#335 - Ondergronds paradijs
Vier muren draaien rond. Koud plastic koelt de hitte van mijn billen. De naar zweet kwalijk riekende, veel te warme cabine tolt om mij. Na enkele seconden slaag ik mijn aandacht vast te pinnen op één zinnetje aangebracht tussen de veelkleurige warrige letters op de ooit spierwitte, nu smerige deur voor mij. “Your butt looks great today!” De echo van mijn ongecontroleerde lach mengt zich met de restanten van diep dreunende bassen. Ik voel beide golven langs mijn bonzende hoofd door mijn buik tot in mijn tenen.
“Your butt looks great today!” Tony had me hetzelfde toegeroepen na het vijfde drankje. Twee vrije plaatsjes in de erg duur ogende zetel in de hoek trachtten me te verleiden. Ik wist dat die bekleed was in exclusief rood geverfd paardenleder uit Italië. We hadden daar zachtjes samen kunnen neervleien, maar Tony voerde me onverzettelijk aan mijn arm mee richting dansvloer. Honderden prachtige lichamen, minutieus geselecteerd door de exclusieve guest list, kronkelden ritmisch door elkaar. Flitsen van warm groen licht, afgewisseld met diep rode strepen en gele sterren flaneerden over ruggen, langs welgevormde benen, wegvluchtend van de donkerte die komen zal. Hij had gelijk gehad. De deejay, origineel afkomstig uit Detroit en nu al een jaartje resident in ons Berlijn, beheerste perfect hoe beats los gelaten moeten worden op hongerige, uitgelaten connaisseurs. Wij mengden ons begerig, draaiend en zwalpend. Gezwind naar het middelpunt van de dancing. Stroboscopen stuurden wilde armen en voeten. Hij nam me vast en streelde dansend mijn arm. Zijn aanraking bundelde alle energie, mij met puur geluk injecterend. De opzwepende muziek deed iedereen vergeten dat uitbundig zweten hun beste outfits zal vergallen. En toch stonk het niet. Ondanks de condensatie druppels op de wanden van de ondergrondse hangar, geurde het naar paradijselijke witte stranden. Ondanks de schelle hi-hats en zware, monotone dreunen in de erg lage frequenties, hoorde ik enkel vogeltjes zingen en bijtjes zoemen. Hij beweerde dat het wereldbefaamde, audiofiele geluidssysteem meer dan een miljoen euro had gekost. Ik genoot als de eregast in Tony’s paradijs. De vlinders in mijn buik leken eeuwig te zullen vliegen.
“Anke, ben jij daar?” Hij bonst hard op de toiletdeur. Hij heeft me gevonden en zal me redden. Nu wil ik weg. Morgen wil ik terugkomen.
Het kan niet anders of wij…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Het kan niet anders of wij zijn ongeveer van dezelfde leeftijd 😂. Maar dat terzijde. Lekker stressvol verhaal. De laatste alinea is een opluchting. Maar misschien ook niet. Een droomplek? Stomdronken of stoned op een toilet?
Mooi verhaal weer.
Hoi Tony, pas op het einde…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Tony, pas op het einde begreep ik de cabine uit de eerste alinea. die clou hoef je ook niet prijs te geven. Je hebt een goed stuk geschreven.
De setting is uitbundig beschreven, soms een beetje te uitbundig naar mijn smaak. Maar al met al je verhaal met plezier gelezen.
guestlist ---> guest list of gastenlijst.
Hoewel twee vrije plaatsjes in de erg duur ogende zetel in de hoek, waarvan ik wist dat hij bekleed was in exclusief rood geverfd paardenleder, mij visueel verleidden om zachtjes samen neer te vleien, had hij me onverzettelijk aan mijn arm meegevoerd richting dansvloer. ---> enorm lange zin die me uit de leesflow haalt omdat ik hem twee keer moet lezen. Persoonlijk houd ik van strakker geschreven zinnen, maar dat is een kwestie van smaak.
"Ondanks de schelle hi-hats en zware, monotone dreunen in de erg lage frequenties, gegenereerd door het wereldbefaamde, audiofiele geluidssysteem, dat naar men beweerde meer dan een miljoen euro had gekost, hoorde ik enkel vogeltjes zingen en bijtjes zoemen."
---> prachtige zin, maar ook erg lang. Deze beschrijving zal, naar mijn idee, ook eerder vanuit Tony geschreven zijn dan vanuit het perspectief van Anke.
@Madrid, zijn we niet…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Madrid, zijn we niet allemaal maar zo oud als we ons waarlijk voelen? :D
Droomplek voor Tony, Anke werd geïntroduceerd :)
Dank voor je reactie!
@Fief: Dank voor de goede…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Fief: Dank voor de goede suggestie. Ik moet gisterenavond in de lange-zinnen-modus gezeten hebben. Ik heb alvast de suggesties aangepast (de zin in twee gesplitst, leest vlotter inderdaad, dankjewel!) en Tony voor Anke nog wat meer invloed laten hebben door de woorden van hem, haar te laten herhalen.
Hoi Tony, nog een kleine…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Tony, nog een kleine opmerking. Waar je "Tony" schrijft, kan in de meeste gevallen ook "hij" staan. De lezer weet dat het over hem gaat.
Ondanks de schelle hi-hats en zware, monotone dreunen in de erg lage frequenties, gegenereerd door het wereldbefaamde, audiofiele geluidssysteem, dat naar Tony beweerde meer dan een miljoen euro had gekost, hoorde ik enkel vogeltjes zingen en bijtjes zoemen. ---> ga je deze zin ook nog in tweeen splitsen? Achter "geluidssysteem" zou een punt kunnen. Tony beweerde dat deze meer dan een miljoen ...
Hoi Tony, mooi beeldend…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Tony, mooi beeldend geschreven. Inderdaad, enkele (te) lange zinnen daargelaten. Maar ik krijg wel een goede indruk, je hebt me meegenomen naar een Berlijnse uitgaansgelegenheid. Tja, wat is leeftijd? Ik zou daar zelf niet snel heen gaan, om met Roger Murtaugh te spreken: 'I'm too old for this shit.'
Toch genoten, Tony!
@Fief: ik heb het middelste…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Fief: ik heb het middelste stuk wat herwerkt en de zinnen korter gemaakt. Ook de lange zin met de hi-hats opgesplitst. Ik vind het wel vlotter lezen nu. Dank!
@Ton: Dank! zinnen wat ingekort / opgesplitst. Noem een tempel niet zomaar een uitgaansgelegenheid!
Ha, ik had je eerste versie…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Ha, ik had je eerste versie gelezen en deze en vind het echt enorm verbeterd. Nu leest het veel prettiger. Goed verhaal geworden. Je hebt de sfeer van de plek prima gevangen. Ook ik zou voor geen goud meer terug willen naar zoiets, maar even waande ik me op zo'n soort feest. En genoot van wat ik las.
@Marianne: dank!
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Marianne: dank!
Het kan niet anders of…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Nu ben ik erg benieuwd. Dit jaar wordt voor mij het laatste ritje in tram drie.
Het leest als een verhaal…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Het leest als een verhaal geschreven door iemand in zijn of haar 35-45e. Althans. Dat is naar mijn ervaring het grootste deel van de toeristische clubbezoekers in Berlijn 🙂. In die categorie val ik ook.
Hoi Tony, Levendig…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Tony,
Levendig beschreven avond in een club. De sfeer komt goed naar voren. Wel voelt het alsof ik een combinatie lees van een verhaal en een videoclip. Ik weet nog niet of ik dat wel of niet van toegevoegde waarde vind. Ik heb in ieder geval genoten en dacht met weemoed terug aan mijn eigen tijd in de disco :)
Stomdronken of stoned op het…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Stomdronken of stoned op het toilet, is ook wat ik denk. De happy place zal dan die ondergrondse disco zijn. Heb wel wat bedenkingen bij die honderden prachtige lichamen minutieus uitgezocht, alsof het hier een vleesmarkt betreft. Alsof het wat uitmaakt in dat wervelende licht. Geeft mij een wat wrange bijsmaak.
@Jurrit, dank! En dat het…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Jurrit, dank! En dat het jou doet denken aan een videoclip, beschouw ik als een mooi compliment. Veel beeldender kan het dan niet.
@Katja: je hebt gelijk, veel van die 'exclusieve' clubs zijn eigenlijk een vleesmarkt. In mijn verhaaltje eentje waar Tony erg van houdt - zijn droomplek - en waar Anke, ietwat naïef, toegegeven, voor het eerst kennis mee maakt.
@kelly : ik laat het aan jou…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@kelly : ik laat het aan jou om hier te verklaren wat je ervan vond ;)
335 voelt zoals 2019: toen we nog konden gewoon doen