# 329 – Het allerlaatste afscheid

Hoi Kruidnagel, een verrassend ondubbelzinnige tekst van jouw hand. Met bewondering, as always, gelezen.

Ha Fief, ja, heel soms durf en kan ik, mede aangemoedigd door ander talent op deze site. Ik vond het wel tijd voor een paar leeftijdgenoten ;-).

Dank je!

Gi zal er blij mee zijn, al beeld je haar niet al te fraai af. Ik vroeg me af wat hen in elkaar aantrekt, maar blijkbaar is het idee en de familiariteit voldoende, en, oja, de kou!

Ik denk heel sterk aan het gegeven dat je altijd moet uitkijken voor de eerste liefde van je geliefde. En vergeet de rol van de stad niet, Katja.

Dit verhaal heb ik hier ook ooit geschreven, is wat klassieker harmonieus.

Een geloofwaardig en sfeervol verhaal Kruidnagel! En inderdaad, eerste liefdes zijn berucht om hun hardnekkigheid. De elementen uit die eerdere liefde heb je hier mooi in verwerkt. De details in je verhaal wekken je hp en Elske tot leven; zoals de irritatie over die wipneus en de dikke glazen, en die dikke kleding waarin niets te strelen valt. Voor mij heel logisch dat ze elkaar weer vinden, ook al zou het maar voor even zijn.

Wat mij betreft zou de alinea 'Als je leven zo verandert, gebeurt er iets raars met je zelfbeeld. Je vindt jezelf opnieuw uit en sowieso zijn elke etc.' weg kunnen. Het haalt de vaart uit je verhaal, en voor mij als lezer hoef je niet uit te leggen waarom je elkaar weer ziet.

Hoi Lizette,

Veel dank voor je lange en inhoudelijke feedback! Fijn om te horen dat je er zo veel mooie dingen in ziet. Die ene alinea begint inderdaad ineens heel introspectief, en wijkt daarmee af van de voorgaande en erop volgende stijl. Ik ga er eens over nadenken. #killyourmansplaining ;-).

Hoi Kruidnagel, wat een prachtig verhaal! Ik ben onder de indruk en mega-jaloers! De slotzin is pure poëzie. Graag gelezen, en herlezen, en nog een keer gelezen. Chapeau!

Hoi Ton, wat een superfijne reactie, thanks!

God (dat zei ik tegen mezelf), ik realiseer mij bij het herlezen van de reacties, dat ik hier wel vernoemd werd maar nog niet eens zelf gemeld heb dat dit weer een onovertroffen Kruidnagel is. J'enlève ma casquette!

Merci Gi, j'ai appris une expression Française aujourd'hui, merci pour ça aussi! Leuk om mijn Frans weer eens wat te kietelen.

Oeps, niet verder gebruiken hoor, het was als grap bedoeld.  Dit is een letterlijke (foute) vertaling van Petje af, maar dat had je waarschijnlijk zelf al wel door. In mijn schoonfamilie die half Franstalig is maakten wij graag grapjes door onbestaande vertalingen te maken zoals: j'ai des moules dans mon jardin (ik heb mollen in mijn tuin) of du même drap un pantalon (van hetzelfde laken een broek). Zeer geestig.

Haha, dat kan ik me goed voorstellen! Een van mijn favoriete grappen is altijd heel letterlijk Nederlands vertalen in het Engels. Of andersom. 'Ze hadden het komen' of, zoals 🐝 Fief een klassiekertje: het regent 🐈🐈🐈 en 🐕🐕🐕 ;-).

Wellicht weet je trouwens dat je nu juist voorbeelden gebruikt die in het Nederlands niet bestaan, dus vermoedelijk Vlaams zijn. Het neefje, 'van hetzelfde laken een pak,' ken ik dan weer wel.

Ik voel me 🐝zonder vereerd in jullie tête-à-tête vernoemd te worden.

Hé Fief, leuk dat je nog eventjes komt 🐮keloeren bij on🦓ndende passie: translate jokes.

Zo over cows and calves praten, heerlijk, toch. In ons Vlaams woordenboek staat inderdaad  een broek in plaats van een pak omdat een pak bij ons een kostuum is, waar dan weer een broek bij hoort.(http://www.vlaamswoordenboek.be/definities/toon/1…)

Of dragen ze bij ons pakken en hieronder enkel broeken? Wij zeggen ook 'pak' tegen kostuum: een driedelig pak, netjes in pak, mannen in pakken; kostuum dubbelt meer met echte uniformen. En winkels gebruiken het, om een beetje duur te doen. Pak dubbelt met van alles wat heel je lijf omvat: de mannen in witte pakken die kort na de Bijlmerramp gezien zouden zijn, van top tot teen in het wit gehuld.