Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#328 Zelfbeeld

 

‘Nou, goedemorgen. Daar ben ik weer. Op deze zonnige ochtend. Het is wel al bijna middag. Wat is er overgebleven van al onze goede voornemens? Als ik je zo eens goed bekijk valt er nog wel wat meer te verbeteren. We zouden deze lockdown toch gebruiken om onszelf aan te pakken? Om steviger in onze schoenen te komen staan? Kom op, je probeert het niet hard genoeg. Om te beginnen gaan we morgen op tijd opstaan en ontbijten met fruit. Daarna een uurtje yoga om te werken aan de lichaamshouding en voor het mentale gaan we aan de mindfulness. Laten we die tien minuten mediteren weer oppikken. Nee, je hebt gelijk. Dat houden we niet vol. Die tijd kunnen we beter besteden. Aan Netflix bijvoorbeeld. Nee, grapje. Eerst aan het werk. Ook al is er niets anders te doen dan naar het beeldscherm staren. Hoe lang heb je die kleding eigenlijk al aan? Je hebt erin geslapen, hè? En dat haar. Wanneer ben je voor het laatst naar de kapper geweest? Die uitgroei is niet om aan te zien. Zo kom je natuurlijk nooit aan de man. Alsof het nu zo gemakkelijk is om iemand tegen te komen. Tinder? Nee, eerst aan jezelf werken. Zo’n date rent gillend weg als hij hier aan de deur komt. En nu ophouden met die afleidingsmanoeuvres. Hup hup. Vandaag gaan we verder met waar we acht maanden geleden gebleven zijn. Eerst een work out om dat inmiddels gekweekte zwembandje aan te pakken en dan een voedzaam ontbijt. En nu eerst dat stof van je af. Zo, dat is beter. Ik zie het weer scherp.’

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Evelien, ik gok dat het om een spiegel gaat. In eerste instantie dacht ik dat de spiegel het tegen de hp had, maar het is andersom. Wel grappig bedacht. Je komt jezelf iedere dag toch weer tegen. Confronterend eigenlijk. Graag gelezen. Ik ben wel benieuwd of de hp ook inderdaad aan de slag is gegaan met de adviezen van de spiegel.

Ik zou die laatste twee zinnen aan het begin van het verhaal zetten. De spiegel beschrijft wat hij ziet, maar op het eind blijkt dat hij onder het stof zit en niet scherp ziet. 

Misschien kun je het verhaal nog verdelen in alinea's of enkele zinnen op een nieuwe regel beginnen zodat er meer overzicht komt.

 

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Yep, wat Fief zegt. Een paar witregels konden de leesbaarheid met de helft verhogen. En de zichtbare kwaliteit met een kwart.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Evelien,

Knap uitgangspunt en goed gevonden. Jezelf via een spiegel affectie geven en moed inspreken. Leuk!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Evelien, interessante monoloog. Jezelf een schop onder je kont geven om tot positieve actie te komen, wat mij betreft heel geslaagd. Eens met Fief en HaVeeWee ten aanzien van de bladspiegel. Graag gelezen!

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Evelien, leuk verhaal! Ik heb ook ooit een verhaal geschreven over iemand die tegen zichzelf in de spiegel praatte, maar dat liep minder goed af...

Het voelt inderdaad als iemand die tegen zichzelf praat, dus de toon heb je goed te pakken. Zoals de anderen ook al hebben gezegd zou het kunnen helpen om alinea's aan te brengen, ook al is het technisch gezien gesproken tekst. Je zou de aanhalingstekens ook weg kunnen halen, dat maakt misschien nog meer interpretaties mogelijk.

Graag gelezen!

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

 

En nu eerst dat stof van je af. Zo, dat is beter. Ik zie het weer scherp. Nou, goedemorgen. Daar ben ik weer. Op deze zonnige ochtend. Het is wel al bijna middag. Wat is er overgebleven van al onze goede voornemens?

Als ik je zo eens goed bekijk valt er nog wel wat meer te verbeteren. We zouden deze lockdown toch gebruiken om onszelf aan te pakken? Om steviger in onze schoenen te komen staan? Kom op, je probeert het niet hard genoeg.

Om te beginnen gaan we morgen op tijd opstaan en ontbijten met fruit. Daarna een uurtje yoga om te werken aan de lichaamshouding en voor het mentale gaan we aan de mindfulness. Laten we die tien minuten mediteren weer oppikken.

Nee, je hebt gelijk. Dat houden we niet vol. Die tijd kunnen we beter besteden. Aan Netflix bijvoorbeeld. Nee, grapje. Eerst aan het werk. Ook al is er niets anders te doen dan naar het beeldscherm staren.

Hoe lang heb je die kleding eigenlijk al aan? Je hebt erin geslapen, hè? En dat haar. Wanneer ben je voor het laatst naar de kapper geweest? Die uitgroei is niet om aan te zien. Zo kom je natuurlijk nooit aan de man. Alsof het nu zo gemakkelijk is om iemand tegen te komen.

Tinder? Nee, eerst aan jezelf werken. Zo’n date rent gillend weg als hij hier aan de deur komt.

En nu ophouden met die afleidingsmanoeuvres. Hup hup. Vandaag gaan we verder met waar we acht maanden geleden gebleven zijn. Eerst een work out om dat inmiddels gekweekte zwembandje aan te pakken en dan een voedzaam ontbijt.

 

Bedankt voor de adviezen! Heb wat meer wit toegevoegd op de punten waarop het spiegelbeeld wat terug zou kunnen zeggen/de hoofdpersoon nadenkt over wat er gezegd is. Het is inderdaad beter, ook zonder aanhalingstekens en een ander begin :-)

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Evelien, veel beter zo.

Je mag de volgende keer je herschrijf ook gewoon in het tekstvak zetten. Nu gaat het verloren tussen de opmerkingen. Vervang de oude tekst of zet de nieuwe tekst erboven. In het titelvak kun je er dan "herschrijf" achter zetten. Je nieuwe poging verdient tenslotte ook aandacht.