#325 De ruiming
Als ze de woonkamer inloopt heerst er een bedrukte stemming. Het lijkt er wel een paar graden kouder dan in de rest van het huis. Astrid schudt met de koffiekan zodat het zwarte vocht tegen het glas walst.
“Zal ik nog wat koffie voor je inschenken?” Frank blijft roerloos voor het raam zitten. Ze pakt de mok die op tafel staat en schenkt deze vol.
“Alsjeblieft, je hebt de hele nacht niet geslapen. Het zal je goed doen.”
“Mwoa, laat me doen Astrid.” Twee met bloed doorlopen ogen kijken haar kortstondig aan. Ze ziet alleen nog maar een schim van haar sprankelende, strijdlustige echtgenoot. De verreiker rijdt voorbij. De man in het beschermende blauwe pak, die erachteraan loopt, steekt groetend zijn hand op. Astrid groet terug. Ze voelt zich een verrader tegenover Frank. Haar innerlijke gevoel en haar uiterlijke handelingen zijn de laatste jaren steeds verder uit elkaar gedreven, slechts bijeengehouden door haar liefde voor Frank. Maar door de gebeurtenissen van de afgelopen dagen is haar gevoelswereld tot uitbarsting gekomen. Ze hoopt vurig dat Frank inziet dat dit het einde is. Dat ze iets nieuws kunnen starten waar ze wel achter staat en waar ze niet bang hoeft te zijn voor bedreigingen. Van een afstandje neemt ze haar man op. Op zoek naar een teken dat zijn verzet gebroken is. Ze ziet alleen maar rouw en verdriet. Even neemt de loyaliteit richting haar man weer de overhand. Als de verreiker weer langs rijdt springt hij plots op.
“Verdomme, er leeft er nog eentje!” Frank duikt de gang in op weg naar de voordeur. Astrid laat de koffiepot uit haar handen vallen en rent hem achterna. Als hij de deur open rukt duwt ze deze met heel haar gewicht dicht.
“Blijf hier, laat die mensen hun werk doen.” Verwilderd staart Frank haar aan.
“Er sprong er eentje uit die bak, zag je dat? Ze verbranden ze straks levend!”
“Wij hebben ook weleens te vroeg een vergaskist open gedaan. Die dingen gebeuren. We gaan weer naar de woonkamer. Het is over Frank. Klaar.”
Gedwee laat hij zich door Astrid meevoeren naar de tafel en gaat zitten. Er rollen tranen over zijn wangen als de verreiker voorbij rijdt. Astrid legt haar hand op zijn schouder en drukt een kus op zijn hoofd.
Mooi Jurrit, een verhaal…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Mooi Jurrit, een verhaal over een nertsfarm, i presume? Ja, dat hakt erin. Gelukkig dat één van beiden ook een uitweg of kans ziet, zodat het niet alleen kommer en kwel is. Invoelbaar beschreven.
Wat is een verreiker? Ik zou eerder spreken van een verarmer😉.
Hoi Katja, Bedankt voor het…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Katja,
Bedankt voor het compliment. Het gaat inderdaad over een nertsenfokkerij. Een verreiker is een soort kraanwagen. Deze wordt vaak bij ruimingen gebruikt.
Aha, een ver-reiker!
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Aha, een ver-reiker!
Hoi Jurit, het lijkt me…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Jurit, het lijkt me vreselijk om te zien hoe die beesten worden weggevoerd. Astrid reageerrd vrij nuchter. Misschien moet je dat wel in een beroep als dit. Met veel gevoel beschreven.
Katja, de verreiker reikte…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Katja, de verreiker reikte iets te ver en kantelde...
Juritt, een zeer originele benadering van de opdracht en zeer leer'reik' ;-)
Hoi Jurrit, knap en vooral…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Jurrit, knap en vooral heel inbeeldend beschreven, je hebt me lang in spanning gehouden tot op het einde het kwartje viel. De liefde van hem voor zijn bedrijf/dieren en van haar voor hem, inclusief haar tweestrijd, komen duidelijk over. Chapeau!
Hoi Fief, Bedankt voor je…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Fief,
Bedankt voor je reactie.
Hoi Gi, Dankjewel. De…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Gi,
Dankjewel. De verreiker houdt de gemoederen bezig :)
Hoi Ton, Ik ben erg blij…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Ton,
Ik ben erg blij met je commentaar. De hele tijd twijfelde ik of het wel duidelijk was wat ik over wilde brengen Uit jouw reactie blijkt dat dat dit is gelukt. Ik slaak een zucht van verlichting ;)
Ha Jurrit, mooi opgebouwd…
Lid sinds
13 jaar 3 maandenRol
Ha Jurrit, mooi opgebouwd verhaal en een erg originele invulling van de opdracht. Heel goed dat je die kraan bij de officiele naam noemt. Mooiste zin vond ik: 'Op zoek naar een teken dat zijn verzet gebroken is.' De tragiek en het verdriet van de man en de onbereikbaarheid maakt je daarmee in een simpel zinnetje duidelijk. Compliment.
Hoi Frank, Bedankt voor het…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Frank,
Bedankt voor het compliment.
Hoi Jurrit, origineel en…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoi Jurrit, origineel en invoelend geschreven. Het duurde tot de comments voor ik de nertsenlink meekreeg: misschien werkt het als je de nerts benoemt. Dan krijgen, denk ik, mooie fragmenten als deze nog meer impact:
Hoi Kruidnagel, Dankjewel…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Kruidnagel,
Dankjewel voor je commentaar. Ik heb er ook mee geworsteld of ik het wat duidelijker zou maken. Na enig wikken en wegen heb ik besloten om het beestje niet bij de naam te noemen ;)