Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 325 Pas vierenvijftig...

17 november 2020 - 11:02

Vandaag  mag ik niet aanwezig zijn op jouw begrafenis, Victor. Voor hen, die op deze dag tot jouw laatste bubbel behoren, ben ik tenslotte maar een verre vriend. Jij was zot van de teksten en muziek van Brel. In jouw geboortejaar 1966 zong Jacques voor het eerst dit lied voor zijn copain Fernand. Er zijn steengoede vertalingen van zijn werk en deze kan er niet aan tippen, maar voor jou heb ik mijn uiterste best gedaan, mijn uiterste, Victor…

Weet je, Victor is dood
Zeggen dat hij dood is, Victor
Weet je dat ik verdomd alleen ben hier achteraan
Maar dat ook hij alleen is daar vooraan
Hij ligt daar maar wat, vol van zijn laatste glas bier
Ik loop hier, leeg in de nevel
Hij ligt te liggen in de kar van dode pier
Ik loop hier door niets of niemand omgeven 

Vooraan stapt het witte paardenlijf
Achteraan stapt mijn schreiende mensenlijf
Zelfs de wind vertikt het een moer te verroeren
Of een bloem van mijn krans te beroeren
O, mocht ik nu die Goede God wezen
Ik zou mij niet goed voelen en mij verschuilen
Ja, God nog aan toe, laat het nu ook nog gaan druilen
Nu een vriend verdwijnt in die donkere kuilen

Zie ons hier in de prille morgen
Lopen door deze doodse stad
Ja, dit was onze vrolijke stad
Ach, maf jij maar wat, trek het je niet aan
Hoe droef is het te moeten gaan
Als jouw eigenste stede slaapt
In plaats van te waken
Kon ik ze maar wakker maken
Je even een grote familie vergaren
Even, de duur om je uit te varen
God, was ik de Goede God,
Ik zou niet fier zijn op mezelf
Natuurlijk doet ieder wat hij kan, God
Maar het is de manier waarop

Weet je mijn vriend, ik kom terug
Dikwijls kom ik op bezoek
Op deze rotte plek waar jij rusten moet
s’ Zomers geef ik je mijn schaduw
Samen zullen wij dan klinken
Op het welzijn van de vriendinnen drinken
Die jou al lang vergeten zijn
De mensheid zal van domheid nooit genoeg krijgen
Spoedig zal wel een nieuwe oorlog dreigen
Dan kom en blijf ik voor altijd
Ik kruip dan bij jou in jouw kuil
Schater, God, o Goede God
Lach, ja, nu volgt er pas jolijt
Lach, jij maar, nu ik verdomme huil

 

Voetnoot van de auteur: In eerdere inzendingen werd ik door de reacties van collega’s aangespoord om opnieuw een liedtekst te gebruiken. De bovenstaande vrije vertaling is van mezelf maar is niet erkend door de erven Brel en mag dus om auteursrechtelijke redenen niet als zodanig gezien of gebruikt worden. 

 

 

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2020 - 17:12

Ha die Gi, een keer een liedvertaling vond ik een leuke uitzondering, maar iets in mij vindt verhalen leuker. Dat het lied je inspireert en dat je daar dan zelf een verhaal van maakt.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2020 - 18:56

Hoi Gi, ik ben het eens met Katja en Kruidnagel. Je hebt een mooie vertaling gemaakt, maar het is niet je eigen verhaal. 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2020 - 23:42

Na jullie drie reacties kan ik niet anders dan besluiten dat jullie niet door hebben dat de tekst van het lied dat vierenvijftig jaar oud is evengoed vandaag in de coronatijd had kunnen geschreven worden. Mijn out of the box denken is deze keer niet aan jullie besteed.  Jammer. Op naar de reactie van iemand die wel met mijn opzet gediend is.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2020 - 9:23

Dat was het punt natuurlijk niet. Tweemaal out of the box is ook weer back in the box. Zoals je weet, heb ik een zwak voor vertalingen. Ik ben dus zelf vertaler en geloof me: de kloof tussen vertalen en schrijven is dieper dan de Marianentrog. Het aanzien alleen al, de wolk van mythologisering die om schrijvers hangt, dat we scheppers zouden zijn, en wij vertalers weinig meer dan vuige kopiisten (ik chargeer). (Niet alleen) daarom ben ik ook gaan schrijven. Intussen werk ook ik door aan mijn Bonita Avenue.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
18 november 2020 - 10:13

Ha Gi, ik heb het nummer van Brel opgezet en het met jouw vertaling erbij geluisterd. Ik kende het nummer niet. Prachtig. En toepasselijk in deze tijd. Misschien zelf een keer een liedtekst schrijven?

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2020 - 11:19

Kijk, Frank, dat was nu net mijn bedoeling. De aandacht vestigen op het lied en vooral de actuele inhoud ervan: de man die moederziel alleen zijn vriend gaat begraven.
De Nederlander Ernst van Altena heeft vrijwel alle chansons van Brel vertaald en kreeg daarvoor van de zanger een soort van exclusiviteitscontract wat andere beroemde vertalers als Lennaert Nijgh, Willem Wilmink en Ivo de Wijs erg benadeelde op het vlak van het auteursrecht. Van dit werk bestond voor zover ik kon vinden nog geen vertaling maar voor alle veiligheid heb ik er de voetnoot bij geplaatst. De erven van Brel zijn net als bv. die van Bernstein of Orff bekend (berucht) om het weigeren van toelatingen voor het uitvoeren of bewerken van werken van hun illustere familieleden.
In mijn lade liggen ook eigen geschreven liedteksten maar ik vrees dat ik het niet nog eens moet wagen die hier in mijn inzendingen te gebruiken.

 

 

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2020 - 14:17

Daar vergis je je in, Gi.  Ik ben juist heel benieuwd naar wat jijzelf bedacht en geschreven hebt. Wie weet kan iemand er muziek onder schrijven.

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2020 - 14:28

Fief, desalniettemin bedankt maar een 'hertaling' is dikwijls moeilijker dan zelf wat op papier zetten, vooral als het een grootmeester als Brel betreft.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2020 - 8:22

Hoi Gi,

Ik ben dol op Brel en zijn prachtige teksten. Ik vind dat je een mooie afgeleide hebt gemaakt. Uiteraard kan er niets tippen aan de echte meester :)