#318 l'Histoire se répète

Wie is ze dan en naar wie ging ze toe? Ik vrees dat mijn historische kennis niet toereikend genoeg is om deze Richard in een context te plaatsen. En voor mij blijft de dame mysterieus. Maar wellicht gaat er bij andere lezers wel meteen een belletje rinkelen.

Wel heel erg grappig om de stijl van liefdesromannetjes te gebruiken.
Mooi geschreven, alleen de zin 'Laten weten dat er niets goeds kan komen van dat waar ze geen weerstand aan kan bieden.' vind ik niet zo fraai.

Het lijkt er op dat Chantal's minnaar door de eeuwen heen is overeind gebleven. Still walking strong.. Is zijn familienaam misschien 'Leeuwenhart' of gewoon 'Gere' maar die naam bestond mogelijk nog niet in de Middeleeuwen.

Hoi Chantal, een intrigerend verhaal, maar je laat ons wel met een aantal vragen zitten. Wie is de hp, wie is de vrouw in het verhaal en wie is Richard? Ik gok ook op Richard Leeuwenhart.
De geschiedenis herhaalt zich, maar welke?

Ik haalde ik mijn inspiratie uit de verhalen over Arthur, Guinnevere en Lancelot.  Mijn hp is echter  geen bekend historisch figuur, net zo min als Richard. 

Gi komt met zijn reactie het dichtst bij mijn bedoeling. De hp herkent  zichzelf in de middeleeuwse dame. Ze maken dezelfde fout. 

Ik wilde in mijn verhaal laten doorschemeren dat we door alle tijden heen toch gewoon dezelfde mensen zijn, met al onze slechte en goede eigenschappen. Maar ik laat zo te lezen teveel losse eindjes en vraagtekens achter :).

Daar ben je goed in geslaagd, Chantal, want bij het lezen van het verhaal moest ik ook meteen denken aan Lancelot. Zou het niet mooi zijn als je hem opvoert in plaats van Richard? Het verhaal boeit me absoluut, maar ik had toch graag wat kruimeltjes gekregen om er achter te komen waar en wanneer het verhaal zich afspeelt.

Musonius, dank voor je suggestie. Ik heb de namen aangepast. Verduidelijkt het zo voldoende of zou ik er nog een wandtapijt in moeten weven, waarop te zien is dat Arthur het zwaard Excalibur uit de rots trekt?

Voor mij is het noemen van Lancelot voldoende. Waarom je beide mannen dezelfde naam wil geven, snap ik niet helemaal. Ik vind het juist beter dat ze verschillende namen hebben.

Het idee dat overspel van alle tijden is, en dat we nooit van het verleden willen leren, vind ik heel mooi. Maar dat de hoofdpersoon overspel pleegt, komt voor mij nog niet voldoende uit de verf; het laaiend schuldgevoel is mij te mager.

Ach ja, het blijft een dankbaar onderwerp. Zoals ik eens zong:

Een man, een vrouw, dat moest voldoende zijn,
maar 't hart wordt vaak door vreemde spijs gevoed.
De liefde loopt niet netjes aan de lijn,
de hartstocht raast en tiert, hij stormt en woedt.
Het is een kracht die waarden buigen doet
en soms verwoest hij wat hij eenmaal schiep.
Verboden vruchten smaken bitterzoet.
De prijs is hoog van liefde in 't geniep.

Weer een aanpassing op de namen gedaan. Dank Musonius. Over het verduidelijken van het overspel van de hp ga ik nadenken.

Je lied grijpt het onderwerp bij de lurven. Grappig dat ik net vandaag stuitte op een gedicht dat mijn overgrootvader ooit voor mijn overgrootmoeder schreef. Het begint zo:

"Geen vuur hoe fel in vlammen, 

Brandt ooit zoo gloeiend heet,

Als heimelijke liefde,

Waarvan geen mensch iets weet"  

Hoi Chantal,

ik zou er niets aan verduidelijken. Als je het goed leest, snap je het wel. En alles hoef je nu ook weer niet te snappen. Mooi verhaal.

Chantal, wat een prachtig (begin van een) gedicht! En wat mooi dat zoiets van een paar generaties terug hebt.
(Zit vast ook een mooi verhaal achter het gedicht.)

Ik vind het een prachtig verhaal! Ik weet niet wat je tussen de laatste reacties en mijn reactie nog hebt aangepast, maar voor mij is het helemaal helder waar dit over gaat. Dat komt vooral door de laatste 'Lancelot', dus dat was net het tipje dat nog nodig was. Je schrijft mooi beeldend, de geur van rook, het flikkeren van de fakkels, het geluid van voetstappen, het is alsof ik er zelf bij ben. Echt heel mooi!