#318 Mosa Trajectum

Prachtige namen, Katja. Al een naam bedacht voor nr.13? Over een tante in de familie werd verteld dat zij altijd sip keek wanneer iemand haar vroeg hoe het was wanneer ze even niet in verwachting was. Haar teller eindigde op 14.

Ik herken het probleempje bij het schrijven wanneer je uit puur enthousiasme en gedrevenheid een aanhalingsteken vergeet aan het einde van een uitspraak (...thuis gebleven" - ...eens gaan?")

Hoi Katja, leuk verhaal. Ik ben jaloers op je inspiratie. De titel heeft me weer wat geleerd. Ik beken: ik heb het gegoogeld. 

st Servaes --- het is mooier als je dit voluit schrijft: Sint Servaes

Wat een leuk verhaal met een hele interessante wending aan het eind! Wel loop ik tegen een aantal dingen aan. De regel: "Maar, hoe zie ik er zelf uit? Alsof we in een middeleeuws openlucht stuk spelen." laat me denken dat je naar beneden kijkt, want dat is wat ik zou doen als ik mezelf zou bekijken. Dan zou je echter je buik nu al moeten zien, dat klopt dus naar mijn idee niet helemaal. Misschien doe je je mouw omhoog en zie je dat die in dezelfde stijl is als de kleding van de mensen om je heen, dan heb je dat al opgelost.
De conclusie dat het eerste meisje je dochter is komt ook erg snel, ik haal dat niet uit de zin: “Ik ben de goede fee en ik heb je omgetoverd tot een prinses.”

Verder wel heel mooi gedaan! De namen alleen al natuurlijk, echt fantastisch, maar dat je er ook heel slim allerlei middeleeuwse klussen in verwerkt brengen mij helemaal in die sfeer. Heel goed!

Dankjewel Fief,

Je hebt gelijk, ik ga het voluit schrijven.

Dankjewel Annemieke,

Ik had het eerst gedoseerd, maar kwam ergens in de 450 woorden en ben toen gaan schrappen. Blijkbaar is er teveel gesneuveld. Ik moest ook wel heel creatief een einde eraan breien.

Dat ik weer zwanger was, dat realiseerde ik me pas op het laatst. Toen ik mezelf bekeek, deed ik dat vluchtig, we droegen allemaal wijde kleren. Bovendien was ik nog niet heel dik, maar moest het wel rustig aan doen😋

Het meisje kwam me bekend voor, 'ze leek op me en toch ook weer niet,' kan ik terug plaatsen.

Hallo Gi,

Googel weet alles, dat weet je toch? Ik heb dus geen namen hoeven verzinnen.

Ooit vroeg een Vlaamse dame mij, staande op het Vrijthof, waar de tuin, de hof, was. Ze was zeer teleurgesteld, zelfs boos, over mijn antwoord. 

Ik ga de aanhalingstekens alsnog toevoegen.

Bedankt.

Als het een Antwaarpse was heeft ze zeker ook gevraagd waarom je zei dat je van Maastrich was en waarom je die t dan niet uitsprak, maar dat had ze in Hassel(t) ook al gemerk.....

Maar ik ben niet van Mestreech Gi😊

Was dat ook het antwoord dat je aan die Vlaamse dame gaf? Daar kan men toch niet boos over worden.

Nee, zij ging uit van het woord 'hof' in Vrijthof. Blijkbaar is dat een tuin, althans in het Vlaams? Terwijl het Vrijthof tegenwoordig een plein is, omringd door platanen, dat wel.

Hoi Katja,

Je hebt goed de middeleeuwse sfeer neergezet. Ik waande mij ook even op een middeleeuws plein.

Toen was het een tuin midden in de stad, Jurrit. Dank je.

Mooi verhaal.
Als ik het goed begrijp, ben je niet met lichaam en al door de tijd gereisd, maar zit je geest plotseling in het lichaam van een middeleeuwse vrouw.

Katja, dat van die 'hof' had ik zelf al wel geraden, maar nu ken ik nog altijd niet jouw antwoord waar de dame zo kwaad om werd.

Omdat er geen tuin is, zoals zij verwacht had.

Zoiets als terug in de tijd gaan, gebeurt in een flits, Musonius. Dan heb je ff tijd nodig om de nieuwe omgeving en de nieuwe staat van je lichaam in je op te nemen. Ik wist niet dat ik in de ME tig kinderen had, op weg naar de tigste... Blijkbaar heb jij dat zelf anders ervaren?

Mooi verhaal Katja. Dus daarom zijn er zoveel Pieren. Ik was er vandaag nog om wat wiet te kopen voor mijn oudtante met reumatiek. Niets anders helpt, beweert ze steevast. Dus ik moet wel. Soort overmacht.

Sorry Gi, ik had je eerste opmerking verkeerd gelezen. Had niet eens door dat ik al vd 13e in verwachting was. Heb inderdaad weleens gehoord dat er vrouwen zijn die steeds opnieuw naar een kind (baby?) verlangen.

Over die mevrouw die boos werd, tja, die was met te romantische verwachtingen naar Maastricht afgereisd en aldaar zwaar teleurgesteld.

HaveeWee,

Pieren in M? En wat is het verband met wiedewiet?

Leuk

ik las het met een glimlach

Dankjewel Quillaume😊