#315 In een handgebaar
Naast me zijn twee meisjes in gesprek. Met handbewegingen die haast op een dans lijken wordt elk woord vormgegeven, ondersteund door de mimiek van hun gezicht. Uit het ontbreken van geluid bij hun spreken maak ik op dat ze doof zijn.
Sinds de uitbraak van het coronavirus ben ik in de ban van de gebarentaal.
Met belangstelling kijk ik iedere keer weer uit naar de persconferentie van de minister. Niet zozeer om te horen welke maatregelen we nu weer in acht moeten nemen. Nee, mijn belangstelling geldt de gratis lessen in gebaren die me voorgeschoteld worden. Fascinerend om te zien hoe de gebarentolk woorden als reproductiegetal, Outbreak Management Team en “kippen zonder kop” met een ogenschijnlijk simpel gebaar uitbeeldt. Wat heb ik in een deuk gelegen om het woord “hamsteren”. Het ging viraal op social media.
Elke dag oefen ik fanatiek de woorden die me het meest zijn bijgebleven en ik heb intussen een aardig gebarenvocabulaire opgebouwd, denk ik.
Genoeg om niet op te vallen draai ik mijn stoel zo, dat ik het gesprek kan volgen. Dat valt vies tegen. Op tv heb ik het geluid van de spreker erbij, maar hier zit ik te kijken naar een buitenaards gesprek zonder ondertiteling.
De meisjes hebben het gezellig met elkaar. Ze lachen en laten elkaar zien wat ze op hun telefoon hebben staan. Facebook, Tik Tok, Snapchat of Instagram ongetwijfeld.
Plots begint het linker meisje drukker te gebaren. Haar gezichtsuitdrukking verandert van vrolijk naar gespannen. Ze grist de telefoon van het rechter meisje uit haar hand en met opengesperde ogen veegt ze over het scherm. Rechts heeft inmiddels een knalrood hoofd gekregen en kijkt naar de grond. Links blijft maar heen en weer vegen. Ze tikt Rechts aan en vraagt haar, naar ik inschat, om opheldering. Rechts maakt afwerende bewegingen. Ze begint zelfs te huilen en de spanning is voelbaar. Haar gebaren zijn ingetogen, maar die van Links lijken alsmaar feller te worden. Voor mijn gevoel worden hier woorden over tafel geslingerd die ik tijdens een persconferentie nooit te zien zal krijgen. Het is wel duidelijk dat Rechts iets uit te leggen heeft. De choreografie van haar handen verandert langzaam in die van de stervende zwaan.
Links heeft haar tas gepakt en trekt de aandacht van de ober. Met het typische stemgeluid van iemand die geen klankkleuren of toonhoogtes kent, vraagt ze om de rekening en ze staat op.
De finale van de voorstelling is in zicht. De ober overhandigt de rekening aan Links die hem resoluut aan Rechts geeft. Dit is duidelijk: “Jij betaalt de rekening.” Voor ze wegloopt krijg ik nog een kleine toegift. Ik herken de woorden “jij”, “ik” en “voorbij”. Rechts kan niet anders dan knikken.
Ik drink mijn glas leeg en gebaar de ober.
Hoi Fief, ik ervaar je…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Fief, ik ervaar je reacties op bijdragen van mij en andere forumleden als oprecht en positief. Je reageert vanuit jezelf, hoe je iets ervaart en hoe je vanuit jouw visie op schrijven ergens tegenaan kijkt. Mij is daarbij nooit opgevallen dat je anderen daarmee kleineert, belachelijk maakt of anderszins schoffeert.
Jouw eigen stukjes zitten goed in elkaar, taaltechnisch en qua stijl en verhaallijn. En commentaren op jouw schrijfsels zijn doorgaans lovend, de puntjes die anderen aanreiken voor verbetering neem je in dank aan en ter harte.
Ik wil maar zeggen; ik herken me absoluut niet in hetgeen Annie gisteravond laat schreef.
@ Annie: Je suggereert dat mensen die leren schrijven de feedback van Fief op dit forum niet prettig of relevant vinden. Die conclusie kan ik niet trekken uit de vele reacties over en weer tussen forumleden op dit forum. Ook heb ik naar aanleiding van jouw reactie op de site en in mijn mailbox gezocht, maar trof nergens een enquête aan over haar kwaliteiten bij het reageren op anderen. Je spreekt dus in ieder geval NIET namens mij, en - naar ik vermoed - evenmin namens andere forumleden.
Uit oogpunt van nettiquette zou het je sieren als je dit soort zeer persoonlijke reacties niet op het forum plaatst. Wil je toch iets persoonlijks kwijt aan iemand, weet dan dat de mogelijkheid bestaat om iemand een persoonlijk bericht te sturen. Dit doe je door met je rechtermuisknop op iemands naam naast de foto of avatar te klikken, dan verschijnt een pagina met informatie over dat forumlid, met bovenaan een tabblad met 'contact.'
Wat je mijn gejammer noemt…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
verwijderd door auteur
Persoonswisselingen komen…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Persoonswisselingen komen voor in de beste romans maar Annie en Marianne zijn twee verschillende leden van het forum. Marianne, het gebeurt regelmatig dat commentaren soms bij het openen van het forum van plaats veranderen omdat er andere tussenkomen die net eerder werden gepubliceerd. Het is nochtans duidelijk dat Fief op Annie en niet op jouw commentaar reageert.
Johanna, 'sans rancunes'…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Johanna, 'sans rancunes' maar mijn opmerkingen (wat jij gejammer noemt...) gaan over fouten schrijven in commentaren en het niet begrijpen van een inzending Jouw vel is blijkbaar dunner dan je zelf doorhebt. Positief is dan weer dat je één van de weinigen 'coaches' bent die de moeite doet om na het geven van een opdracht tenminste ook commentaar te leveren.
Er loop technisch een en…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
verwijderd door auteur
Sorry, lezers, er is…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
verwijderd door auteur
Ha Gi, nee nee, ik denk dat…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Ha Gi, nee nee, ik denk dat je me verkeerd begrijpt/ik blijkbaar onduidelijk was. Ik ondersteunde Fief alleen maar...die vroeg zich hardop af of er meer mensen herkenden wat Annie schreef en ik antwoordde daarop: nee, ik niet. Het commentaar van Annie bevreemdde me, niet dat van Fief. Aangepast, ik denk dat het nu helderder is.
Oef, Marianne, ja ik had…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Oef, Marianne, ja ik had jouw antwoord totaal verkeerd begrepen, sorry.
Geeft niet!
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Geeft niet!