Schrijfopdracht #314 Emotie

Hoi Ritme, twee heel verschillende verhalen. Het eerste vind ik erg mooi. Ik zie het glas zo in de kast staan. Het tweede verhaal vind ik wat vaag. Naar mijn smaak mooie woorden samengesmeed tot nietszeggende zinnen. Ik heb bij dat verhaal geen idee waar het over gaat, maar dat zal ongetwijfeld aan mij liggen.
Het eerste dus graag gelezen.

Bij het eerste verhaal heb je het over 23 glazen. In een verhaal is het mooier als je een getal voluit schrijft. 
Ik mis ook een mooie titel.

Hoi Ritme, ik doe moeite om je beide verhalen te doorgronden, maar na enkele pogingen geef ik het op. Het lukt me niet om ze te snappen of het verband tussen die twee te zien en dat zou heel goed aan mij kunnen liggen. Is het verband misschien dat aan het einde van ieder verhaal 'koud' een rol speelt (eerst lucht, dan water)?
Ik merk wel dat je moeite hebt gedaan om mooie woorden samen te brengen; bijvoorbeeld de zin die haast filosofisch aandoet Want sommige glazen, glanzen beter onder een laagje stof. (al zou ik daar de komma weglaten)

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd

Ha Ritme!

Twee fascinerende verhalen. 

De eerste keer las ik met de opdracht in mijn hoofd. Dan kan ik je verhalen moeilijk plaatsen. Ik mis het logische verband tussen de verhalen en de twee emoties die worden verwoord. 

De tweede keer zette ik de opdracht maar even opzij. Dan vind ik je verhalen bijzonder. Je manier van schrijven en associëren is origineel en roept van alles op. Ik zou alleen als lezer iets meer meegenomen willen worden in jouw associaties, zodat ik ze beter begrijp. 

Je eerste verhaal vind ik heel erg mooi. Ik vind het beeld van het prachtige glas, verstopt achterin en vrij van de blik van de buitenwereld, met haar jurk van stof, mooi. 

Bij het tweede verhaal weet ik het niet goed. Je speelt met allerlei losse zinnen en beelden. Om het gevoel over te brengen hoe diep blikken van anderen en de emotie daarin je raken, denk ik. Mooi, vaag, beide? 

Het verband begrijp ik dus niet helemaal. In beide verhalen zit iets met drinken. Beiden gaan over zien en gezien worden, denk ik. Beiden beschrijven manieren van omgaan met de (figuurlijke en letterlijke) blik van de ander. Het glas komt tot haar recht, vrij van die blik. Terwijl de mens lijdt onder de blik van de ander. Maar dan doe ik een vrije slag in de ruimte. 

Hoi Marianne,

Bedankt voor het goede commentaar! Ik heb inderdaad de opdracht een beetje losgelaten en dat meer gebruikt als inspiratie, daarom is er ook geen duidelijk verband tussen de twee stukjes. Het eerste stuk had ik meer als een verhaal. Bij het tweede stuk was het niet per se bedoeld als verhaal, maar probeerde ik gewoon een emotie te omschrijven. Ik vind het juist leuk als mensen anders denken dan ik en de verhalen op een andere manier interpreteren.

Groetjes Ritme

hoi Fief,

Bedankt voor je reactie en de goede tips! Ik zal het volgende keer meenemen.

Dankje voor de toelichting! 

Ik merkte dat ik even over mijn behoefte aan verband met de opdracht etc heen moest stappen. En het daarna wel heel mooi vond! Je roept allerlei bijzondere associaties en "gevoelsbeelden" op, die ik ook relateer aan mijn eigen ervaringen. 

Ik vind het eerder gedichten, poëtisch, beeldend, vooral het tweede deel. Ik kan het niet helemaal volgen, maar het proeft, smaakt naar meer. Intrigerend.