Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

314 Mijn punt.

4 September 2020 - 7:49

 

(1)

In een dagblad met een bescheiden oplage las ik dat steeds meer jongeren het als nogal intimiderend ervaren als aan het einde van een zin een punt staat. Een onderzoek heeft zoiets uitgewezen. Of het nu om een appje gaat, om een tweet of om zinnen in een langere mail: als er een punt achter staat moet je het bericht kennelijk als zodanig accepteren. Zonder punt is er sprake van een open einde en word je als het ware uitgenodigd om te reageren.

Dat niemand daar eerder opgekomen is! Eerlijk gezegd heb ik nog nooit over de punt nagedacht. Het is een soort van traditie om zinnen af te sluiten. Dan staan ze er maar, die zinnen, als een uiting van iemand die misschien niet eens iets te zeggen heeft….

Maar nu: revolutionair, dat is het. Voortaan is iedereen vrij om van alles met iedere zin te doen… Ermee aan de haal te gaan! Van nu af kunnen zinnen meegaan met de tijd, onderhevig zijn aan nieuwe inzichten, zelfs vrijelijk aangevuld worden, als verrijking van de taal.

Ik haal diep adem. Dit is de ultieme bevrijding van het gesproken woord. Van de schrijver zelf!

 

(2)

In een dagblad met een bescheiden oplage las ik dat steeds meer jongeren het als nogal intimiderend ervaren als een zin eindigt met een punt. Een onderzoek heeft zoiets uitgewezen. Of het nu om een appje gaat, om een tweet of om zinnen in andere berichten: zonder die punt is er sprake van een uitnodigend open einde, maar als er een punt achter staat wordt kennelijk geen tegenspraak geduld.

Ik heb daar nooit zo over nagedacht. In groep drie leerde ik achter iedere zin een punt te plaatsen. Het ging om een soort van beleefdheid: de lezer mocht even ademhalen….

Onwillekeurig denk ik ook aan berichten dat bepaalde jongeren anderen om het minste of geringste met kapmessen te lijf gaan. Schokkend. Want is een punt niet per definitie het minste en ook het geringste van alles?

Ik moet nog een app naar een groep middelbare scholieren versturen… durf ik dat nog? Ik doe de lichten uit, sluit de gordijnen en zet aarzelend een punt achter mijn laatste bericht.

Later word ik zwetend wakker. In de verte hoor ik mensen schreeuwen. Ze komen dichterbij. Ze beuken op mijn deur. De messen zijn geslepen.

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2020 - 14:31

Hoi Maria Anna, dat je zoveel inspiratie uit het zetten (of niet) van punt kunt halen. Goed gevonden. Met interesse gelezen.

die misschien niet eens iets te zeggen heeft…. ----  in een verhaal waarin je al zo weinig woorden mag gebruiken, is elk woord kostbaar. "Niet eens iets" kun je ook schrijven als "niets". Dat leest ook krachtiger.

Onwillekeurig denk ik ook aan berichten dat bepaalde jongeren anderen om het minste of geringste met kapmessen te lijf gaan.  --- hier haakte ik even. Je verhaal gaat over de macht van de punt. Ik zou in deze zin eerder verwachten dat bepaalde jongeren anderen zelfs met kapmessen te lijf gaan om het zetten van een punt. Dan is de angst in je laatste zin ook veel realistischer. Maar dat is mijn persoonlijke mening.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2020 - 18:18

Dag Fief,

Fijn dat je naar mijn stukje gekeken hebt. Ik zat net onder de 200 woorden en ben toen gestopt met 'vlooien', maar het woord 'niets' is krachtiger. Je tweede punt begrijp ik ook wel, alleen wilde ik de twee berichten, die zo in de media hebben gestaan, niet veranderen. Wat de hp denkt en voelt is hier fictie, maar de krantenberichten niet. Ik zou er misschien van kunnen maken dat 'bepaalde jongeren anderen bij wijze van spreken al met kapmessen te lijf gaan vanwege een punt'.

Ik vind het heel leerzaam om te weten waar mijn tekst hapert, nogmaals dank!

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2020 - 21:27

Hoi Maria Anna, wat een bijzondere en originele insteek heb jij bij deze opdracht gekozen; een punt, die een groot verschil maakt. Na je toelichting begrijp ik iets beter waarom je in je tweede verhaal de link naar de jongeren met kapmessen legt, maar eerlijk gezegd ben ik eerder geneigd om Fief's opvatting te volgen. Daarmee komt het verband naar mijn smaak toch wat beter tot uiting.

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2020 - 7:28

Dag Ton, hartelijk dank voor je aandacht. Ik zal de tweede versie nu zeker wijzigen. Dat kan even duren: bij mij wordt een zwarte stip al gauw een mug, en dan een olifant...