#303 - Mijn stille Dam

Hoi Linda, het ligt ongetwijfeld aan mij, maar ik begrijp niet goed wat je precies probeert te vertellen. Wat gebeurt er? Wat zijn die harde knallen?

@Fief, goed dat je het zegt. Die knallen komen uit de geweren van Duitse soldaten die schoten op de burgers die de vrijheid vierden in 1945...

Hallo Linda,

Enkele inconsquenties:

'Ik denk aan de verplichte afstand, die er niet is.' Dit leest als: er is geen verplichte afstand.

Je bent nu in coronatijd en je woonde de plechtigheid via tv bij. Toch wil je het meisje tegen je aantrekken.

Je hoort geschreeuw, maar bent de enige daar. Toch zie je ook mensen wegduiken.

Je wilt twee, of zelfs drie, situaties op de Dam verbinden, dat was toen, in de oorlog, inderdaad een andere wereld, en nu weer, met corona. 

Hallo Linda,

Spannend verhaal waarbij je meermaals lijkt te switchen tussen heden en verleden. Ik vind de details waarmee je de lezer terugkrijgt naar wat er 7 mei 1945 gebeurd is, sterk. Je verhaal lees ik als HP die op de Dam loopt en flashbacks heeft aan die gebeurtenis. Daarbij zijn die flashbacks zo sterk dat hij/zij letterlijk weer even terug lijkt in het verleden, hoewel er dus ook nog wel enig besef is van bijvoorbeeld de huidige coronaregels. Is dat ook ongeveer wat je voor ogen had?

Hoi Linda, 

gaaf gedaan! Het is hier en daar wat verwarrend, maar de strekking is duidelijk. Je gebruikt krachtige beelden om de situatie en de gevoelens te omschrijven. Knap gedaan. 

@Virtuisuo,

Wat goed om te horen! Ja , zo had ik het voor ogen. 

Inclusief het "genieten" van de stille Dam, die even helemaal voor jezelf lijkt te zijn...heel even.

@N.v.B. Dank je wel!

Eerlijk? Ik vind het zelf ook een beetje verwarrend, maar het ontstond nu eenmaal zo in mijn hoofd terwijl ik het schreef. Groetjes van Linda

@Katja Stienen,

Dank voor je reactie. Omdat je in de opdracht van heden naar verleden mocht (en er dingen konden gebeuren die 'apart' zijn) noem ik het zelf geen inconsequenties, denk ik. Je bent i.v.m. corona alleen op de Dam, maar krijgt beelden en geluiden door van 1945, toen er een schietpartij was op de Dam. 

Het verhaal was voor mij vanaf het begin duidelijk. Mysterieus maar dat is de opdracht. Mooi geschreven. Ook hoe je de liefde voor de Dam hebt overgebracht waar blijkbaar in de oorlog iets heel naars is gebeurd. 

groetjes, Nynke

@nyceway Dank je!

Hi Linda, interessant verhaal! Je mengt op een bijzondere manier het heden en verleden. Ik denk wel dat juist deze mengeling het verhaal wat onduidelijk en verwarrend kan maken. Wat hieraan ook bijdraagt is dat we niet weten hoe oud de vrouw is. Ik weet dat de opdracht de overgang van een realistische naar een onrealistische wereld was, maar doordat we niet weten hoe oud de vrouw is komt het ongeloofwaardig over dat de vrouw de coronamaatregelen meemaakt en zich tegelijkertijd zó erg in kan leven in het verleden van 1945...

Graag gelezen!

@Mike, dank voor je feedback! Ik begrijp je 'verwarring'. De vrouw heeft deze gebeurtenis niet meegemaakt, maar maakt een reconstructie in haar hoofd n.a.v. wat ze erover weet. Levendige fantasie van haar...en mij.

Groetjes Linda