Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #283 - Geest

2 februari 2020 - 19:51

 

Het voordeel om als oude vrouw in een buik als geest te mogen bivakkeren is dat de wanden rond mij, mals, zacht en warm zijn. Dit in tegenstelling tot de hardvochtige, harde en koude muren van de wereld waar oude vrouwen tot nutteloze voorwerpen gedegradeerd worden en liefst aan rolstoelen geklonken. Mocht er hier en daar een oudje toch nog een woordje willen plaatsen of een stapje in die wereld zetten; dan zijn er kalmerende en slaapverwekkende medicamenten genoeg om een heel regiment protesterende jongeren in slaap te wiegen.

Goede menslievende geesten hebben mij opgemerkt en mij van mijn kluisters bevrijd. Ze leidden mij naar deze heerlijke buik, een luxe woning. Het ritme van het hart klinkt mij als muziek in de oren. Het ruisen van de bloedstroom doet mij denken aan de heerlijke uren die ik doorbracht zonnebadend aan zee, hand in hand met mijn geliefde.

Natuurlijk wordt van mij verwacht dat ik iets in ruil geef voor deze hemel op aarde. Ik vind dat niet meer dan normaal.

De zachte buik waar ik in vertoef heeft verdriet, liefdesverdriet.

Met alle geestkracht die in mij is, stuur ik troost en liefde naar de wanden die mij omringen en zie : mijn woning wordt nog zachter, warmer en malser. Het wordt stilaan “de zevende hemel.''

 

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 februari 2020 - 20:03

Hoi Marijcke, wat een feest om weer eens iets van jou te lezen! Wijze woorden, troost en liefde als ruilmiddel voor een lekker warm nestje. Mooi gevonden!
Mvg Ton Badhemd 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 februari 2020 - 22:22

Wat een fijne gedachte om in plaats van afgedankte oudere in een warme, zachte omgeving te mogen vertoeven. Zeker als je daar nog goed werk mag doen.

Graag gelezen.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2020 - 11:03

Marijcke,

... wat een verrassing om jou hier weer te ontmoeten en dan nog wel met zo'n bijzonder boeiend verhaal. Het raakte me.

Heel ontroerend; je bent nooit te oud om te troosten en liefde te geven. Een prachtige les. Dankjewel. 

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2020 - 12:28

Hoi Ton, fijn elkaar hier te mogen ontmoeten. Gisteren geprobeerd of ik het nog kon, werken met de laptop en het fantaseren van verhalen. Na enkele maanden van ziek zijn en een hartoperatie die me nieuwe kleppen heeft gegeven, was het terug kunnen opnemen van mijn hobby erg spannend. Fijn dat je  het een feest vond iets van mijn verhalen te lezen; voor mij was het schrijven een groot feest!

 

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2020 - 12:37

Dag Odile, fijn elkaar weer eens te 'ontmoeten'. Ik ben blij dat je de inzending 'mooi zintuiglijk' noemt. Ik ben blij ook omdat ik weer kan en mag schrijven.

Ik waardeer en bewonder je sfeerrijke foto's.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2020 - 12:41

Dag Riny, ja, dat is een verrassing hè! Mij hier weer zien te verschijnen. Ook voor mij. Heerlijk om stilaan mijn hobby: schrijven - weer te kunnen oppakken (al trillen mijn handen nog van de inspanning). Nooit opgeven, las ik ergens!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2020 - 13:00

Heel goed. 

"Geef de moed niet op".  Dat is de titel van een gedichtenbundeltje geschreven door een bijna 100-jarige schrijfster. Haar naam is: Toyo Shibata.  

Regelmatig ontspanningsoefeningen doen, Marijcke. Hou je haaks. Knuf ...

 

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2020 - 14:19

Marincke, wat fijn je weer te mogen lezen.

Ik las bij je reactie van Ton, wat je allemaal meegemaakt hebt.

Ik wens je een voortreffelijk herstel en van je trillende handen heb ik niets gemerkt in je tekst.

Je warme hart klopt nog net zo mooi als weleer voor mensen om je heen.

Wat beschrijf je 'jouw geest' ontroerend, het raakt me in mijn ziel. Zo leer ik weer van je hoe als de jaren verder klimmen je zo betekenisvol kan zijn, dank je wel!

Fijne dag en sterkte voor de momenten als het zwaar is.

Hartelijke groeten,

Marie

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2020 - 20:04

Je toon heeft in de eerste alinea, vanaf de tweede zin iets sinisters, iets rauws. Ik hou daarvan. De tweede alinea is een contrast op de eerste. Weg zijn de moeilijke woorden, weg is het grijze wereldbeeld. Het wordt duidelijk waarom: de verteller is zacht van aard en zit knus en warm binnen, in een wezen waar alle levenslust is uitgezogen. Naar mijn mening komt het contrast tot zijn recht. Heb je dit bewust gedaan? 

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2020 - 14:08

Hallo mjjbogert, fijn zo,n interessante reactie van je te krijgen. Dank je.                 Nee,  ik schrijf doorgaans uit het vuistje, ik begin en kijk wel wat er komt bovendrijven.,😊