Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#265 In de zevende hemel

Drie keer had ze de test gedaan. En drie keer was er een keurig roze streepje verschenen. Maar pas na die laatste check durfde ze het echt te geloven. Sindsdien vertoeft Lieke in de zevende hemel. Ze reserveerde direct bij het chique Italiaanse restaurant op de hoek en vervolgens belde ze Bas om te zeggen dat hij vanavond op tijd thuis moest zijn. Toen hij vroeg waarom, kon ze zich nog maar net inhouden. 'Een verrassing' zei ze lachend en daarna had ze snel opgehangen. Lieke kan bijna niet wachten om het Bas te vertellen. Hij is de laatste tijd zo druk en prikkelbaar; dit geweldige nieuws komt precies op tijd. Ze heeft alvast haar zwarte jurkje aangetrokken. Lieke weet dat Bas haar daar graag in ziet. Ook zelf is ze tevreden als ze in de spiegel kijkt. Haar platte buik verraadt nog niets. Dan valt haar blik op de kledingkast. Ook Bas moet zich zo nog omkleden. Lieke besluit alvast zijn nieuwe jasje klaar te leggen. Dat donkerblauw staat hem fantastisch. Even dwalen haar gedachten af naar vorige week, toen hij na een pittige bespreking laat was thuisgekomen. Ze had vlinders in haar buik gehad; zo knap had hij eruit gezien in zijn nieuwe jasje. Hij leek te bruisen van de energie, ondanks het late uur. Ze weet nog hoe zijn ogen fonkelden, toen ze hem naar de bespreking vroeg. Het was een groot succes geweest, had hij met een blos op zijn wangen gezegd, waarna hij met twee treden tegelijk naar boven was gestormd voor een warme douche. Dromerig volgt Lieke met haar handen de contouren van het blauwe colbertje dat nu klaarhangt aan de kledingkast. Ze strijkt iedere plooi glad, totdat haar vingers op een hardnekkige oneffenheid stuiten. Even fronst ze, maar dan beseft ze dat er iets in de binnenzak van het jasje zit. Vijf minuten later hoort ze de voordeur open gaan. Ze hoort hoe Bas de sleutels op het halkastje gooit; ze hoort hem roepen; 'Liek liefie, ik ben thuis!' Maar Lieke antwoordt niet; wezenloos staart ze naar het pakje condooms in haar handen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
O Chantal, … tot het allerlaatste laat je de lezer in spanning of liever gezegd: keer je het tij van de verwachtingen. Boem uit! Mooi geschreven van liefelijke spanning naar het plotselinge barre einde. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Dat is een gigantische domper op haar vreugde. Ze kan hem nog het voordeel van de twijfel gunnen, maar ik zou het ook erg vreemd vinden als ik een pakje condooms in het jasje van mijn man zou vinden. Mooi verhaal. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En daar gaan we weer. Die laatste zin. We wisten toch al wat het was, omdat je die alinea's ervoor zo goed hebt geschreven? Ik weet dat niet iedereen het ermee eens zal zijn, maar ik denk hem weg. Verder heb je een hinderlijk hoopje voltooid verleden tijd in de tweede alinea. Doe daar eens wat aan, joh.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Riny, dank voor je reactie! Fijn dat het plot verraste! @Fief, hier geen voordeel van de twijfel hoor. Bas en Lieke probeerden zwanger te worden. Daar zijn geen condooms voor nodig :). @Tilma, ik heb inderdaad getwijfeld over die laatste zin. Eerst had ik hem er niet staan, zodat de lezer zelf mocht raden wat Lieke in die jaszak vond. Maar ik twijfelde toch of mijn verhaal dan duidelijk genoeg was. Vvt aangepast. Ik blijf het lastig vinden om tt en vt goed in één verhaal te zetten. Thanks!

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De aanpassing is beter. Uiteraard krijgt hij in dit geval niet de voordeel van de twijfel. Het is zo klaar als een klontje. Van mij mag die laatste zin blijven.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal wat een heerlijk 'in de wolkengevoel' beschrijf je. Zeer realistisch. En dan de vondst op het laatst. Die Bas kan het (nog) niet aan. Bron voor een goed verhaal om hierdoor heen te komen :thumbsup: Graag gelezen en fijn weekend.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Graag gelezen. Heerlijk verhaal. :) Ook mooi om te zien hoe vlot die tweede alinea nu geworden is. 'Dromerig volgt Lieke met haar handen de contouren van het blauwe colbertje dat nu klaarhangt aan de kledingkast. Ze strijkt iedere plooi glad, totdat haar vingers op een hardnekkige oneffenheid stuiten. Even fronst ze, maar dan beseft ze dat er iets in de binnenzak van het jasje zit.' Vind ik een zeer mooie passage. Er zou wel nog wat meer met dat jasje mogen gebeuren. (Maar dan wordt het waarschijnlijk weer een ander verhaal met een einde in een andere toon?) De vondst van de condooms zorgt voor duidelijkheid bij lezer en Hp, maar op het einde zie ik Lieke eerder naar dat mooie jasje staren dan naar dat pakje condooms. Ik weet niet goed waarom. Het jasje voelt precies als een groter verraad, dan het overspel zelf. Ze vond hem er knap in, heeft hem hierover ongetwijfeld een compliment geschonken terwijl de aankoop misschien net zo voorbedacht was als die van de voorbehoedsmiddelen? 'Schat, ik ben zwanger. Hoe gaan we het kind opvoeden, om de week bij jou en mij? Houdt je nieuwe vriendin wel van baby's of valt ze enkel voor mannen in donkerblauwe jassen?' :confused: Vreselijk. Dat jasje zou daar vliegen hoor. Graag gelezen. :)

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Wat een heerlijk verhaal, ik voelde het al aankomen... De details heb je erg mooi omschreven. Ik lees het verhaal voor de eerste keer maar het loopt heel soepel :thumbsup: