#265 In de zevende hemel

Drie keer had ze de test gedaan. En drie keer was er een keurig roze streepje verschenen. Maar pas na die laatste check durfde ze het echt te geloven. Sindsdien vertoeft Lieke in de zevende hemel. Ze reserveerde direct bij het chique Italiaanse restaurant op de hoek en vervolgens belde ze Bas om te zeggen dat hij vanavond op tijd thuis moest zijn. Toen hij vroeg waarom, kon ze zich nog maar net inhouden. 'Een verrassing' zei ze lachend en daarna had ze snel opgehangen. Lieke kan bijna niet wachten om het Bas te vertellen. Hij is de laatste tijd zo druk en prikkelbaar; dit geweldige nieuws komt precies op tijd. Ze heeft alvast haar zwarte jurkje aangetrokken. Lieke weet dat Bas haar daar graag in ziet. Ook zelf is ze tevreden als ze in de spiegel kijkt. Haar platte buik verraadt nog niets. Dan valt haar blik op de kledingkast. Ook Bas moet zich zo nog omkleden. Lieke besluit alvast zijn nieuwe jasje klaar te leggen. Dat donkerblauw staat hem fantastisch. Even dwalen haar gedachten af naar vorige week, toen hij na een pittige bespreking laat was thuisgekomen. Ze had vlinders in haar buik gehad; zo knap had hij eruit gezien in zijn nieuwe jasje. Hij leek te bruisen van de energie, ondanks het late uur. Ze weet nog hoe zijn ogen fonkelden, toen ze hem naar de bespreking vroeg. Het was een groot succes geweest, had hij met een blos op zijn wangen gezegd, waarna hij met twee treden tegelijk naar boven was gestormd voor een warme douche. Dromerig volgt Lieke met haar handen de contouren van het blauwe colbertje dat nu klaarhangt aan de kledingkast. Ze strijkt iedere plooi glad, totdat haar vingers op een hardnekkige oneffenheid stuiten. Even fronst ze, maar dan beseft ze dat er iets in de binnenzak van het jasje zit. Vijf minuten later hoort ze de voordeur open gaan. Ze hoort hoe Bas de sleutels op het halkastje gooit; ze hoort hem roepen; 'Liek liefie, ik ben thuis!' Maar Lieke antwoordt niet; wezenloos staart ze naar het pakje condooms in haar handen.