Opdracht #264 - Presentatie geven

Opdracht #264 – Presentatie geven Ziezo, de fietstassen zijn weer gevuld met boodschappen voor de komende week. Nu nog even langs “Het Anker” - het plaatselijke buurthuis van het dorp - om haar vergeten paraplu op te halen. Bij binnenkomst treft ze daar een ongekende rumoerigheid aan. Al gauw krijgt ze antwoord op haar vraag: natuurlijk dat is voor het a.s. Oranjefeest er valt nog wel wat te organiseren. Ze wordt dadelijk herkend en aangesproken: ‘Hallo Marijke, je komt als geroepen. Wij hebben je hulp nodig, iemand wilde wel iets vertellen, maar dan over elektrische tandenborstels en dat leek ons helemaal niet passen; we hebben daar vriendelijk voor bedankt, wil jij misschien iets aantrekkelijks vertellen? ‘Lieve help, ik kom alleen maar voor … ‘ begint Marijke. ‘Jij bent toch degene die regelmatig een stukje in het krantje schreef, misschien kun je nu iets vertellen?’ zo gaat het bestuurslid, dat zij vaag herkend verder. ‘Jullie zitten wel erg omhoog, mag ik even zitten?’ ‘Ach, wat dom, kom dit tafeltje is vrij. Sorry, ik heb me niet eens voorgesteld, ik ben Joke de Winter.’ Ze vraagt en-passant om een glas jus d’orange voor hen beiden. Marijke steekt haar hand uit: ‘Marijke de Vries.’ Aanvankelijk raken zij in een enthousiast gesprek, maar even later toen Marijke begreep wat er echt van haar verlangd werd, voelde ze haar enthousiasme temperen. Geen verslag schrijven maar een presentatie geven. De vloer verdwijnt onder haar voeten. Haar hoofd wordt knalrood, dat durft ze van haar levensdagen niet. Het merendeel van haar kennisjes hier, weten wel dat zij niet zo rap van tong is. Toch, krijgt ze nu de mogelijkheid om zichzelf aan te pakken; ze voelt haar onzekerheid enigszins verdwijnen. De bedoeling is om iets luchtigs te vertellen voor de bewoners van “Buitenhof” – een complex voor ouderen weet ze. Dat stel haar wel gerust. Bij thuiskomst gaat ze op zoek naar het schriftje van spraakles, lang geleden. Wauw, dit is een prachtige ademhalingsoefening. Het onderwerp voor de lezing was voor haar niet moeilijk, ze dacht aan de reis naar Bologna, die prachtige Italiaanse stad met Neptunus’ waterfontein. Eerst geestelijk en lichamelijk voorbereiden. Ze gaat aan het werk en krijgt er plezier in. Het lukt haar wonderbaarlijk goed. Ondertussen schrijft ze haar verhaal. Dan is het zover. Ze staat op het podium, denkt aan haar ademhaling. Ziet het vriendelijke gezicht van Jasper – destijds logopedist - een warm gevoel doorstroomt haar: ‘Dames en heren, hartelijk welkom …