Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#263 Dolfijnen

'Tim, kom snel!' Ongeduldig trekt Lily aan mijn arm. 'Dolfijnen!' Haar ogen schitteren van enthousiasme als ze me meesleurt naar de reling. Naast het schip schieten tuimelaars door de golven. Hun zilveren vinnen glanzen in de zon. Lily springt op en neer en ook haar lichtblonde haren vangen het zonlicht.  'Zijn ze niet prachtig?' Ik knik bevestigend. 'Dolfijnen zijn één van de meest intelligente dieren op aarde, wist je dat? Oh wacht, natuurlijk wist je dat.' Lily beantwoordt haar eigen vraag nog voordat ik iets kan zeggen. 'Slimpie' voegt ze er plagerig aan toe terwijl ze in mijn arm knijpt. Dan zucht ze. 'Ik wou dat ik ook slim was, net als jij, Tim. Net als de dolfijnen.' 'Je bent slim Lily, je bent het slimste meisje dat ik ken.' 'En het mooiste' denk ik, maar dat hou ik voor mezelf. 'Nee joh.' Ze wuift mijn woorden zo het ruime sop in. 'Ik snap geen bal van die formules waar jij altijd mee bezig bent. Al die cijfers; ik word er duizelig van.' En weer tolt ze over het dek, lenig en soepel, net als de tuimelaars in het water. 'Denk je dat die dolfijnen er iets van snappen? Van al die cijfers?' roep ik haar achterna. Lily stopt midden in een pirouette. Ze knijpt haar ogen tot spleetjes, alsof ik haar net een vileine strikvraag heb gesteld. Dan schudt ze haar hoofd. 'Nou dan,' zeg ik, 'en toch zijn ze super intelligent. Er zijn zelfs verhalen over dolfijnen die surfers hebben gered van een haaienaanval. Net zoals jij me altijd redt, wanneer Daan en Luca weer eens gemeen tegen me zijn in de klas.'  Lily schiet in de lach. Ik kijk haar niet begrijpend aan. 'Wat? Wat is er zo grappig?' 'Daan en Luca zijn geen haaien, Tim. Dat mochten ze willen.' Ze geeft me een por. 'Een stelletje hersenloze kwallen, dat zijn het!' We schateren het uit en als ik naar Lily's stralende gezicht kijk, voel ik me licht van binnen. Het vergt geen hogere wiskunde om in te zien dat ik me geen betere vriendin wensen kan.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Leuk verhaal. De persoonlijkheden van Lily en Tim komen in de korte tekst goed naar voren en ook de plek die je beschrijft verschijnt levendig in mijn geest. Chapeau!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal, ik sluit me aan bij bovenstaande reacties, Jurrit slaat wat mij betreft de spijker op zijn kop. Heel graag gelezen en heel realistisch. Fijne zondag.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fraai hoe je de schittering van het water al in de ogen van Lily hebt weten te stoppen en de dans van de tuimelaars in haar capriolen terugbrengt. De metafoor die Lily opstelt over haaien en kwallen past ook nog eens naadloos in het beeld van je verhaal én vist meteen haar weggewuifde intelligentie op uit het sop. Zelfs het stralende en het dubbelverbonden licht komt weer terug aan het eind van je tekst. Je had de tekst net zo goed anoniem kunnen insturen. De beelden spreken voor zich. Edwinchantalenq.. all the way.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Jurrit, Nele, Marie, Fief en Tilma, bedankt dat jullie weer langskwamen om mijn verhaal te lezen. En ook bedankt voor jullie complimenten! Super blij mee! @Tilma, kon ik mijn verhaal maar plaatsen zonder die gekke gebruikersnaam van mij (krijg 'm niet meer gewijzigd). Groetjes, Chantal :) .

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijke toon heb je toch, licht sprankelend, vrolijk en opwekkend. Is dat nu je kenmerk?. Met plezier gelezen en het conflict goed opgelost. Wel vind ik Tim een tikkeltje vrouwelijk overkomen juist vanwege je schrijfstem en manier van kijken naar de wereld. Hij kijkt namelijk zo niet op een manier zoals ik verwacht van een wiskundige.