Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#261 Zucht

2 September 2019 - 9:56
‘Zullen we dan morgen afspreken?’ vraag ik. Mijn schoonmoeder laat een stilte vallen. Ik hoor dat zij in haar papieren agenda bladert. Typisch mijn schoonmoeder, ieder ander zou zijn mobiel checken. Maar mijn schoonmoeder is paranoïde, denkt dat iedere hacker op haar afspraken zit te wachten. ‘Ja, dat kan wel…’ klinkt aarzelend aan de andere kant van de lijn. ‘Oké, prima. Waar?’ ‘Een beetje in de buurt graag. Mijn been speelt weer op. Dat weet je.’ ‘Ja, dat weet ik,’ zeg ik en ik rol met mijn ogen. ‘Vervelend. Zullen we dat tentje bij jou om de hoek weer eens bezoeken?’ De laatste keer dat we daar waren vertelden Freek en ik haar dat we gingen trouwen. Haar reactie was lachwekkend. Ze barstte in tranen uit. Niet van blijdschap, maar van teleurstelling. Haar Freek. Die gaat er vandoor met een volwassen, sterke vrouw uit de stad. Hoe durft hij! ‘Uh ja, dat is wel goed denk ik,’ antwoordt ze na een korte stilte. Ze dacht vast, net als ik, terug aan dat moment. ‘Oké, morgen rond twaalf uur? Zal ik je ophalen?’ ‘Ja dat is prima. Als je maar niet vroeger komt, dan heb ik nog de thuiszorg. Voor mijn been. Sinds Freek niet meer zo vaak komt, heb ik hun harder nodig dan ooit.’ ‘Ja, dat begrijp ik,’ lieg ik. ‘Toch wel jammer dat Freek niet meekomt.’ ‘Zeker jammer!’ Ik vertel niet dat Freek absoluut geen zin heeft en dat hij mij op laat draaien voor haar verlate verjaardagslunch. ‘Nou, tot morgen dan maar,’ zegt ze. Ik hoor een zachte zucht. ‘Ja, tot morgen.’ Ik zucht ook. Maar iets harder. Ik hoop dat ze het hoort.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2019 - 16:46
Hallo Renske, … een goed en zielig verhaal. Ach jee, dat wordt poot aan spelen voor de a.s. schoondochter. Ik neem aan dat Freek haar enige zoon is. Je hebt het leuk geschreven.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2019 - 19:55
Leuk Renske, je titel. Dat is zuchten voor beide partijen, je bent tot elkaar 'gedoemd'. Die Freek is me er eentje, zijn vriendin sturen :unibrow: Of heeft zij al zo'n groot begrip voor hem dat ze het uit 'zichzelf' doet :lol: Graag gelezen en ik wens je een fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2019 - 21:09
Ik vond het eigenlijk wel mooi dat de verteller steeds positief bleef tegen schoonmoeder en dat er tóch uit bleek dat ze net zo weinig zin had als schoonmoeder. Ik vraag me af of je dat had moeten doorbreken met die zucht aan het eind.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2019 - 22:51
Ik vond het eigenlijk wel mooi dat de verteller steeds positief bleef tegen schoonmoeder en dat er tóch uit bleek dat ze net zo weinig zin had als schoonmoeder. Ik vraag me af of je dat had moeten doorbreken met die zucht aan het eind.
Goed punt. Ik denk juist dat dat haar manier is om te zeggen dat ze er net zo min zin in heeft als haar schoonmoeder, zonder het daadwerkelijk te zeggen.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2019 - 22:51
Leuk Renske, je titel. Dat is zuchten voor beide partijen, je bent tot elkaar 'gedoemd'. Die Freek is me er eentje, zijn vriendin sturen :unibrow: Of heeft zij al zo'n groot begrip voor hem dat ze het uit 'zichzelf' doet :lol: Graag gelezen en ik wens je een fijne avond.
Ik ken genoeg 'Freek-mannen, haha! Dank je wel, fijne avond!

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2019 - 22:52
Hallo Renske, … een goed en zielig verhaal. Ach jee, dat wordt poot aan spelen voor de a.s. schoondochter. Ik neem aan dat Freek haar enige zoon is. Je hebt het leuk geschreven.
Dank je!

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 September 2019 - 20:46
Mooi gedaan. Ik sluit me aan bij Tilma. De laatste paar zinnen halen het voor mij een beetje onderuit. Misschien eindigen met iets als: Ik zucht. Net iets te hard. Op die manier kan de lezer het zelf invullen.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2019 - 10:00
Mooi gedaan. Ik sluit me aan bij Tilma. De laatste paar zinnen halen het voor mij een beetje onderuit. Misschien eindigen met iets als: Ik zucht. Net iets te hard. Op die manier kan de lezer het zelf invullen.
Dank je voor je reactie (en mening)! Over paar dagen lees ik het even overnieuw en zal het zodanig veranderen :)