# 261 - "Geen zin" werd zinnig
Schrijfopdracht #261 – Geen zin werd zinnig
Toos mailde naar Erica: zullen we dan maar een afspraak maken?
Eigenlijk liever niet, nog maar even wachten, dacht Erica en ze zuchtte. Toch tikte ze vrolijk weg: lijkt me leuk. We hebben elkaar zolang niet meer gezien. Haar gedachten snellen terug en ze voelt zich lichter worden bij de herinneringen.
Kort en goed, er wordt een afspraak gemaakt en ze zullen elkaar treffen bij het station in Culemborg.
‘Hallo - hallo,’ schalt het en armen zwaaien. Al snel hebben ze elkaar weer gevonden; het voelt als vanouds.
‘Nu even flink doorlopen en dan zijn we zo midden in de stad. Dat gaat toch nog wel, Toos?’
‘Ja, ik mag dan wel wat ouder zijn, maar nog niet der dagen zat, hoor. Gezellig toch, weet je nog dat we per ongeluk eens een paar dames hebben afgeluisterd?’
‘Niet netjes, maar ’t was wel leuk. Trouwens wat een gezellige winkels hier.’
‘Daar gaan we straks wel uitgebreid naar kijken, eerst maar wat eten’.
De koffie wordt snel gebracht en de lunchkaart staat al in de standaard. Tevreden kijken ze rond en babbelen wat.
Dan stappen er twee oudere dames binnen en gaan - hoe kan het ook anders want daar is nog plaats - bij Toos en Erica zitten. Zij kijken niet zo gezellig, schuiven wat met de stoelen en gaan een beetje onhandig zitten. Wanneer ook deze dames van koffie voorzien zijn, zegt de een tegen de ander:
‘Kom op Tia, voor de draad ermee …’
‘Ach, weet je, het zijn die ellendige religies, neem nou die IS!’
‘IS? Islamitische Staat bedoel je. Wat heb jij daar nou mee te maken, da’s de ver van mijn bed show.’
‘Joke, ik kan je vertellen’ en haar stem verheft zich, dat dat niet zo is! Als ik op tv zie, wat die lui daar uitvreten in Syrië, hele gezinnen afslachten, kelen doorsnijden, met automatische geweren in de weer zijn en dan vrolijk zwaaien met hun vlag en zeggen dat God het zo wilde. Ik voel me dan zo razend worden, dat er niets aan gedaan kan worden, zelfs geen Lieve Heer die van zijn troon stijgt en ze even de les zal lezen. Dat is toch godgeklaagd!’
Joke kijkt verschrikt om zich heen. ‘Toe Tia, kalm aan zoiets kun je thuis wel zeggen, maar hier niet.’
Toos en Erica nemen van schrik nog een laatste slok koffie en vragen om nog een kop. Ze kijken elkaar aan, dat hadden zij niet verwacht. De lunchkaart wordt bestudeerd en bestellen maar meteen. De overige gasten, kijken wel wat verschrikt op, maar gaan dan toch door met waar ze mee bezig waren.
Het is Tia aan te zien dat zij overstuur is, dit moet niet escaleren, Joke vraagt om een glas water voor haar en bestelt ook maar meteen de lunch.
‘O, Jook, ik ben zo kwaad, kan dan niemand die oorlogen stoppen, dit kan toch niet zó, als je toch ziet …’ Ze begint te trillen over haar hele lichaam.
‘Rustig maar meis, drink wat water en hier heb ik wat valeriaan. Ze rommelt in haar tas, verdorie waar heb ik dat nou?’
Ze kijkt om zich heen … en dat zien Erica en Toos.
Erica pakt een doosje valeriaan tabletjes uit haar tas – altijd makkelijk om die bij je te hebben - staat op en brengt ze naar het andere tafeltje.
Na een knikje en een glimlach wordt hier dankbaar gebruik van gemaakt.
Hoi Riny, wat een
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Ha Riny, leuk om zo even snel
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Riny, wat heb je een lief
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Goedemorgen mw.Marie, … even
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
edwinchantalenquinten
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Kruidnagel schreef: Ha Riny,
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
mw.Marie schreef: Riny, wat
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Riny schreef: mw.Marie
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Chop die laatste zin er maar
Lid sinds
7 jaarRol
Hallo mw.Marie, … wat heb ik
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Tilma schreef: Chop die
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol