Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#261 Van je familie moet je het hebben

Goedemiddag heren, kan ik alvast iets te drinken voor u inschenken?’ ‘Twee droge witte wijn graag.’ Adriaan knipoogt naar de mooie jonge serveerster en kijkt daarna keurend op zijn zoon neer. ‘Je ziet er patent uit jongen. Die twee maanden sabbatical hebben je goed gedaan.’ Philip zit rechtop, zijn gezicht onbewogen. ‘Ik zei het je toch?’ Adriaan trekt voldaan zijn colbertje recht. ‘Wat pa?’ ‘Dat verandering van omgeving precies was wat je nodig had.’ ‘Jíj had het nodig pa. Zodat ik niet meer voor je voeten liep.’ Adriaan grijnst en wuift met een miniem gebaar Philips woorden van tafel. ‘De situatie was nou ook niet bepaald ideaal, Philip. Het deed jou geen goed, mij niet, maar ook de zaak leed eronder. En dat kan nooit de bedoeling zijn, toch? Ik deed het voor ons beider bestwil. ‘Anders en Zoon' is ook jouw erfenis.’ ‘Ook?’ Philip buigt zich over de tafel naar zijn vader. ‘Hoezo, ook?’ ‘Twee droge witte wijn voor de heren.’ De serveerster buigt behendig over de tafel. Even wordt Philip afgeleid als een zomerse geur zijn neus binnendringt. Verstrooid kijkt hij op en ziet sproeten tussen twee helderblauwe ogen. Dan is ze weg. ‘Ongetwijfeld mooi, maar veel te jong.’ Adriaan wijst de serveerster met een bierviltje na. ‘Goh pa, echt?’ Philip neemt een veel te grote slok van zijn wijn. ‘Dat heeft jou anders ook niet tegengehouden.’ Adriaan grijnst en klopt zichzelf op de borst. ‘Er zijn natuurlijk uitzonderingen jongen. Ik laat Alinda nog steeds alle hoeken van de kamer zien. Ze beweert zelfs dat ze nog nooit zo’n ..’ ‘Pa, genoeg. Ik hoef niets over jou en je management assistente te weten.’ ‘En dat is nu het mooie Philip, jongen. Alinda werkt niet meer voor me. Dus je kan zonder problemen terugkomen in de zaak. Geen vervelende situaties meer vanaf nu. Ik beloof het.’ Philip trekt een wenkbrauw op. ‘Oh? Heb je haar ontslagen?’ ‘Alinda hoeft niet meer te werken nu ze mijn vrouw wordt. Ik wil haar thuis en…’ Adriaan laat even een dramatische stilte vallen,  ‘wie weet rent er binnenkort wel weer een kleine Anders rond.’ Philips mond valt open. ‘Ja zoon, we willen een gezinnetje stichten, Alinda en ik.’ ‘Maar pa… je bent… je kan toch niet meer…’ Adriaan legt met een vlug gebaar zijn wijsvinger op zijn lippen. ‘Sst, ja Philip, en daarom moet ik je om een gunst vragen.’ Adriaan buigt zich naar voren en kijkt zijn zoon doordringend aan. ‘Je begrijpt toch wel dat ik nooit iemand anders dan een volbloed familielid tot erfgenaam zou maken? We hebben jouw… ‘Nee pa!’ ‘…zaad nodig.’ Bij deze twee woorden springt Philip op. Zijn stoel valt met een klap naar achteren. ‘Ben je helemaal gek geworden!’ sist hij zijn vader toe. ‘Ik ga. Nu!’ Woedend draait Philip zich om en botst pardoes tegen de blonde serveerster op. Ze glimlacht vriendelijk, alsof ze niet zojuist bijna omver is gelopen. 'Vertrekt u nu alweer?' vraagt ze met iets van teleurstelling in haar stem. Heel even blijft Philip staan, op nog geen armlengte afstand van die helderblauwe ogen. Hij opent zijn mond, maar er komt geen woord over zijn lippen. Dan beent ie, zonder om te kijken het restaurant uit.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Die pa durft! De zin " Ze glimlacht vriendelijk, alsof ze niet zojuist bijna omver is gelopen" loopt voor mijn gevoel niet lekker. Verder goed verhaal.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Verstrooit kijkt hij op en ziet zomersproeten tussen twee helderblauwe ogen. Dan is ze weg. ‘Ongetwijfeld mooi, maar veel te jong.’
verstrooid. Ontegenzeglijk. Maar dat terzijde. Zo, die zaadvraag kwam even awkward invliegen. Philip was dus ook op Alinda? Sorry, ik ben niet zo helder meer. Jammer van die serveerster, die verdiende m.i. meer dan die zwoele stem aan het eind. Ook haar beschrijving als 'bevallig' pakt niet goed uit. Zelfs het grapje in de laatste zin wil me niet overtuigen. Jammer. Ik wil de tekst namelijk graag goed vinden, dat komt door de monumentale "story" die er in zit met die zoon die uit de weg wordt gestuurd en terugkomt om gevraagd te worden zelf een koekoeksjong te leggen. Dit vraagt een paar duizend woorden denk ik.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Verstrooit kijkt hij op en ziet zomersproeten tussen twee helderblauwe ogen. Dan is ze weg. ‘Ongetwijfeld mooi, maar veel te jong.’
verstrooid. Ontegenzeglijk. Maar dat terzijde. Zo, die zaadvraag kwam even awkward invliegen. Philip was dus ook op Alinda? Sorry, ik ben niet zo helder meer. Jammer van die serveerster, die verdiende m.i. meer dan die zwoele stem aan het eind. Ook haar beschrijving als 'bevallig' pakt niet goed uit. Zelfs het grapje in de laatste zin wil me niet overtuigen. Jammer. Ik wil de tekst namelijk graag goed vinden, dat komt door de monumentale "story" die er in zit met die zoon die uit de weg wordt gestuurd en terugkomt om gevraagd te worden zelf een koekoeksjong te leggen. Dit vraagt een paar duizend woorden denk ik.
Ja mee eens Tilda. Dit is een mooi uitgangspunt voor een intrigerende familiedrama of soap.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal, toen het begon met de twee droge wijn voorvoelde ik al ellende. Bij ons thuis is dat een uitdrukking voor zulk soort situaties :D Een frapperende twist, waar ik om moest lachen. Wel met Tilma eens 'de uitsmijter', letterlijk en figuurlijk, ligt mss iets teveel voor de hand. Mss die weglaten en eindigen met de weglopende zoon? Dat vind ik voor zo'n kort stukje tekst al veelzeggend genoeg. Blijft staan dat je het weer goed weergegegeven hebt, je boodschap is duidelijk! Fijne dag.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Fief, dank voor je reactie. Over die zin ga ik nog even nadenken. Misschien 'zojuist ' eruit laten? Ik puzzel nog even! @Tilma, soms is er in je hoofd meer ruimte dan op het papier en dat maakt een verhaal soms lastig goed te vertellen. Een harde noot dit keer, waar ik me klaarblijkelijk op heb stukgebeten. Ik heb eea aangepast nav je opmerkingen. Dank hiervoor! @Marie ook bedankt voor je feedback. Dat flauwe grapje is verwijderd. Hopelijk is het nu iets beter te verteren ;).

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Bij het lezen van de titel kreeg ik al een naar gevoel. Ik heb het idee dat 'oudere' mannen steeds vaker nog een kind willen. Alleen kan het gezinshuishouden dan wat gecompliceerder worden... Je hebt de dialoog steengoed geschreven. Je bouwt de spanning goed op tot aan de uitbarsting op het eind. Deze zin vond ik ook iets minder soepel lopen: 'Ze glimlacht vriendelijk, alsof ze niet zojuist bijna omver is gelopen.' Die ruimte in je hoofd is een luxe, maar ik worstel er soms ook mee om tot een goed verhaal komen... Graag gelezen!

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijke dialoog Chantal, met twee sterke karakters die je beiden mooi neerzet. Adriaan typeer je direct met die knipoog naar de serveerster en de manier waarop je hem zijn colbertje laat rechttrekken. Philip is wat lastiger te peilen, maar dat past ook mooi in deze dialoog, omdat hij zich wat afstandelijk opstelt naar zijn vader. Mooi gedaan! Ik ben het eens met de opmerkingen hierboven, het is veel verhaal en info voor deze korte dialoog. Hierdoor moet je soms ook veel informatie in de dialoog stoppen waardoor deze wat gekunsteld over komt, bijvoorbeeld bij dat stukje waarin Adriaan zegt dat ook Philip de zaak gaat erven. En ik vraag me af wat de functie van de serveerster is in dit verhaal, mij leidt ze af, want ik weet niet goed wat haar rol is? Suggestie: laat de serveerster weg (Behalve om tegen te knipogen door Adriaan) en kijk dan eens wat er met je tekst gebeurt.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke familie-intrige. Ik kreeg aan het begin een hekel aan de arrogant overkomende zoon, maar op het laatst toch wel medelijden dat hij met zo'n onverantwoordelijke vader moet dealen. Ben het ermee eens dat die vraag naar het zaad onverwachts komt, vraagt wel om uitleg, kunnen ze geen kinderen krijgen? Misschien iets voor een vervolg.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anke, dank voor je compliment! Die zin loopt inderdaad niet lekker, je hebt gelijk. @Lizette, dank voor je commentaar! De serveerster had in mijn hoofd een nog grotere rol. Dat paste allemaal niet in het verhaal. Ik had haar in dit stuk beter achterwege kunnen laten. @Virtuoso, dank voor het lezen en je reactie! Adriaan is inderdaad gesteriliseerd. In het gestamelde stukje van Philip doel ik daarop. Maar misschien niet duidelijk genoeg. :)