Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht# 252 - grenzen verleggen

“Dag Mevrouw Albers, ik ben blij U eindelijk in levende lijve te ontmoeten. U bent nog op tijd.” "Aangenaam, Mevrouw Louwers. Ja, ik ben ook blij U persoonlijk te leren kennen. We sturen elkaar nu al een kleine twee jaar mails. Maar wat bedoelt U met U bent nog op tijd? Ik was eigenlijk een beetje bang om U zo vroeg in de ochtend te storen. Maar ik heb nog verschillende dringende afspraken, dus...” “ Kom binnen, mevrouw. Maak het U gemakkelijk. Wat wilt U drinken? Iets fris? Of liever een koffie?” “Een kopje koffie zou me wel smaken. Het is hier gezellig en wat hebt U een mooi uitzicht. Al dat groen.” "Ja, het is hier landelijk en rustig. Een beetje te rustig, maar we moeten leren onze grenzen te aanvaarden, dan gaan we er overheen. Heeft Alfred Einstein ooit gezegd. Ik ben er al een dikke twee jaar mee bezig de situatie te aanvaarden, maar het is moeilijk.” “Ahem, ja, Uw gezondheid is niet al te best, heb ik begrepen. Maar ik heb goed nieuws. Ik heb de proefdruk van Uw thriller-roman mee. Alstublieft.” “Oh, dank U. Dank U wel. Dat U de tijd en de moeite hebt genomen om tot hier te komen. Dat ik mijn boek “De dode in de kruiwagen” nog mag zien en vasthouden. Het ziet er mooi uit. Het is een zeer fijne uitgave. De cover, het lettertype, echt mooi. U maakt me erg gelukkig. Door mijn ziekte en stijgende ouderdom, heeft het realiseren van het boek anderhalf jaar geduurd. Er zat iedere keer weer een andere haar in de boter. en U begrijpt op mijn leeftijd, ik ben nu 83, was ik toch een beetje bang dat...maar ik heb het gehaald. U bent nog op tijd. Ik dank U voor het geduld en begrip. Smaakt de koffie?”

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi dat het afgewerkte boek er op tijd was. De subtiele verwarring tussen de musicoloog Alfred Einstein en de fysicus Albert Einstein aan wie het citaat werkelijk toegeschreven is, maakt het hoofdpersonage nog fragieler.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik had mevrouw Albers nog wel een keer willen horen aan het eind, om te zien of ze ook een beetje ongemakkelijk wordt van Mw Louwers die zichzelf al als overleden rekent.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Bruno, Dank je wel voor de fijne reactie. Deze inzending is bedoeld om de uitgeverij "wakker" te schudden. Ben benieuwd of het lukt. Of het onder de juiste ogen komt. Ik wacht nog altijd op dit bezoekje. :o Knap dat je het subtiele verschil hebt opgemerkt.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Tilma, Fijn dat je reageert. Inderdaad was een reactie van mevrouw Albers op zijn plaats geweest. Maar wat moet ze zeggen? Dit stukje is uit het leven gegrepen.Deels fictie, deels harde waarheid. Ik wacht nog altijd op het bezoekje. Ben benieuwd of het onder de juiste ogen komt, maar wellicht verwacht ik te veel van de hard werkende mensen. :o

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marijcke sterke dialoog waar de fragiliteit mooi tot uiting komt. Hier heb je me hoor: Er zat iedere keer weer een andere haar in de boter. Wat een heerlijke uitdrukking, als ik mijn Vlaamse vrienden weer zie, ga ik hem gebruiken :D Ik ga maar niet zover dat ik een boek wil gaan schrijven, al die narigheid en dan nog zelf gaan promoten, ik moet er niet aan denken. Daarom veel bewondering dat u het zover brengt :thumbsup: :thumbsup: Fijne dag.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Fijn om een mooi voorbeeld te kunnen lezen in een dialoog. Ik ben er nog niet zo in thuis. Fijn dat je je uitgave toch beet mag houden. Zie, voor alles is er de juiste tijd! ;)

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marijcke, net als Marie was ik verrukt van die haar in de boter. Ik geniet altijd van die fantasievolle Vlaamse uitdrukkingen, zo heel anders dan nuchtere Hollandse :). Een mooie dialoog, waarvan ik hoop dat de wens mag uitkomen. Succes ermee!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marijcke Een mooi gevoelig stukje. Je had me wel te pakken. Ik wilde de citaat van Albert Einstein al gaan opzoeken. Is het een Alfred. Wel een mooie citaat trouwens en dat haar in de boter vond ik ook leuk. Ik hoop dat je snel het bezoekje krijgt, waar je op wacht.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi dialoog, met een breekbare vrouw als hoofdpersoon. Eén heel klein minidingetje: over het algemeen wordt 'u' alleen met een hoofdletter geschreven als er over God wordt gesproken, anders mag het gewoon klein. Ik weet echter niet of dit in Vlaanderen anders is, dus misschien zeg ik wel iets gek... Graag gelezen!

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet echter niet of dit in Vlaanderen anders is, dus misschien zeg ik wel iets gek...
Ik heb tussen 1976 en 1988 twaalf jaar Katholiek onderwijs "genoten" in het (toen nog) zeer religieuze West-Vlaanderen. Toen schrijven we U ook enkel met een hoofdletter voor God. De hoofdletter gebruiken voor een mens werd als oneerbiedig beschouwd tegenover God. Je zegt dus niets gek. Merk op: Marijcke woont in Antwerpen en wie in Antwerpen woont, kijkt vaak neer op de rest van Vlaanderen. Antwerpenaren zeggen vaak: "Er is maar één stad in Vlaanderen; de rest is parking." Misschien is de hoofdletter wel accepteerbaar voor wie niet op de parking woont, zoals ik :D