Anke, ik zie het tafereel voor me, goed geschreven. Klein typotje: onder door de ijzerdraad: onderdoor het ijzerdraad. Leuk onderwerp weer deze week. Fijne dag.

. Klein typotje: onder door de ijzerdraad: onderdoor het ijzerdraad. Je hebt gelijk, het moet natuurlijk onderdoor het ijzerdraad zijn. Maar volgens mij is het: 'de ijzerdraad...' !

Helemaal gelijk draad is mannelijk :thumbsup: Fijne avond.

maar ijzerdraad is ook onzijdig, dus 'het' mag ook (en klinkt mij ook een stuk natuurlijker in de oren); ook zou ik zeggen 'onder het ijzerdraad door' of eventueel 'de draad onderdoor' (maar wellicht is onderdoor de draad vlaams?)

maar ijzerdraad is ook onzijdig, dus 'het' mag ook (en klinkt mij ook een stuk natuurlijker in de oren); ook zou ik zeggen 'onder het ijzerdraad door' of eventueel 'de draad onderdoor' (maar wellicht is onderdoor de draad vlaams?)

Hoi Stella, 'Het ijzerdraad' klinkt veel natuurlijker, ik wist niet dat het ook onzijdig was. Ik ga de zin weer aanpassen. 'De draad onderdoor' zou vlaams kunnen zijn, Bruno of Nele kunnen ons er beter bij helpen denk ik... Dank je voor je advies en je reactie.

Ik heb het ook moeten opzoeken, maar als Vlaming ben ik eerder geneigd om "de ijzerdraad" te zeggen dan "het ijzerdraad". Vooral ook omdat draad in de betekenis van dunne stang van metaal, glas of andere smeltbare stof enkel mannelijk is. Draad kan onzijdig zijn in de betekenis van stof van ineengedraaide vezels, maar dat past niet zo bij ijzerdraad, vind ik. Ik val niet over het woord onderdoor in een constructie zoals: "er is een draad gespannen; ik ga er onderdoor." Persoonlijk zou ik wel eerder schrijven: "onder de ijzerdraad door". Maar ik ben een ingenieur, geen taalkundige...

"De duisternis dringt steeds dieper door het licht", daar houd ik wel van (wel gek dat later de dageraad zijn intrede weer doet). Dat grijs van een wolkendek dat bijna leegregent, dat is me dan weer te gezocht. Maar goed, terzijde. Dat er een boer in Nederland een vuurwapen in huis heeft en dan ook nog ermee op een wolf schiet komt op mij niet heel realistisch over. Toegegeven, je zegt niet met zoveel woorden dat het in Nederland is, maar toch. Wat ik aardig vind, en dit wordt weer zo'n verknipt compliment, is dat de schreeuw van de boer de lezer uit 'het verhaal' trekt. Opeens doet taal als communicatiemiddel zijn intrede in je tekst en dat past helemaal niet bij de zorgvuldig opgebouwde tekening van de hollende en besluipende wolf er voor.

Hallo Anke, … wat heb jij daar een fijne invulling van de opdracht neergezet. Nu we toch zo talig bezig zijn: wijds m/z weids Met veel plezier gelezen. Je verhaal is nu wel heel actueel. :nod: :thumbsup:

Dag Anke, Leuk stuk. Insteek vergelijkbaar met de mijne denk ik. Het verhaal leidt je voorzichtig naar een climax om vervolgens op het eind een andere kant opgetrokken door, dat is interessant. Ik merkte dat ik wel twee keer afgeleid raakte in de eerste twee alinea's, omdat het op een of andere manier niet heel of snel genoeg liep. Maar goed, dat kan smaak zijn. Ook heb ik mijn vraagtekens bij een aantal zinnen. - mens en dier wisten zich geen raad -> snap ik niet - De wolf snuift de vrijheid op, hij geniet van de wijdse natuur (ik denk dat hij niet beter weet? - Dat genieten komt volgens mij met grote bewustzijn) - De wolf ruikt hun angst, hij hoort hoe het bloed door hun aderen kolkt -> hoort hun bloed? Dat lijkt me erg sterk. Groeten, Jayb

[quote=Tilma Wat ik aardig vind, en dit wordt weer zo'n verknipt compliment, is dat de schreeuw van de boer de lezer uit 'het verhaal' trekt. Opeens doet taal als communicatiemiddel zijn intrede in je tekst en dat past helemaal niet bij de zorgvuldig opgebouwde tekening van de hollende en besluipende wolf er voor.

Hi Anke, Nou in 10 jaar kan je een hoop leren, dus dat komt vast goed.

'Mens en dier wisten zich geen raad.' Voor de mens was het vroeger vaak al onbegrijpelijk waarom er (afgezette) grenzen waren.

Ik snap wat je bedoelt, maar uiteindelijk zijn die omheiningen wel door mensen gemaakt, dus een deel van de mensen heeft daar in ieder geval wel begrip van. Vandaar dat dit wat raar op me overkomt.

Ik hoop dat de wereld ooit weer 'één' wordt, geen landsgrenzen meer en dat we in harmonie kunnen samenleven met de natuur.

Als je onder 'Harmonie' een duurzame balans verstaat, ben ik het helemaal met je eens en ik gezegd twijfel er ook niet aan dat dat uiteindelijk gaat gebeuren :).

'De wolf snuift de vrijheid op, hij geniet van de weidse natuur.' Ik heb de wolf een menselijk trekje gegeven. De zin wil ik nog even laten staan.

Je hebt groot gelijk, dat kan natuurlijk prima Anke. Succes en graag gedaan! Jayb

Eén van de dieren holt al mekkerend naar de andere kant van het prikkeldraad. De andere zes worden onrustig, ze beginnen te blaten en achtervolgen hun soortgenoot. Hij duikt omlaag, geruisloos kruipt hij onder de ijzerdraad door..

Na zoveel opmerkingen over het/de prikkeldraad, kan deze er ook nog wel bij. Bij het ene schrijf je het prikkeldraad en dan weer de prikkeldraad. Ik vond het een mooi verhaal. Bedankt voor het delen. Fijn weekend.

Hoi Anke, heel erg mooi gedaan. Je roept met je woorden exact de juiste sfeer op. Tip waar ikzelf ook altijd heel goed op moet letten: wees kritisch op bijvoeglijke naamwoorden. Kunnen ze ook weggelaten worden? En hoe klinkt je tekst dan? En wat leuk dat je Jón Kalman Stefánsson leest! Prachtig hè!

De oude strijd tussen mens en wolf is terug in Nederland. Zal de wolf dit verhaal nog na kunnen vertellen. Mooi geschreven Anke

Leuk actueel onderwerp. Nu er inmiddels alweer een aantal wolven in Nederland zijn gespot, kan ik me voorstellen dat deze discussie bij boeren ook wel weer een rol gaat spelen. Zou jammer zijn als de enige oplossing die ze kunnen bedenken afschieten is inderdaad. Zie dat er al een hoop aanmerkingen zijn geweest op het taalgebruik, dus denk dat hier weinig aan toe te voegen is. Je bouwt goed de spanning op in je verhaal, en het open einde is passend, je weet nu niet hoe het met de wolf af is gelopen. Weet alleen niet of je dit als schrijver moet verraden (zoals in je laatste reactie), maar misschien is dit ook de vrijheid van de schrijver.