Schrijfopdracht #250 – Kijken In een oude kartonnen doos van zolder verbleven niet alleen wat vergeten spulletjes, maar ook papiervisjes. Op de tafel ligt een voorwerp van pakweg 13 x 20 cm met een losgeraakte rug, aan de voor- en achterkant vertonen zich diverse weggeteerde plekken, rondom lijkt de versleten buitenrand wel aan het vergaan te zijn; onmiskenbaar het werk van de papiervisjes. De kleur is dieproze-blauw; al met al een troosteloze aanblik. Maar van binnen? Wat zal daar te zien zijn? Dat wil Wilna weten. Op de voorkant van het voorwerp druppelt zij wat vloeistof om oogpupillen te verwijden en om vervolgens door de retinaspiegel te kijken. Zij tuurt ingespannen: tjee, het zijn getypte letters en een enkele met de hand geschreven? Ja zeker, nu nog een beetje bijsturen. Spanning trekt door haar lichaam. Dan volgt de ontlading: Ja, het zijn letters die woorden en zinnen vormen. In Hitz und Frost, in Staub und Regen, Jewedem Wetter die Stirne entgegen, Die Hand an der Kurbel, das Auge gespannt So steht der Führer auf seinem Stand. Ongelooflijk, de zinnen stromen als een levensreis door haar aderen. (Auf die Strassenbahn van Jakob Loeuwenberg)