#249 New York gaat door

Aangepaste versie: Tav schrijfcoach Annette: jouw weekopdracht heb ik mi niet goed uitgevoerd, daarom in tweede instantie deze versie. Teveel regels worden het om New York toe te voegen, dus wel een andere titel gegeven. Onverwachts Weer zo’n zonovergoten dag tijdens mijn vakantie hier in mijn eigen huisje, wat ben ik een bofferd, denkt Angelique. ’s Avonds bij de schemering luistert ze naar het eerste vioolconcert van Tsjaikovski, tussendoor hoort ze de vogels hun laatste zang fluiten voor het donker wordt. Achter haar gaat de voordeurklink naar beneden, waarna de deur geruisloos sluit. Angelique kijkt over haar linkerschouder in de richting van de hal. Ze verbeeldt het zich, de voordeur is dicht, ziet ze. De in het zwart geklede persoon staat in de schaduw van haar kamerdeur in de amper verlichte ruimte. Een grijns verschijnt op zijn gezicht waardoor zijn mond zich opent en daardoor weerkaatst het weinige licht op de vitallium pinnen, die op de plek van zijn tanden staan. Angelique ruikt een geur die ze niet thuis kan brengen in haar woning, draait zich nog een keer om naar de hal. Niets, ze weet het toch, denkt ze. Ze glimlacht en concentreert zich op het adagium, ze deint met haar hoofd mee op het ritme. De man legt zijn hand op haar schouder, ze kijkt verschrikt, meteen hierna breekt een brede glimlach door op haar gezicht: haar geliefde Etienne. Zij wijst met haar wijsvinger naar zijn tanden, althans wat er nu nog staat en schudt haar hoofd. Ze weet dat hij zijn tanden vaak afklikt, omdat ze niet lekker zitten, de arme ziel. Ook heeft hij handschoenen aan, vanwege zijn opspelend eczeem, denkt ze. Etienne glimlacht mysterieus, waar Angelique zo verrukt van is. Ze wijst met haar hand op de plek naast haar op de tweezitter. Etienne grijnst en loopt in de richting van de hal, achter haar steekt hij zijn hand in zijn zak van zijn jack. Hij haalt een krom gebogen vlijmscherp mes tevoorschijn, hij kijkt er nog eens goedkeurend naar en dan razendsnel haalt hij uit naar de hals van Angelique.

Ik begrijp de herschrijving niet. De oorspronkelijke versie is veel dreigender, zelfs ondanks die absurde laatste alinea.

Hoi Marie, ik vond je eerste ook spannender. Met de tweede geef je aan dat je hiervan een langer verhaal kunt maken... De spanning sluipt er heel subtiel in. Hoedje af daarvoor. :) :thumbsup:

Ik begrijp de herschrijving niet. De oorspronkelijke versie is veel dreigender, zelfs ondanks die absurde laatste alinea.

Tilma, ik kreeg het gevoel de opdracht niet precies gevolgd te hebben, vandaar versie 2. Ik ervaar het als compliment dat je de eerste versie spannender vindt en de laatste alinea absurd, dat is ook zo bedoeld. Fijne pinksteren.

Hoi Marie, ik vond je eerste ook spannender. Met de tweede geef je aan dat je hiervan een langer verhaal kunt maken... De spanning sluipt er heel subtiel in. Hoedje af daarvoor. :) :thumbsup:

Dank je voor je compliment en duim Nele. Fijn dat ik stemmen krijg voor de eerste versie :thumbsup: Fijne Pinksteren.

Hoi Mw. Marie. Is het niet zo dat Tsjaikovski maar één vioolconcert heeft gecomponeerd? Ik heb het in ieder geval nog 'zijn eerste' horen noemen. Het is een lekker luguber verhaal — ook ik prefereer de eerste versie — maar ik begrijp de functie niet van de beschrijving van het gebit van de moordenaar als zijn modus operandi is om met een mes te keer te gaan. "Angelique ruikt een geur die ze niet thuis kan brengen in haar woning." Tenzij dit grappig is bedoeld (wat kan, maar zou ik niet doen als je spanning wilt opbouwen), zou ik hier 'in haar woning weglaten'. Met veel plezier gelezen!

mw.Marie, … het eerste vind ik ook meer horror. Het tweede verhaal zou wellicht "echt" geweest kunnen zijn, maar het daalt bij mij omdat ik aan IS denk. Het eerste, ondanks het mes, met plezier gelezen.

Hoi Marie, versie één vind ik ook sterker en echt spannend! Vooral door de tegenstelling van de rust van de hp en de dreiging die boven haar hoofd hangt. Waar is Rambo als je hem nodig hebt ;)?

Waar is Rambo als je hem nodig hebt ;)?

Hihi, dat dacht ik dus ook. Voor de rest helemaal akkoord met de andere commentaren.

Ook ik ga voor versie 1. :-) Al het andere is al genoemd. Met plezier gelezen.

Hoi Mw.Marie, Je hebt twee boeiende verhalen geschreven. Ik kan eigenlijk geen keuze maken... Bij de eerste versie slaat de legubere figuur meteen toe. Bij de tweede versie bouw je de spanning, vooral op het laatst, net iets meer op. Het verhaal heeft ook een verrassende wending. Je hebt ze naar mijn mening allebei goed geschreven :thumbsup: Nog een fijn weekend, met veel plezier gelezen!

Hoi Mw. Marie. Is het niet zo dat Tsjaikovski maar één vioolconcert heeft gecomponeerd? Ik heb het in ieder geval nog 'zijn eerste' horen noemen. Het is een lekker luguber verhaal — ook ik prefereer de eerste versie — maar ik begrijp de functie niet van de beschrijving van het gebit van de moordenaar als zijn modus operandi is om met een mes te keer te gaan. "Angelique ruikt een geur die ze niet thuis kan brengen in haar woning." Tenzij dit grappig is bedoeld (wat kan, maar zou ik niet doen als je spanning wilt opbouwen), zou ik hier 'in haar woning weglaten'. Met veel plezier gelezen!

Hoi Bart. Is het niet zo dat Tsjaikovski maar één vioolconcert heeft gecomponeerd? Ik heb het in ieder geval nog 'zijn eerste' horen noemen. Gelijk op onderzoek uitgegaan, hij heeft wel meerdere concerten voor viool of violon en piano geschreven. Ik denk dat dit persoonlijke aanduiding is, want ik vind het nergens terug :D Dank je voor jet complimeent dat je het luguber vindt, ben ik met je eens :nod: Tja dat beeld van die tanden kwam ineens op en het leek mij bijdragen aan de dreiging. Mbt. tot haar woning ga ik verwijderen. Af en toe denk ik zo aan de aanwijzingen van schrijfcoach Katja dat ik nu mss teveel schrijf :D Ik ben wel nieuwsgierig als ik deze zin zo laat staan wat het grappige eraan is. Overigens voor de goede orde, ik vind aan deze scene niets grappigs met dit vreselijke geweld echter, ik laat het stoïcijnse van de moordenaar zien in deze laatste alinea. Maar jou kennende ben je ook geen geweldliefhebber :thumbsup: Fijne avond.

mw.Marie, … het eerste vind ik ook meer horror. Het tweede verhaal zou wellicht "echt" geweest kunnen zijn, maar het daalt bij mij omdat ik aan IS denk. Het eerste, ondanks het mes, met plezier gelezen.

Dank je Riny voor je stem voor versie 1. Idd ondanks het mes, fijn dat je het met plezier gelezen hebt. Overigens heb ik bij het schrijven niet aan een oorlogsgewelddelict gedacht. Fijne dag.

Hoi Marie, versie één vind ik ook sterker en echt spannend! Vooral door de tegenstelling van de rust van de hp en de dreiging die boven haar hoofd hangt. Waar is Rambo als je hem nodig hebt ;)?

Dank je Chantal, voor je fijne woorden. En Rambo, die was even uit logeren :D Fijne dag

Waar is Rambo als je hem nodig hebt ;)?

Hihi, dat dacht ik dus ook. Voor de rest helemaal akkoord met de andere commentaren.

Dank je Bruno voor je reactie. Tja Rambo was even uit logeren, moet kunnen toch? :D Fijne dag.

Ook ik ga voor versie 1. :-) Al het andere is al genoemd. Met plezier gelezen.

Fijn Hadeke, dat je ook voor versie 1 gaat :thumbsup: Dank voor je reactie en fijne dag.

Hoi Mw.Marie, Je hebt twee boeiende verhalen geschreven. Ik kan eigenlijk geen keuze maken... Bij de eerste versie slaat de legubere figuur meteen toe. Bij de tweede versie bouw je de spanning, vooral op het laatst, net iets meer op. Het verhaal heeft ook een verrassende wending. Je hebt ze naar mijn mening allebei goed geschreven :thumbsup: Nog een fijn weekend, met veel plezier gelezen!

Anke, ik ben heel blij met je mening, dank voor je nauwkeurige interpretatie van beide versies :thumbsup: . En je duim doet maakt me echt blij. :nod:

mw.Marie, … ik zie te veel documentairs; daardoor kan ik me daar zo over opwinden.

mw.Marie, … ik zie te veel documentairs; daardoor kan ik me daar zo over opwinden.

Lieve Riny, ik had een fantastische grootmoeder, zij zei: het leed van de wereld kan je niet op je schouders nemen, dat moeten we met elkaar dragen :thumbsup: Ik wens je een hart en geest met rust..

:nod: :thumbsup: :!:

mw Marie, Wat goed dat je twee versies hebt geschreven. In principe houdt volgens mij niet iedereen zich aan de opdracht :). Wat je zou kunnen overwegen is om beide versies in elkaar te laten schuiven. Dat die lucht die ze ruikt haar doet denken aan haar 'lief', en dat als de deur opengaat ze half half verwacht dat 'etienne' binnenkomt. Laat een paar subtiele uiterlijke kenmerken vallen en de lezer heeft een dubbele dreiging te pakken want die herkent die man als haar lief, maar wat doet hij vreemd? Dan slaat hij toe, zonder dat ze het ziet en kan hij alsnog naar New York. Bizar eind, maar wel leuk en grappig. Beide versies goed gedaan!

mw Marie, Wat goed dat je twee versies hebt geschreven. In principe houdt volgens mij niet iedereen zich aan de opdracht :). Wat je zou kunnen overwegen is om beide versies in elkaar te laten schuiven. Dat die lucht die ze ruikt haar doet denken aan haar 'lief', en dat als de deur opengaat ze half half verwacht dat 'etienne' binnenkomt. Laat een paar subtiele uiterlijke kenmerken vallen en de lezer heeft een dubbele dreiging te pakken want die herkent die man als haar lief, maar wat doet hij vreemd? Dan slaat hij toe, zonder dat ze het ziet en kan hij alsnog naar New York. Bizar eind, maar wel leuk en grappig. Beide versies goed gedaan!

Dank je wel schrijfcoach Annette en leerzame tip om de verhalen in elkaar te schuiven. Fijn dat je het eind grappig vindt, naar maar toch! Ik ben blij met je reactie :thumbsup: Fijne avond.