#245 Voetbalsprookje

Sneeuwwitje staart met grote ogen naar alle mensen om haar heen. 'Don' t worry about a thing, cause every little thing gonna be alright.' Galmt er door de luidsprekers, iedereen zingt uitbundig mee. Haar mond valt open, haar armharen staan rechtovereind. 'Sneeuwwitje!' Hoort ze in de verte. Ze kijkt om zich heen, maar ze ziet niemand. 'Hierboven ben ik!' Ze staart omhoog. Doc bungelt met één arm aan een stalen balk. 'Doe je mond dicht!' gilt hij. 'Gedraag je als een prin...' 'Ja, ja, doe ik, Doc,' zegt ze. Ze gebaart dat hij weg moet gaan. Een hand raakt licht haar schouder. Geschrokken kijkt ze Sjaak Swart recht in zijn ogen aan. Ze kent zijn naam omdat Doc haar voor de wedstrijd heeft ingelicht. Hij tikt haar nogmaals zacht op haar schouder. Hij zegt iets tegen haar, maar ze ziet alleen zijn lippen bewegen. 'Wat zegt u, meneer Swart?' 'Mooi sfeertje, hè?' gilt hij in haar oor, zijn ogen glinsteren. 'De sfeer hier in de Johan Cruijff Arena is heel appetijtelijk, meneer Swart!' 'Noem mij maar Sjaak, mevrouw! Wie bent u?' 'Ik ben euh... Sn..., euh Prinses Tunku Aminah uit Maleisië.' Ze krijgt rode blosjes. 'Bent u speciaal voor de halve finale van de Champions League naar Nederland gekomen?' 'Ja, meneer..., ik bedoel Sjaak, ik ben tevens getrouwd met een Neder...' Iedereen gaat opeens staan, alle mensen in het stadion beginnen hard te juichen en te klappen. Ze drukt haar handen tegen haar oren. 'Je moet klappen, haal je handen van je hoofd!' Klinkt het in haar gedachten. Ze doet meteen wat Doc haar ingeeft. Een fonkeling verschijnt in haar ogen bij het zien van de elf Ajacieden in hun rood met witte tenues. Ze zwaait uitbundig naar de spelers van Tottenham Hotspurs die even later het veld opkomen. Doc houdt zijn hand tegen zijn voorhoofd gedrukt, hij schudt zijn hoofd. 'Sneeuwwitje...' 'WAT DOE IK NU WEER VERKEERD?' Ze tuurt voorzichtig om zich heen, de vlaggen, kledij en spandoeken zijn rood met wit gekleurd. Op de vlaggen staat met grote letters geschreven; 'AJAX'. Oeps... Het fluitsignaal weerklinkt door de uitzinnige menigte heen. Sneeuwwitje staart verwonderlijk naar de hevige strijd tussen de titanen. 'Schöne!' gilt een groepje fanatiekelingen. De bal ligt helemaal in de hoek van het veld. Een kleine man met een bruine baard schopt tegen de bal, die belandt met hoge snelheid voor de drie palen. Een gespierde blonde man springt torenhoog, hij raakt hem op zijn voorhoofd. De bal raast langs de keeper, en komt in het net terecht. Meneer Swart springt op, hij balt zijn vuisten. 'Goal!' gilt hij. Iedereen juicht, ze ziet bekers met drinken door de lucht vliegen. 'De Ligt!' brullen Ajax fans. De grond onder haar voeten trilt, haar hart bonkt in haar keel. Als de rust is wedergekeerd, komt er een knappe jongeheer in een zwart pak met een dienblad voorbij. Vriendelijk vraagt hij: 'Wilt u een glaasje 'Pommery Brut Magnum', mevrouw?' 'Nee!' Klinkt er luid in haar oor. Ze heeft dikwijls over drank gehoord, de dwergen zouden het af en toe drinken in het diepste geheim. De glazen met bubbeltjes water lonken. 'Graag, jongeheer.' Ze ziet dat meneer Swart ook een glaasje aanneemt, wat kan er eigenlijk mis gaan? denkt ze. Een frisse citrus -en witte bloemengeur trekt de aandacht van haar rode lippen, gulzig neemt ze een slok. 'Hahahaa!' Verschrikt kijkt ze op, die lach kent ze maar al te goed. Opeens ziet ze boven het veld haar boze stiefmoeder zweven. Kan iemand haar zien? Zouden mensen mij gaan herkennen? Dan kan ik niet langer meer op aarde blijven. 'Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is er hier de domste van het land?' 'Hahahaa!' buldert ze. Plots verdwijnt ze weer. Sneeuwwitjes handen trillen, gretig neemt ze nog een slok. Ze wrijft met haar hand door haar ogen, het lijkt of ze de spelers niet scherp meer ziet. Alles is wazig, haar benen voelen wiebelig aan. Haar witte fluwelen jurk zit niet soepel meer, hij plakt tegen haar lichaam. Ze hoort boegeroep, en mensen die 'Joden' gillen. Het is een chaos in haar hoofd. 'Gaat het wel goed met u?' hoort ze meneer Swart in slow motion vragen. 'Ja hoor...' Vlug tovert ze een glimlach op haar gezicht. Ze kan bijna niet meer rechtop staan. In een waas ziet ze Doc met een toverstokje zwaaien. Plots zakt ze door haar benen. 'Mevrouw Tunku..., gaat het weer een beetje?' Voorzichtig opent ze haar ogen. 'Ww... wat is er gebeurd, Sjaak?' Meneer Swart houdt haar hand beet, hevig snikkend zegt hij: 'Het sprookje is voorbij...'