Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#245 Voetbalsprookje

Sneeuwwitje staart met grote ogen naar alle mensen om haar heen. 'Don' t worry about a thing, cause every little thing gonna be alright.' Galmt er door de luidsprekers, iedereen zingt uitbundig mee. Haar mond valt open, haar armharen staan rechtovereind. 'Sneeuwwitje!' Hoort ze in de verte. Ze kijkt om zich heen, maar ze ziet niemand. 'Hierboven ben ik!' Ze staart omhoog. Doc bungelt met één arm aan een stalen balk. 'Doe je mond dicht!' gilt hij. 'Gedraag je als een prin...' 'Ja, ja, doe ik, Doc,' zegt ze. Ze gebaart dat hij weg moet gaan. Een hand raakt licht haar schouder. Geschrokken kijkt ze Sjaak Swart recht in zijn ogen aan. Ze kent zijn naam omdat Doc haar voor de wedstrijd heeft ingelicht. Hij tikt haar nogmaals zacht op haar schouder. Hij zegt iets tegen haar, maar ze ziet alleen zijn lippen bewegen. 'Wat zegt u, meneer Swart?' 'Mooi sfeertje, hè?' gilt hij in haar oor, zijn ogen glinsteren. 'De sfeer hier in de Johan Cruijff Arena is heel appetijtelijk, meneer Swart!' 'Noem mij maar Sjaak, mevrouw! Wie bent u?' 'Ik ben euh... Sn..., euh Prinses Tunku Aminah uit Maleisië.' Ze krijgt rode blosjes. 'Bent u speciaal voor de halve finale van de Champions League naar Nederland gekomen?' 'Ja, meneer..., ik bedoel Sjaak, ik ben tevens getrouwd met een Neder...' Iedereen gaat opeens staan, alle mensen in het stadion beginnen hard te juichen en te klappen. Ze drukt haar handen tegen haar oren. 'Je moet klappen, haal je handen van je hoofd!' Klinkt het in haar gedachten. Ze doet meteen wat Doc haar ingeeft. Een fonkeling verschijnt in haar ogen bij het zien van de elf Ajacieden in hun rood met witte tenues. Ze zwaait uitbundig naar de spelers van Tottenham Hotspurs die even later het veld opkomen. Doc houdt zijn hand tegen zijn voorhoofd gedrukt, hij schudt zijn hoofd. 'Sneeuwwitje...' 'WAT DOE IK NU WEER VERKEERD?' Ze tuurt voorzichtig om zich heen, de vlaggen, kledij en spandoeken zijn rood met wit gekleurd. Op de vlaggen staat met grote letters geschreven; 'AJAX'. Oeps... Het fluitsignaal weerklinkt door de uitzinnige menigte heen. Sneeuwwitje staart verwonderlijk naar de hevige strijd tussen de titanen. 'Schöne!' gilt een groepje fanatiekelingen. De bal ligt helemaal in de hoek van het veld. Een kleine man met een bruine baard schopt tegen de bal, die belandt met hoge snelheid voor de drie palen. Een gespierde blonde man springt torenhoog, hij raakt hem op zijn voorhoofd. De bal raast langs de keeper, en komt in het net terecht. Meneer Swart springt op, hij balt zijn vuisten. 'Goal!' gilt hij. Iedereen juicht, ze ziet bekers met drinken door de lucht vliegen. 'De Ligt!' brullen Ajax fans. De grond onder haar voeten trilt, haar hart bonkt in haar keel. Als de rust is wedergekeerd, komt er een knappe jongeheer in een zwart pak met een dienblad voorbij. Vriendelijk vraagt hij: 'Wilt u een glaasje 'Pommery Brut Magnum', mevrouw?' 'Nee!' Klinkt er luid in haar oor. Ze heeft dikwijls over drank gehoord, de dwergen zouden het af en toe drinken in het diepste geheim. De glazen met bubbeltjes water lonken. 'Graag, jongeheer.' Ze ziet dat meneer Swart ook een glaasje aanneemt, wat kan er eigenlijk mis gaan? denkt ze. Een frisse citrus -en witte bloemengeur trekt de aandacht van haar rode lippen, gulzig neemt ze een slok. 'Hahahaa!' Verschrikt kijkt ze op, die lach kent ze maar al te goed. Opeens ziet ze boven het veld haar boze stiefmoeder zweven. Kan iemand haar zien? Zouden mensen mij gaan herkennen? Dan kan ik niet langer meer op aarde blijven. 'Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is er hier de domste van het land?' 'Hahahaa!' buldert ze. Plots verdwijnt ze weer. Sneeuwwitjes handen trillen, gretig neemt ze nog een slok. Ze wrijft met haar hand door haar ogen, het lijkt of ze de spelers niet scherp meer ziet. Alles is wazig, haar benen voelen wiebelig aan. Haar witte fluwelen jurk zit niet soepel meer, hij plakt tegen haar lichaam. Ze hoort boegeroep, en mensen die 'Joden' gillen. Het is een chaos in haar hoofd. 'Gaat het wel goed met u?' hoort ze meneer Swart in slow motion vragen. 'Ja hoor...' Vlug tovert ze een glimlach op haar gezicht. Ze kan bijna niet meer rechtop staan. In een waas ziet ze Doc met een toverstokje zwaaien. Plots zakt ze door haar benen. 'Mevrouw Tunku..., gaat het weer een beetje?' Voorzichtig opent ze haar ogen. 'Ww... wat is er gebeurd, Sjaak?' Meneer Swart houdt haar hand beet, hevig snikkend zegt hij: 'Het sprookje is voorbij...'

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tot aan die laatste vier woorden, bleef ik in je sprookje geloven... Het wijkt wel redelijk wat af van het origineel, maar dat kon voor mij de pret niet drukken :D

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tot aan die laatste vier woorden, bleef ik in je sprookje geloven... Het wijkt wel redelijk wat af van het origineel, maar dat kon voor mij de pret niet drukken :D Wel een paar kleine foutjes: Een hand raakt ligt haar schouder aan: ligt moet in deze context licht zijn. Een kleine man met een bruine baart: baart moet in deze context baard zijn.
Hoi Bruno, Ik geloofde ook tot het laatst in het sprookje...;) Ik vond het moeilijk om met dit idee het echte sprookje te laten samensmelten. Daarom heb ik er een eigen versie van gemaakt. Ik hoop dat Katja het met een knipoog leest. Jammer van de foutjes, ik heb ze aangepast. Dank je voor je leuke feedback!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap gedaan Anke, ja het leek zo goed te gaan gisteravond. Maar vandaag weer een nieuwe dag en die ben jij goed begonnen met jouw tekst. Ik heb ervan genoten, Sneeuwitje met de boze stiefmoeder boven de Arena in A'dam! Leuk verzonnen details maakt je verhaal heerlijk om te lezen. Fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap gedaan Anke, ja het leek zo goed te gaan gisteravond. Maar vandaag weer een nieuwe dag en die ben jij goed begonnen met jouw tekst. Ik heb ervan genoten, Sneeuwitje met de boze stiefmoeder boven de Arena in A'dam! Leuk verzonnen details maakt je verhaal heerlijk om te lezen. Fijne avond.
Hoi Mw.Marie, Dank je voor je positieve reactie, daar word ik blij van :thumbsup: Gisteravond was ik wel een beetje teleurgesteld, Ajax was zo dichtbij... Vandaag heb ik mij weer herpakt en heb ik het van mij afgeschreven ;) (Misschien wordt het sprookje vervolgd met de landstitel...) Een fijn avond, ik kom gauw bij je langs!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Anke, … nou ja zeg, als dit geen schrijven is? Goh, de schrijfcoach heeft iets aangeboord met deze opdracht. Heel bijzonder.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anke: geweldig leutig verhaal. Ik heb er zeer van genoten. :ninja: :thumbsup:
Dank je N.N.D! Leuk om te lezen dat je er erg van hebt genoten ;)

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Anke, … nou ja zeg, als dit geen schrijven is? Goh, de schrijfcoach heeft iets aangeboord met deze opdracht. Heel bijzonder.
Hoi Riny, Je reactie laat mij blozen... De opdracht sprak mij niet gelijk aan, dat vond ik vreemd omdat sprookjes mij meestal wel liggen. Ik had er een nachtje over geslapen, toen kreeg ik dit idee. Al schrijvende werd de opdracht steeds leuker. De schrijfcoach heeft een goede zet gedaan! Nu fingers crossed voor haar reactie... Bedankt voor je positieve feedback :nod:

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi actueel verhaal. Ik vrees dat het over een poosje minder goed begrepen zal worden, dus in die zin niet helemaal toekomstbestendig. :-) Wel goed bedacht en uitgewerkt. Geen hervertelling, maar wel een heel passend vervolg op het bekende sprookje.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi actueel verhaal. Ik vrees dat het over een poosje minder goed begrepen zal worden, dus in die zin niet helemaal toekomstbestendig. :-) Wel goed bedacht en uitgewerkt. Geen hervertelling, maar wel een heel passend vervolg op het bekende sprookje.
Hoi Hadeke, Klopt, ik heb het niet met die intentie geschreven. In de toekomst zal (bijna) niemand het meer begrijpen. De ideeën kwamen bij dit verhaal vanzelf, het uitwerken ging vrij gemakkelijk. Dat is ook weleens fijn! Dank je voor je fijne feedback ;)

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind er ook niks mis mee om iets te schrijven dat niet 'toekomstbestendig' is. Zolang je je daar maar van bewust bent natuurlijk. Dingen die om je heen gebeuren vormen immers een prima inspiratiebron en geïnspireerde teksten zijn de beste. Ik zie de link tussen de voetbalwedstrijd en -het sprookje is uit wel' en ik vind het een leuk idee om die twee dingen met elkaar te vervlechten, maar vind wel dat daar meer voor nodig is dan simpelweg de hoofdpersoon van je verhaal Sneeuwwitje te noemen en ergens een boze stiefmoeder ter sprake te brengen (als de kabouters dwergen waren geweest had ik ook die daarbij kunnen noemen). De verhaallijn van Sneeuwwitje ontbreekt volledig. Echt makkelijk lijkt met mij ook niet om dat wel goed te doen en ik weet ook niet of er andere sprookjes zich er beter voor lenen (in 'De kikkerprins' komt in ieder geval een gouden bal voor, dan heb je in ieder geval al iets van een aanknopingspunt), maar met een beetje goede wil had je er denk ik toch wel iets meer aan kunnen doen om de twee aan elkaar te koppelen (al dronk ze voor het flauwvallen bijvoorbeeld maar appelcider, die dan liefst niet werd aangereikt door een man in een zwart pak maar door iemand die voor een verklede boze stiefmoeder door zou kunnen gaan - dat soort dingen). Maar je verdient absoluut bonuspunten voor originaliteit! Nog wel even ook een paar technische dingetjes waar je hopelijk in de toekomst ook nog iets aan hebt: In zinnen als: 'Ja, ja, doe ik, Doc.' Zegt ze, ze gebaart dat hij weg moet gaan. is het gebruikelijk om aan het eind van zo' gesproken zin een komma te plaatsen, in plaats van een punt, gevolgd door het aanhalingsteken en dan het werkwoord met een kleine letter. Dus: 'Ja, ja, doe ik, Doc,' zegt ze. (En dan liefst gewoon een punt en een nieuwe zin beginnen met 'Ze gebaart...'. (Je kunt twee losse zinnen ook wel aan elkaar koppelen met een komma in plaats van een punt, maar een punt geeft meer structuur en duidelijkheid aan de lezer. Aanhalingstekens kun je het beste alleen om gesproken tekst heen plaatsen, niet om gedachten. En dan deze zin: Een kleine man met een bruine baard, schopt tegen de bal, die belandt met hoge snelheid voor de drie palen. Na 'baard' hoort echt geen komma te staan, die zou je alleen gebruiken als je dit formuleert met een bijzin, zoals: 'Een kleine man die een bruine baard heeft, schopt....' (wat natuurlijk heel lelijk is, maar ik geef dit puur even als voorbeeld om te laten zien wat het verschil is: een simpele constructie met een voorzetsel vs. een bijzin met bijv. die of dat. De drie palen snap ik trouwens niet zo (net als wel meer dingen in de tekst, wat voor een deel ongetwijfeld aan mijn gebrekkige kennis van het voetbalgebeuren zal liggen).

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind er ook niks mis mee om iets te schrijven dat niet 'toekomstbestendig' is. Zolang je je daar maar van bewust bent natuurlijk. Dingen die om je heen gebeuren vormen immers een prima inspiratiebron en geïnspireerde teksten zijn de beste. Ik zie de link tussen de voetbalwedstrijd en -het sprookje is uit wel' en ik vind het een leuk idee om die twee dingen met elkaar te vervlechten, maar vind wel dat daar meer voor nodig is dan simpelweg de hoofdpersoon van je verhaal Sneeuwwitje te noemen en ergens een boze stiefmoeder ter sprake te brengen (als de kabouters dwergen waren geweest had ik ook die daarbij kunnen noemen). De verhaallijn van Sneeuwwitje ontbreekt volledig. Echt makkelijk lijkt met mij ook niet om dat wel goed te doen en ik weet ook niet of er andere sprookjes zich er beter voor lenen (in 'De kikkerprins' komt in ieder geval een gouden bal voor, dan heb je in ieder geval al iets van een aanknopingspunt), maar met een beetje goede wil had je er denk ik toch wel iets meer aan kunnen doen om de twee aan elkaar te koppelen (al dronk ze voor het flauwvallen bijvoorbeeld maar appelcider, die dan liefst niet werd aangereikt door een man in een zwart pak maar door iemand die voor een verklede boze stiefmoeder door zou kunnen gaan - dat soort dingen). Maar je verdient absoluut bonuspunten voor originaliteit! Nog wel even ook een paar technische dingetjes waar je hopelijk in de toekomst ook nog iets aan hebt: In zinnen als: 'Ja, ja, doe ik, Doc.' Zegt ze, ze gebaart dat hij weg moet gaan. is het gebruikelijk om aan het eind van zo' gesproken zin een komma te plaatsen, in plaats van een punt, gevolgd door het aanhalingsteken en dan het werkwoord met een kleine letter. Dus: 'Ja, ja, doe ik, Doc,' zegt ze. (En dan liefst gewoon een punt en een nieuwe zin beginnen met 'Ze gebaart...'. (Je kunt twee losse zinnen ook wel aan elkaar koppelen met een komma in plaats van een punt, maar een punt geeft meer structuur en duidelijkheid aan de lezer. Aanhalingstekens kun je het beste alleen om gesproken tekst heen plaatsen, niet om gedachten. En dan deze zin: Een kleine man met een bruine baard, schopt tegen de bal, die belandt met hoge snelheid voor de drie palen. Na 'baard' hoort echt geen komma te staan, die zou je alleen gebruiken als je dit formuleert met een bijzin, zoals: 'Een kleine man die een bruine baard heeft, schopt....' (wat natuurlijk heel lelijk is, maar ik geef dit puur even als voorbeeld om te laten zien wat het verschil is: een simpele constructie met een voorzetsel vs. een bijzin met bijv. die of dat. De drie palen snap ik trouwens niet zo (net als wel meer dingen in de tekst, wat voor een deel ongetwijfeld aan mijn gebrekkige kennis van het voetbalgebeuren zal liggen).
Hoi Katja, Gezellig dat je nog even langs komt, ik begon mij al zorgen te maken. Ik ben het met je eens dat het sprookje niet aansluit op het origineel. De voorbeelden die je noemt had ik toe kunnen passen. Misschien krijgt het verhaal nog een vervolg, want Sneeuwwitjes voetbalkennis moet ook wat bijgespijkerd worden. Aanhalingstekens en komma's vind ik soms nog lastig, alhoewel het steeds beter gaat. Maar ook een goede zinsopbouw is voor mij soms nog moeilijk. Een keer zal ik eraan moeten geloven; terug naar de schoolbank... Bedankt voor je fijne en uitgebreide uitleg, ik heb met veel plezier je opdracht geschreven.