Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Elevatorpitch Schrijfopdracht #240

9 april 2019 - 22:17
Laura wacht op de lift. Haar tenen wiebelen in haar pumps. De presentatie was geslaagd. Op haar netvlies staan de priemende ogen van Arnout de direc……’ping,,,’, -teur. Die staat nu voor haar in de lift. Ze schrikt. Indruk maken. ‘Laura. Hi’. Hij glimlacht, zet een uitnodigende stap opzij. ‘We hebben je voorstel nog nabesproken. Het ziet er heel goed uit.’ Laura probeert voldaan rechtop te staan maar voelt zich ongemakkelijk. Ze kijkt dan een beetje op hem neer. ‘Dank je, ik heb er hard aan gewerkt.’ Ze probeert er voldaan bij te glimlachen. ‘Je kritiek op de afhandeling van het 12 steden project was niet mals.’ Hij kijkt licht geamuseerd. Laura leest in zijn woorden een verkapt compliment. ‘Het was een fiasco’, zegt ze nogmaals stellig. ‘Erik had daar nooit zijn krabbel onder mogen zetten.’ Arnout knikt en ze ziet opeens weer zijn ogen in haar prikken. ‘Erik...’ Arnout kijkt even naar de grond en schuift met de punt van zijn schoen onzichtbare dingen over de vloer. ‘Erik had een moeilijke situatie destijds. Hoewel zijn naam aan de goedkeuring is verbonden was ik degene die de handtekening heeft gezet.’ Zijn ogen richten zich weer op haar. Voordat Laura kan besluiten hoe ze gaat reageren geeft Arnout een kort lachsalvo. ‘Maak je niet dik. Dat zal je mening vast niet veranderen.’ ‘Tja’, zegt ze daarom maar. Zijn blik is nu veranderd. Hij glimlacht nog steeds maar ondanks dat Laura nu rechtop in haar pumps staat voelt ze zich een stuk kleiner. Zijn ogen lachen niet meer overtuigend mee als hij verder gaat. ‘Het was natuurlijk overduidelijk dat het belangrijkste deel van je presentatie rechtstreeks is overgenomen uit een projectvoorstel dat 1,5 jaar geleden bij een concurrent onder de tafel is verdwenen. Kleine kans hè, dat ik die zou hebben gezien.’ Hij lacht nog. Maar vriendelijk geenszins. Laura’s hoofd draait. De lift nadert haar verdieping. Alles lag net nog binnen handbereik. Ze haalt diep adem voordat ze uitstapt en de liftdeur tegen houdt. ‘Misschien moet je het er straks even met Gina over hebben in je kantoor. Tenzij jullie het natuurlijk te druk hebben met andere dingen.. Hoe doen jullie dat eigenlijk? Terwijl je vrouw in hetzelfde gebouw rondloopt?’ De liftdeur gaat dicht voor een ijzige blik.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2019 - 9:24
Supering, je debuut hier, als ik het goed zie. Lekker sfeertje daar op kantoor :D . Jongens zijn op de basisschool ook altijd ondeugender dan meisjes, dat laat je hier goed zien, door de reactie van Arnout. Of zo'n zure opmerking van Laura in je laatste alinea dan echt doel treft... Leuk eerste stukje. Vandaag komt de nieuwe weekopdracht, dus het zou kunnen dat er mss niet veel mensen komen lezen. Veel schrijfplezier, ik kom graag weer lezen. Fijne dag

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2019 - 11:58
Hoi Marie, Dank je voor je reactie. Inderdaad mijn debuut ^^. Ik heb me net ook even voorgesteld. Haar reactie op het eind had een dramatische cliffhanger moeten zijn die een 'oorlog' inluidde die haar boven het hoofd uit stijgt. Maar daar vond ik het zinnetje ook te zwak voor inderdaad. Ik ga de volgende opdracht eens bekijken :}