#240 - Hellevator

Creatief idee Bruno Lowagie. Magere Hein die alvast even een waarschuwing komt geven. 'Even later stapte ik de lift in en drukte op het knopje van de hoogste verdieping.' Persoonlijk denk ik dat dit als eerste zin niet pakkend genoeg is en vragen oproept over wat er door het personage heenging toen hij naar boven ging. Bovendien eindig je ook met deze zin; betekent dit dat het personage in het hiernamaals nog een keer de lift nam? 'Verder praten had weinig zin. Blijkbaar had een grappenmaker op alle knopjes gedrukt, want de lift stopte op elke verdieping.' Het was mij niet helemaal duidelijk of HP vond dat verder praten weinig zin had vanwege wat Magere Hein zei, of omdat de lift op elke verdieping stopte. Verder leuk concept, graag gelezen. De meervoudsvorm 'experten' kende ik nog niet (in Nederlands is 'experts' gebruikelijker), dus weer wat geleerd.

'Even later stapte ik de lift in en drukte op het knopje van de hoogste verdieping.' Persoonlijk denk ik dat dit als eerste zin niet pakkend genoeg is en vragen oproept over wat er door het personage heenging toen hij naar boven ging. Bovendien eindig je ook met deze zin; betekent dit dat het personage in het hiernamaals nog een keer de lift nam?

Het verhaal start in media res en zou ertoe moeten leiden dat de lezer zich afvraagt: even later dan wat? Pas op het einde snapt de lezer hoe de vork in de steel zit (hoop ik): Het hoofdpersonage heeft ooit (lang geleden) een eerste keer de lift genomen en tijdens de tocht naar de hoogste verdieping een gesprek met de Hoogste gehad. De Hoogste slaagde er echter niet in het hoofdpersonage op andere gedachten te brengen. Het hoofdpersonage sprong en mocht daardoor het hiernamaals niet binnen. In plaats daarvan is het hoofdpersonage gedoemd om dezelfde tocht met de lift tot in het oneindige te herbeleven. Dat is zijn hel: eindeloze hellevator pitchen van de Hoogste moeten aanhoren. Het hoofdpersonage zelf is zich daar slechts vaag van bewust (het voelt aan alsof alles al eens gezegd is, maar zeker is hij daar niet van); de Hoogste weet beter en heeft het in deze iteratie van de tocht opgegeven echte raad te geven. Hij is het pitchen beu omdat het toch niets uithaalt. Het hoofdpersonage blijft springen. Misschien is het duidelijker als ik alles naar de derde persoon omzet. Op die manier is het niet awkward dat de verteller niet weet dat het allemaal al eens eerder gebeurd is.

'Verder praten had weinig zin. Blijkbaar had een grappenmaker op alle knopjes gedrukt, want de lift stopte op elke verdieping.' Het was mij niet helemaal duidelijk of HP vond dat verder praten weinig zin had vanwege wat Magere Hein zei, of omdat de lift op elke verdieping stopte.

Dat was me tijdens het schrijven niet opgevallen, maar nu dus wel. Ik heb het hoofdpersonage de conversatie laten afsluiten door te zeggen dat verder praten weinig zin heeft. Er is in de persoonlijke hel van het hoofdpersonage niemand anders in de buurt om op de knopjes te drukken dan de kosmische grappenmaker die we hier leren kennen als de Hoogste. De Hoogste laat de lift opzettelijk stoppen om het hoofdpersonage de kans te geven voor een andere bestemming te kiezen dan zelfmoord. Helaas, zonder succes.

De meervoudsvorm 'experten' kende ik nog niet (in Nederlands is 'experts' gebruikelijker), dus weer wat geleerd.

Ik heb het even opgezocht: https://www.taaltelefoon.be/expert-experts-expert… Beide meervoudsvormen zijn correct, maar de vorm 'experten' wordt vooral in Vlaanderen gebruikt. De vorm 'experts' kende ik niet, maar ik heb het intussen aangepast.

Misschien is het duidelijker als ik alles naar de derde persoon omzet. Op die manier is het niet awkward dat de verteller niet weet dat het allemaal al eens eerder gebeurd is.

Ik heb ook die aanpassing ondertussen gemaakt. Dat laat me ook toe die "eindelijk" te vervangen door "alsof het voor het eerst was." Zo weet de lezer dat het hoofdpersonage het gezicht van de Hoogste niet voor het eerst ziet, maar zelf denkt dat dit wel het geval is.

Bruno Lowagie, De herhalende tijdlus als de hel vind ik weinig origineel. De uitvoering als verhaal is wel goed leesbaar. (De dialoog mag voor mij wat strakker/met minder woorden). zei de Hoogste, ‘Wie zichzelf - de komma moet een punt zijn of wie met kleine letter. 'ik heb alle mogelijke scenario’s overlopen.' - overlopen is hier geen correct Nederlands. (eventueel 'doorlopen')

De herhalende tijdlus als de hel vind ik weinig origineel.

Tantalus en zijn kwelling, Sisyphus en zijn steen, Prometheus en zijn lever,... Het is een klassiek gegeven. Het is ook hoe ik me de hel in werkelijkheid voorstel.

De uitvoering als verhaal is wel goed leesbaar. (De dialoog mag voor mij wat strakker/met minder woorden).

Schrappen doe ik meestal pas een week nadat ik iets schreef. Nu ligt de tekst nog te vers in het geheugen. Ik moest eerst weer een beetje vergeten wat ik schreef vooraleer ik goed kan schrappen.

zei de Hoogste, ‘Wie zichzelf - de komma moet een punt zijn of wie met kleine letter. 'ik heb alle mogelijke scenario’s overlopen.' - overlopen is hier geen correct Nederlands. (eventueel 'doorlopen')

Bedankt! Dat heb ik ondertussen aangepast.

Bruno nare boodschap in je tekst, maar zo zou het zeker kunnen zijn. Je laat mi. de zinloosheid cq. wanhoop goed zien van het 'bestaan'. Veel reacties al gehad, heb ik niets aan toe te voegen. Graag gelezen en een fijne dag.

Een beetje cliché, maar goed gebracht door dat pas helemaal aan het einde uit de doeken te doen. Verder uit ik me aan bij de voorgaande commentaren.

Een goed verhaal. Een mooie variatie op een klassiek gegeven. Een thema dat zijn sporen door de eeuwen heen verdiend heeft. Daarop voortborduren is naar mijn idee geen cliché. De eerste zin is even vreemd, maar de laatste zin maakt het duidelijk. Mooie titel ook.