Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#236 Paps zal het wel weer beter weten

‘Heb je wel echt je best gedaan?’ ‘Ik deed wat ik kon,’ verzucht Julia. ‘Ik heb toch het idee dat je beter kon.’ Paps ogen speuren zich een ongeluk naar de cornflakes, die hij ook wel zijn ‘lievelingen’ noemt. Elk ontbijt giet hij zijn schaaltje er helemaal vol mee. Hij doet er niet eens melk bij, want ‘dan verliest het zijn puurheid’. ‘En wiskunde is gewoon een stom vak...’ ‘Dat moet je niet zeggen. Het is een heel nuttige wetenschap. Voor mijn werk gebruik ik het dagelijks.’ Terwijl Julia op zoek gaat naar de familiegrootte pindakaaspot vraagt ze zich af of ze paps werk zou kunnen doen. ‘Je weet toch dat ik kunstenaar wil worden...’ ‘Ook als kunstenaar heb je er veel aan. Weet je hoeveel Leonardo Da Vinci er gebruik van heeft gemaakt?’ Pap inspecteert ondertussen grondig de pindakaas. Hij is in staat om Julia de hele winkel te laten afspeuren naar het perfecte exemplaar. ‘Ik ben Leonardo Da Vinci niet.’ ‘Leonardo Da Vinci was ook ooit een onzekere tiener met grootse dromen. Je moet ergens beginnen. Zeg dat is de afdeling slijterij hoor. Je gaat toch niet weer voor de Goldstrike?' ‘Kom op, ik ben geen dertien meer. En ik mix het wel, met cola of whatever.’ ‘Zelf betalen dan. En voorzichtig ermee. Want als je bij biologie had opgelet weet je wat alcohol met je lichaam doet. Getuige je cijfer echter...’ ‘Verdomme, ik weet het. Maar dat hele gezeik over x- en y-chromosomen. En kon ik het helpen dat mijn meelwormen, die we moesten bestuderen, door Yoeri werden gestolen?’ Papa schudt het hoofd. Waarschijnlijk gaat hij nu de hele middag stommerdje zitten spelen, vanwege dat simpele vloekwoordje. ‘Ga maar even de honing halen,’ zegt hij echter. Met de honing en toch stiekem de Goldstrike naderen ze de typische zatermiddagrij. Pap mompelt iets over dat ze er wel een kassa bij hadden kunnen openen. ‘Ook dat is wiskunde. Allemaal kansberekening.’ Julia’s ogen speuren vooral naar het vertrouwde gezicht van Janey. Ze had gezegd dat ze vandaag zou werken, maar misschien bedoelde ze reservedienst. Julia weet dat bij haar vriendin de rij veel sneller zou zijn gegaan, wanneer ze het waarschijnlijk amper zestienjarige gothic-achtige kassameisje haar identiteitsbewijs laat zien. ‘Is dit geen valse?’ Julia heeft zin om haar over de kassa te trekken en haar hoofd onder het scanapparaat te duwen, nonchalant mompelend; ‘eens kijken of dit ding ook kan meten hoe oud jij bent’. ‘Ga je mijn dochter nu beschuldigen? Zal ik dat eventjes aan je manager melden?’ Binnen twee minuten is de gespierde, maar vriendelijk ogende man er. Pap steekt gelijk een relaas af, en Julia hoort hem nog iets zeggen over een leeftijdsminimum voor caissières of zoiets. Ze hoopt opeens vurig dat de manager er de beveiliging bijhaalt, en haar vader een paar uur in een vochtig hokje mag afwachten of de politie er wordt bijgehaald. Had hij maar niet zo kinderachtig moeten doen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pubers opvoeden is ook niet altijd alles. Goede invulling ook van de opdracht, met nog een klein beetje interne monoloog erbij. Bij deze opmerking moest ik even goed denken: Zeg, je gaat dat toch niet echt kopen? Weet je wel hoe zwaar dat is?’ Dit gaat uiteindelijk over alcohol, maar eerder is ze nog op zoek naar de perfecte pot pindakaas. Dan denk ik 'zo dat is wel een hele grote familiepot', pas in de dialoog erna blijkt het over alcohol te gaan. Het is niet fout, maar toch fijner voor de lezer om al eerder te weten dat het om iets anders dan pindakaas gaat. Dat kan al met een subtiele wijziging in het dialoog 'Zeg, dat is geen pindakaas. Weet je wel hoe zwaar dat is?' Voor de rest goed gedaan!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Virtuoso: graag gelezen. :thumbsup: Veel kans dat jouw hoofdpersoon gewoon een slechte wiskundeleraar heeft... :crybaby:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Helaas mis ik de point in het verhaal. Het gezoek naar de ontbijtspullen lijdt mij teveel af. Want de vader zoekt toch cornflakes? Wat moet hij ineens met de pot pindakaas en daarna met de honing? Hij zegt tegen de HP dat ze de honing moet gaan halen en dan staan ze samen in de supermarkt? Moet je bij een pot honing je ID laten zien? O wacht, na herlees begrijp ik dat de gehele scene zich in de supermarkt afspeelt. :confused: Dat werd mij dus niet meteen duidelijk. :(

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Virtuoso, mooi beeld schets je van de puberende dochter en een vader. Ik heb net zoals Annette de pot pindakaas voor ogen. Ik denk dan aan een backpackplan van pa en dochter. En in wiens backpack gaat die zware pot dan wel! Als je alcoholpercentage met zwaar bedoelt, zou je evt. ook kunnen zeggen: Is dat niet te sterk. Maar ja zover gaat het niet in jouw verhaal. Graag gelezen en fijne dag.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor de feedback. Ik denk dat Julia inderdaad wat te snel is in haar handelingen is voor de lezer. Heb even bijgevoegd dat ze op zoek is naar de Goldstrike, hoop dat het hiermee wat duidelijker is.
Pubers opvoeden is ook niet altijd alles. Goede invulling ook van de opdracht, met nog een klein beetje interne monoloog erbij. Bij deze opmerking moest ik even goed denken: Zeg, je gaat dat toch niet echt kopen? Weet je wel hoe zwaar dat is?’ Dit gaat uiteindelijk over alcohol, maar eerder is ze nog op zoek naar de perfecte pot pindakaas. Dan denk ik 'zo dat is wel een hele grote familiepot', pas in de dialoog erna blijkt het over alcohol te gaan. Het is niet fout, maar toch fijner voor de lezer om al eerder te weten dat het om iets anders dan pindakaas gaat. Dat kan al met een subtiele wijziging in het dialoog 'Zeg, dat is geen pindakaas. Weet je wel hoe zwaar dat is?' Voor de rest goed gedaan!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Virtuosuo, … met een glimlach gelezen. Ik zag dat tafereel voor me. Goldstrike moet iets van alcohol zijn, maar wat? Je liet me naar Wikipedia kijken; ik ben nu op de hoogte zonder de hoogte te hebben. Dankjewel weer wat wijzer geworden.