Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#230 Tijger

23 januari 2019 - 13:52
Een luid gestommel overstemde het kletterende water. ‘Mario? Wil je alsjeblieft mijn bed heel houden? Gisterenavond was kennelijk iets te heftig,’ riep ik. De vlinders in mijn buik begonnen hevig te fladderen. De glimlach op mijn gezicht leek wel permanent te zijn. Een paar dagen geleden kotste ik nog van die giechelende meiden. Nu was ik er zelf een. Ik stapte de douche uit en hoorde weer een hoop gestommel. Het leek wel of Mario aan het vechten was. ‘Hé! Doe eens kalm. Wat moeten de buren wel niet denken!’ Ik trok mijn nieuwe lingeriesetje aan en spoot een lekker geurtje op. ‘Je bent een tijger. Pak hem,’ sprak ik mezelf toe. Voorzichtig opende ik de deur om mijn entree te maken. Mario was nergens te bekennen. Enigszins teleurgesteld trok ik mijn badjas aan. Ik ging op mijn bed zitten en zag dat ik drie keer gebeld was door Mario. Plots hoorde ik gekuch onder het bed vandaan komen. Ik stond op en zag een rode vlek die over mijn tapijt kroop. Het leek alsof ik een elleboogstoot op mijn strottenhoofd had gekregen. De zuurstof werd uit mijn longen gedrukt, gevolgd door enkele braakneigingen. Mario’s keel was opengesneden. Vanaf zijn linkerschouder tot onder zijn kaak, lag hij open. Bloed stroomde nog steeds uit de opening en doordrenkte het tapijt. Zijn ogen waren naar het bed gericht. Mijn hoofd gaf de opdracht mijn benen te bewegen, maar er gebeurde niets. Plots bewoog mijn voet en ik zette door. Ik liep naar mijn telefoon en tikte snel het alarmnummer in. Nog voordat ik kon bellen voelde ik iets aan mijn benen. Ik werd onderuit gerukt en knalde met mijn hoofd op mijn nachtkastje. Een doffe pijn schoot door mijn hoofd. Het beeld was troebel, maar ik zag een man onder het bed uit kruipen. Het was een blanke man met zwart, krullend haar. Hij boog over me heen. Zijn adem stonk vreselijk naar alcohol. Hij liet het met bloed doordrenkte vleesmes, over mijn arm glijden. Mijn hart klopte in mijn keel. Adrenaline schoot door mijn aderen en met al mijn kracht schopte ik hem van me af. Zijn hoofd klapte op het houten voetenbord van mijn bed. ‘Geloof me. Hier krijg je spijt van,’ zei zijn zware stem. Ik moest gebruik maken zijn benarde positie. Vliegensvlug schopte ik het mes uit zijn handen. Ik griste het van de vloer en ging voor hem staan. Mijn grip liet het mes trillen. ‘Popje, ga nou geen gekke dingen in je hoofd halen,’ zei hij. In mijn ooghoek zag ik Mario’s geesteloze lichaam. De man zwalkte heen en weer en ik wist op welk moment ik moest toeslaan. Het mes boorde ik tussen zijn ribben op de plek waar zijn hart zat. Toen ik het mes terugtrok, werd ik besproeid met bloed. Trillend pakte ik mijn telefoon. Het bloed van de man bleef op de één en twee van het toetsenbord kleven. ‘Mijn naam is Jolien. Ik ben agente in opleiding en ik heb iemand vermoord.’

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2019 - 19:50
Go get them tiger... Dat was een bloederige avond. Ook bij jouw verhaal zit een goede opbouw. Er is iets en als lezer wil je weten wat. Wel valt me op dat je hier en daar de zinnen zo formuleert dat ze vertragend werken. bijv: De vlinders in mijn buik begonnen hevig te fladderen. Probeer deze zin eens zonder 'begonnen'. Ook zinnen die beginnen met 'het leek', kunnen vaak anders geformuleerd worden zodat de vaart in het verhaal blijft. Dat iets 'lijkt' weet de lezer namelijk wel, want hij volgt het personage dat geen flauw benul heeft wat er gebeurt en beschrijft wat zij hoort en ziet. Bij dit soort fragmenten hoeven ook niet alle handelingen uitgeschreven te worden. Ze komt binnen, gaat op het bed zitten en dan zit ze die rode vlek onder het bed vandaan komen. Dat ze dan opstaat en weer bukt om te kijken wat daar ligt, spreekt voor zich. Ook dit gedeelte vertraagt. Probeer het eens wat minder de handeling te omschrijven. "Mijn hoofd gaf de opdracht mijn benen te bewegen, maar er gebeurde niets. Plots bewoog mijn voet en ik zette door. Ik liep naar mijn telefoon en tikte snel het alarmnummer in. Nog voordat ik kon bellen voelde ik iets aan mijn benen." Het belangrijkste is namelijk dat ze haar telefoon pakt, maar niet kan bellen omdat ze bij haar benen wordt gegrepen. Nog iets 'hij stond vreselijk naar alcohol' Het is al vreselijk genoeg dat daar een man staat met een mes die zojuist haar minaar heeft vermoord, dan doet de gradatie vreselijkheid van alcohol er niet meer aan toe ;). Nog één ding: ze werd besproeid met bloed. Dat klinkt eerder als een halsslagader dan een hart dat doorboord wordt. Nu heb ik nog nooit iemand vermoord op deze manier, maar door het besproeien kreeg het iets 'grappigs'. Is denk niet de bedoeling.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2019 - 9:32
Probeer deze zin eens zonder 'begonnen'. Ook zinnen die beginnen met 'het leek', kunnen vaak anders geformuleerd worden zodat de vaart in het verhaal blijft.
Aangezien ik hier vaker tegenaan loop. Heb je concrete tips?
Het belangrijkste is namelijk dat ze haar telefoon pakt, maar niet kan bellen omdat ze bij haar benen wordt gegrepen.
Dat klopt, maar ik wil aantonen dat ze aan de grond genageld staat. Ze weet niet goed wat ze moet doen en is eigenlijk gewoon in tweestrijd met zichzelf. Dit zou ik willen bereiken zonder continu ze staat, ze ligt, ze rolt etc. te schrijven. Dit probeer ik nu door juist wat dieper op de handelingen in te gaan. Je volgt haar dan letterlijk op de voet.
Nog iets 'hij stond vreselijk naar alcohol' Het is al vreselijk genoeg dat daar een man staat met een mes die zojuist haar minaar heeft vermoord, dan doet de gradatie vreselijkheid van alcohol er niet meer aan toe.
Persoonlijk, vind ik dit twee verschillende ''vreselijkheden''. Als ik ''Hij stonk enorm naar alcohol'' had geschreven, dan zou het al anders zijn geweest. Daarnaast moet de man in mijn ogen dronken zijn. Zonder stereotyperend te denken, over het algemeen is een man fysiek sterker dan een vrouw. Door zijn dronkenschap wist HP hem zonder kleerscheuren neer te steken.
Nog één ding: ze werd besproeid met bloed. Dat klinkt eerder als een halsslagader dan een hart dat doorboord wordt. Nu heb ik nog nooit iemand vermoord op deze manier, maar door het besproeien kreeg het iets 'grappigs'. Is denk niet de bedoeling.
Bedankt voor deze tip. Ik ga eens kijken wat ik hier mee kan. Ik hoop dat je nog even tijd neemt om mijn bevindingen te beantwoorden.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2019 - 9:51
Het verhaal moet je zien als een continue lijn van actie en dialoog. Zinnen met 'begonnen' hakken die lijn in stukken. Het is een beetje zoals de vertelstijl met 'en toen gebeurde er zus, en toen gebeurde er zo'. Je benadrukt namelijk iedere keer het begin van de handeling. Dat is niet altijd verkeerd, want soms begint het te regenen op het moment dat je personage buiten loopt in zijn korte broek, maar het haalt ook de vaart uit je verhaal doordat je telkens een accent legt op de start van de handeling. Dat is alleen van belang als er ook een oorzaak is. Hier roept de ik of Mario het bed heel houdt. Is die vraag de reden dat de vlinders begonnen te fladderen? Of zijn ze de hele tijd al bezig met fladderen en is het verliefde gevoel de reden dat ze die uitspraak doet? Kijk dus goed wat er belangrijk is. De handeling/gebeurtenis of het moment van de gebeurtenis. Waar leg je het accent? Vaak zijn zinnen met beginnen/ begonnen, makkelijk te wijzigen. Vlinders fladderen door mijn buik. Met betrekking tot het beschrijven van handelingen willen we vaak te veel als auteur. Het punt is dat je het verhaal wilt laten beleven door de ogen van de lezer. Niet door de ogen van de auteur. Daarin moet je dus ruimte overlaten om de lezer zelf de emoties te laten inkleuren. Logische handelingen kleurt de lezer daarom ook zelf in. Als oefening kun je eens kijken naar een hoofdstuk van een boek dat je onlangs met plezier gelezen hebt. Schrijf voor jezelf stap voor stap uit welke handelingen het personages moet doen en vergelijk dat met welke handelingen de auteur omschrijft. Komen die overeen of zijn sommige overgeslagen? En wat vond je van het effect? Snap je het zo een beetje? Ik zal vanavond nog eens kijken of ik het beter uit kan leggen, moet nu weer weg ;).

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2019 - 10:03
Het verhaal moet je zien als een continue lijn van actie en dialoog. Zinnen met 'begonnen' hakken die lijn in stukken. Het is een beetje zoals de vertelstijl met 'en toen gebeurde er zus, en toen gebeurde er zo'. Je benadrukt namelijk iedere keer het begin van de handeling. Dat is niet altijd verkeerd, want soms begint het te regenen op het moment dat je personage buiten loopt in zijn korte broek, maar het haalt ook de vaart uit je verhaal doordat je telkens een accent legt op de start van de handeling. Dat is alleen van belang als er ook een oorzaak is. Hier roept de ik of Mario het bed heel houdt. Is die vraag de reden dat de vlinders begonnen te fladderen? Of zijn ze de hele tijd al bezig met fladderen en is het verliefde gevoel de reden dat ze die uitspraak doet? Kijk dus goed wat er belangrijk is. De handeling/gebeurtenis of het moment van de gebeurtenis. Waar leg je het accent? Vaak zijn zinnen met beginnen/ begonnen, makkelijk te wijzigen. Vlinders fladderen door mijn buik.
Dit is duidelijk. Nu snap ik waarom mensen dit vaker als tips meegeven. Ik wil teveel het accent leggen op een nieuwe gebeurtenis. Die overgang maken vind ik lastig.
Met betrekking tot het beschrijven van handelingen willen we vaak te veel als auteur. Het punt is dat je het verhaal wilt laten beleven door de ogen van de lezer. Niet door de ogen van de auteur. Daarin moet je dus ruimte overlaten om de lezer zelf de emoties te laten inkleuren. Logische handelingen kleurt de lezer daarom ook zelf in. Als oefening kun je eens kijken naar een hoofdstuk van een boek dat je onlangs met plezier gelezen hebt. Schrijf voor jezelf stap voor stap uit welke handelingen het personages moet doen en vergelijk dat met welke handelingen de auteur omschrijft. Komen die overeen of zijn sommige overgeslagen? En wat vond je van het effect? Snap je het zo een beetje? Ik zal vanavond nog eens kijken of ik het beter uit kan leggen, moet nu weer weg ;).
Ik denk dat ik het nu snap. In de praktijk zal het nog wat werk vergen, maar Rome is ook niet in één dag gebouwd. Dankjewel voor je tips Annette!

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2019 - 10:25
Roy K spannend verhaal. Ik moest lachen om je laatste twee zinnen. het komt bij mij vanuit het 'niets'. De verrassing is groot en dan kan het als humor overkomen. Ik weet niet of dat je bedoeling is. Leerzaam de schrijfcoach deze week, ik heb al weer veel bijgeleerd van dit commentaar. Nu nog even in praktijk brengen :unibrow: Graag gelezen en fijne dag.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2019 - 11:43
Roy K spannend verhaal. Ik moest lachen om je laatste twee zinnen. het komt bij mij vanuit het 'niets'. De verrassing is groot en dan kan het als humor overkomen. Ik weet niet of dat je bedoeling is. Leerzaam de schrijfcoach deze week, ik heb al weer veel bijgeleerd van dit commentaar. Nu nog even in praktijk brengen :unibrow: Graag gelezen en fijne dag.
Dag mw.Marie, De insteek was niet humoristisch. Echter moest het wel een verassing zijn. Zeker nuttige tips van Annette. Hier heb ik echt wat aan! Het lijkt zo makkelijk als Annette het opschrijft. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 11:32
Heel spannend. Ik vond wel dat de ikpersoon veel details in zich opneemt in zo'n paniek situatie. Maar aan het eind wordt duidelijk dat het een agente is, wat het meteen weer voor een stuk verklaard. Verder vond ik de opmerkingen van de schrijfcoach heel nuttig. Ik leer daar zelf ook veel van.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 20:23
Hoi RoyK, wat een spannend verhaal! ik heb het ademloos en met plezier gelezen. Inderdaad leerzaam, die tips van Annette; ik lees die ook graag.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2019 - 7:53
Nathalie/Vonne en Ton, Bedankt voor jullie reacties en complimenten over de spanning in het verhaal. Ook ben ik het met jullie eens dat de tips van grote waarde zijn. Dat is uiteindelijk de reden dat ik hier stukjes op het forum plaats. Vind het ook erg fijn om te ''discussiëren'' over de toedracht van verhalen. Zo krijg je een indruk van wat een verschillende doelgroep denkt.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2019 - 16:21
RoyK ik sluit mij bij de vorige reacties aan. Ik heb je verhaal met plezier gelezen. Het is zeker heel beeldend geschreven. Wat de schrijfcoach aanreikt is weer zo leerzaam, daar geniet ik ook van. Fijne avond

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2019 - 11:20
Ook ik heb het graag gelezen. Zeer spannend stukje. :thumbsup: Verder is het belangrijkste al allemaal gezegd. :)
RoyK ik sluit mij bij de vorige reacties aan. Ik heb je verhaal met plezier gelezen. Het is zeker heel beeldend geschreven. Wat de schrijfcoach aanreikt is weer zo leerzaam, daar geniet ik ook van. Fijne avond

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
29 januari 2019 - 11:34
Spannend verhaal met een verrassende laatste zin. Je kreeg al zeer waardevolle tips van Annette. Wat mij helpt om de actie erin te houden en vertragers te vermijden is een verhaal in tegenwoordige tijd te schrijven. Dan valt het verschil tussen bijvoorbeeld: ‘het bloed begint te gutsen ...’ en het ‘bloed gutst eruit ...’ meteen op bij het nalezen.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2019 - 13:24
Thea/NDD/Nancy, Bedankt voor jullie reacties! Het is momenteel een bewuste keuze om in de v.t. te schrijven. Mijn boek is volledig in de t.t. en op de een of andere manier heb ik moeite met spelling in de t.t. daarom ben ik nu vooral aan het oefenen om de gang in v.t. erin te houden. Juist daarom zijn de tips die ik meekrijg erg waardevol.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2019 - 14:57
RoyK. … ik ben met stomheid geslagen. Ondanks dat, met plezier gelezen. Ik zal alles nog eens goed doorlezen ook met de reacties; zal me goed doen. Zo'n schrijfcoach is heel fijn.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2019 - 17:37
Dag Roy K, Wat een gruwelijk verhaal. Je fantasie is groot. Deze agente zal wel een 'harde' worden. Is ook wel nodig in onze zogenaamde beschaving. Het schijnt nog negen generaties te duren voor de mensheid enigszins beschaafd zal zijn, las ik onlangs. ;) Weer veel geleerd hier. Veel succes toegewenst in alles wat je doet. ;)