#229 Spek bakken

Hoi Lucia, Poe, die komt binnen, zeg! Word ik stil van. Bijzonder verhaal, wat mij betreft een goede invulling van de opdracht. :thumbsup: Toch een klein zeurtje; in de zin 'Plotseling zag ik...' knoop je naar mijn smaak verschillende dingen pardoes aan elkaar. Ik zou een nieuwe zin beginnen met 'Nu weet ik ...', of op zijn minst er nog een komma vóór zetten, als je niet met een nieuwe zin wilt beginnen.

Lucia, ook ik ben hier stil van, pff. Realistisch geschreven, deze is zeer origineel. Goed het weekthema toegepast, al blijf ik ervan rillen... Dus heel goed en krachtig geschreven. De zin die Ton aanhaalt mee eens. Het woord laatste levensfase heeft bij mij een ander 'gevoel' nl. bij ziekte, Mss wordt het krachtiger als je: nu weet ik dat de mensen die ik toen zag in hun laatste levensfase zaten. weglaat in de eerste alinea. Bij de tweede alinea laat je de lezer veel zien. Krachtig leesvoer schotel je me voor, heel knap :thumbsup: Fijne dag.

Lucia, … wat een heftig verhaal is dit. Laatste levensfase - ik dacht aan doodzieke mensen Je moeder zei waarschijnlijk met opzet: spek bakken, omdat jij erbij was? Ik heb dit nog niet eerder gehoord; vreselijk!

Dank voor jullie feedback, ik ga de zinnen nalopen. Dit is een waargebeurd fragment uit het boek dat ik over mijn moeder aan het schrijven ben. Met de voorlopige titel: ‘De oorlog gezien vanuit de ogen van een schipperskind.

Dit is een waargebeurd fragment uit het boek dat ik over mijn moeder aan het schrijven ben.

Wat een vreselijk antisemitische uitspraak van je moeder. Weten dat het mensen zijn die verbrand worden en ze vergelijken met varkens. Dat is dubbelop beledigend voor het joodse volk.

Dit is een waargebeurd fragment uit het boek dat ik over mijn moeder aan het schrijven ben.

Wat een vreselijk antisemitische uitspraak van je moeder. Weten dat het mensen zijn die verbrand worden en ze vergelijken met varkens. Dat is dubbelop beledigend voor het joodse volk.

Ik geloof dat je niet helemaal begrijpt wat hier gebeurde, ten eerste was mijn moeder acht jaar, en wist toen helemaal niet wat er speelde, en haar moeder had zeker wel een vermoede. Maar je zegt in het gezelschap van drie kinderen niet als het buiten ruikt naar gerookt vlees; ze zijn daar de joden aan het vergassen en verbranden. Waar haal je het lef vandaan daar zo'n uitgesproken mening over te geven. Ik geloof niet dit forum daar voor bedoeld is. Het tegengestelde is waar van wat jij beweert.

Ik geloof dat je niet helemaal begrijpt wat hier gebeurde, ten eerste was mijn moeder acht jaar, en wist toen helemaal niet wat er speelde, en haar moeder had zeker wel een vermoede. Maar je zegt in het gezelschap van drie kinderen niet als het buiten ruikt naar gerookt vlees; ze zijn daar de joden aan het vergassen en verbranden. Waar haal je het lef vandaan daar zo'n uitgesproken mening over te geven. Ik geloof niet dit forum daar voor bedoeld is. Het tegengestelde is waar van wat jij beweert.

Je schrijft: "Mijn moeder [...] zei tegen mijn vader: ‘Toontje ze zijn weer spek aan het bakken daar verderop bij het werkkamp.’ ‘Nee joh’ zei ik, 'spek ruikt lekker dit is smerig.' ‘En toch is het zo,’ zei mijn moeder." Dat is objectief gezien een antisemitische uitspraak van de moeder in dit verhaal (je grootmoeder dus, niet je moeder zoals ik aanvankelijk dacht) vooral nu je zelf aangeeft dat ze een vermoeden had van wat er werkelijk gebeurde. Wat ik schreef, heeft helemaal niets met lef te maken. Integendeel, ik vond de titel "spek bakken" heel onkies in de context van de inhoud van het verhaal. Ik vind die titel weinig respectvol en een pak beledigender dan mijn opmerking. Jammer dat de schrijfcoach forfait gaf. Als ik één en ander verkeerd begrepen zou hebben, bedenk dan dit: de moeder spreekt tot de vader, Toontje. Dat de ik-persoon hierop antwoordt, is verwarrend vooral omdat de ik-persoon tegen de moeder woorden gebruikt zoals 'Nee joh.' Dat klopt niet. Een meisje van tien (of acht) zegt niet 'Nee joh' tegen de moeder. Als lezer vermoedt je eerder dat het de vader is die dit antwoordt. Maar als dat zo is, dan is het niet evident dat de moeder weet dat er kinderen (één in het verhaal; drie in je opmerking) meeluisteren. Als de repliek 'Nee joh' van Toontje komt, dan gaat het hier in de eerste plaats om een conversatie onder volwassenen. Met andere woorden: er is nog wat werk aan je tekst en deze site is perfect geschikt om duiding te krijgen omtrent wat er precies schort. Dat kan hard aankomen. Toen ik mijn eerste boek schreef, had ik een "developmental editor" die redelijk wat kritiek had op mijn eerste drie hoofdstukken. Mijn eerste reactie was boos worden, maar ik wist dat mijn redacteur helemaal niet de bedoeling had mij te beledigen (al kwam dat in eerste instantie zo over). Integendeel: hij was er om mij te helpen een goed boek te schrijven. Ik heb die eerste drie hoofdstukken weggesmeten en herschreven. Het boek werd uiteindelijk een succes: meer dan 12.500 verkochte exemplaren (ik verdiende er ongeveer 33.000 dollar mee). Had ik gereageerd op de opmerkingen van mijn redacteur zoals jij nu op mijn opmerking reageert, dan was mijn boek er misschien nooit gekomen.

Je hebt gelijk inhoudelijk kon het sterker, sommige woorden stonden verkeerd geformuleerd. Maar buiten dat vind ik dat dit niet de plaats is om bepaalde voorkeuren uit te spreken.