#227 - Het openluchttheater

Leuk besschreven Anke, ik zat daar ook eventjes in de duinen. Ik heb begrepen dat we geen bijvoeglijke naamwoorden moeten gebruiken, Hartjes, dieren, veren of gezichten? Deze lijken mij te slaan op de wolken. Ben benieuwd hetgeen de schrijfcoach zegt. Ik heb dit gevonden op:https://www.taal-oefenen.nl/instruction/taal/woor… Voor de beeldvorming hoeft het voor mij persoonlijk niet, ik zie ook altijd van alles in die wolken. Interessant schouwspel en leuk dat je het hier beschrijft. Ik wens je een inspirerend 2019 toe.

Leuk besschreven Anke, ik zat daar ook eventjes in de duinen. Ik heb begrepen dat we geen bijvoeglijke naamwoorden moeten gebruiken, Hartjes, dieren, veren of gezichten? Deze lijken mij te slaan op de wolken. Ben benieuwd hetgeen de schrijfcoach zegt. Ik heb dit gevonden op:https://www.taal-oefenen.nl/instruction/taal/woor… Voor de beeldvorming hoeft het voor mij persoonlijk niet, ik zie ook altijd van alles in die wolken. Interessant schouwspel en leuk dat je het hier beschrijft. Ik wens je een inspirerend 2019 toe.

Hoi Mw.Marie, Dank je voor je uitgebreide reactie. Ik had nog zo gehoopt dat ik geen bijvoeglijke naamwoorden had gebruikt... Maar tevergeefs;) Hartjes, veren, dieren etc heeft zeker betrekking op de wolken. Ik dacht dat de woorden op zichzelf stonden. Weer een leermoment mocht het zo zijn. Ik ben nu ook benieuwd wat de schrijfcoach ervan vindt. Een mooi schrijfjaar toegewenst!

De opdracht is behoorlijk goed nageleefd, alleen is de tekst een beetje erg aan de korte kant: 178 woorden, waar er om 200 tot 400 is gevraagd. De gekozen omgeving is prima gekozen, en ook hoe je die laat veranderen. Hartjes, dieren, veren en gezichten zijn zelfstandig naamwoorden, geen bijvoeglijk naamwoorden. Het is op zich wel handig als je het verschil tussen die twee categorieën kent. De zogenaamde 'de- en het-woorden' zijn zelfstandig naamwoorden; ze hebben doorgaans zowel een enkelvouds- als een meervoudsvorm. Bijvoeglijk naamwoorden zeggen iets over zelfstandig naamwoorden (vaak in de vorm van eigenschappen). Tot zover de algemeenheden, dan de struikelblokken in de tekst zelf: 'Het geluk kan niet op bij het zien van al het blauw.' - 'zijn geluk op kunnen' is een staande uitdrukking. Dat betekent dat je per se een bezittelijk voornaamwoord moet gebruiken, dus in dit geval 'mijn' en niet 'het'. Verder zou ik hier 'al dat blauw' schrijven in plaats van 'al het blauw' (al is ook jouw variant niet fout. De aangepaste zin zou dan worden: 'Ik kan mijn geluk niet op bij het zien van al dat blauw.' Ik ben benieuwd of je dat zelf ook een vooruitgang vindt. 'Het duurt maar een poosje want mijn hersenen beginnen zich snel te vervelen.' --> Ik vind dit een beetje een verwarrende zin, omdat de elementen 'een poosje', 'beginnen' en 'snel' naar mijn gevoel niet echt lekker op elkaar inspelen.Het zou denk ik al helpen als je 'al snel' zou schrijven in plaats van alleen 'snel'. 'In de verte komt een stoet met donswolken naar me toe.' --> Het woord 'stoet' kun je eigenlijk alleen maar gebruiken om mee naar personen te verwijzen. In geval van twijfel: zoek zo'n woord dan even op in een goed woordenboek. Dat heb ik nu ook gedaan en de Dikke Van Dale komt met drie betekenissen: 1. ge­volg, dienst­per­so­neel 2. me­nig­te van af­zon­der­lij­ke in­di­vi­du­en 3. ge­heel van zich, veel­al sta­tig, voort­be­we­gen­de per­so­nen, al dan niet met voer­tui­gen Meer mogelijkheden zijn er blijkbaar niet, dus het moet altijd om mensen gaan. Natuurlijk bestaat er zoiets als dichterlijke vrijheid, maar daar zou ik me pas mee inlaten als je echt goed weet wat eigenlijk wél de juiste opties zijn. O en als je 'stoet' gebruikt, zou ik 'met' sowieso weglaten. --> 'in de verte...naar me toe' is een beetje problematisch. Beter 'VANUIT de verte' en dan ook nog liever in combinatie met bijvoorbeeld 'mijn kant op' in plaats van 'naar me toe'. 'Het verheugt mij, want welke vormen zullen ten tonele komen?' --> 'het verheugt mij' vind ik vrij verheven klinken en minder passen bij de rest van de tekst. Dat is dus een registerprobleem. --> 'ten tonele' maakt deel uit van de staande uitdrukking 'ten tonele verschijnen'. Zodra je 'ten tonele' zit je dus ook aan het werkwoord 'verschijnen' vast. ' Ik laat mij verrassen door de acts van de lucht.' --> Ik ben geen fan van het woord 'acts'. Het staat in de Van Dale als Nederlands woord, dus ik mag het niet afkeuren, maar ik vind het toch een beetje een zwaktebod. En afgezien van de Engelse oorsprong, belooft het woord ook wel erg veel. De verrassing zal hem vermoedelijk slechts in de vormen gaan zitten. Ik verwacht geen echte acrobatiek of karaokeoptredens. ''Het geristel van het duingras kietelt mijn oren, het zand streelt mijn benen.' --> Jammer van de typfout in 'geritsel', want verder vind ik het wel de mooiste zin van de hele tekst. 'geritsel dat kietelt' is een vorm van synesthesie (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Synesthesie_(stijlf… ) en dat werkt vaak heel goed, zo ook hier. 'Voor even laat ik het afweten en sluit mijn ogen.' --> Ik heb hier moeite met het gebruk van 'het laten afweten'. Qua betekenis klopt het wel: in de Dikke Van Dale staat o.a. 'niet doen wat je ge­acht wordt of ver­plicht bent te doen', maar er staat ook bij dat het woord in deze betekenis 'schertsend' is. En dat sluit niet echt aan bij de rest van de tekst. 'De film waar geen einde aan zou mogen komen, heeft een verrassende wending aangenomen.' --> wendingen worden niet 'AANgenomen' maar gewoon 'genomen', zonder 'aan'. De resterende zinnen staan bol van de staande uitdrukkingen, naar mijn smaak een beetje te veel van het goede. Niks mis met metaforen, maar alles met mate (en variatie): de revue passeren, zijn intrede doen, zijn biezen pakken, een veilige haven kiezen. En ten slotte heb ik nog moeite met 'het regent liters water': is dat veel? liters water per wat? per uur per vierkante meter grond? Je wilt vast zeggen dat er veel regen valt, maar ik denk dat het al heel snel liters water regent als je even wacht en/of het meegerekende gebied niet minuscuul maakt. Dat is misschien wel erg pietepeuterig, maar zo moet je wel naar een tekst kijken. Bewuste, zorgvuldige en weloverwogen keuzes maken, al snap ik wel dat je bijvoorbeeld al die staande uitdrukkingen op het eind expres hebt gebruikt om bijvoeglijk naamwoorden uit de weg te gaan (ik had zelf mijn opdracht geen naam gegeven, die heeft Marije erbij gezet, en ik kan me voorstellen dat je focus daardoor wel heel erg op die bijvoeglijk naamwoorden kwam te liggen).

De opdracht is behoorlijk goed nageleefd, alleen is de tekst een beetje erg aan de korte kant: 178 woorden, waar er om 200 tot 400 is gevraagd. De gekozen omgeving is prima gekozen, en ook hoe je die laat veranderen. Hartjes, dieren, veren en gezichten zijn zelfstandig naamwoorden, geen bijvoeglijk naamwoorden. Het is op zich wel handig als je het verschil tussen die twee categorieën kent. De zogenaamde 'de- en het-woorden' zijn zelfstandig naamwoorden; ze hebben doorgaans zowel een enkelvouds- als een meervoudsvorm. Bijvoeglijk naamwoorden zeggen iets over zelfstandig naamwoorden (vaak in de vorm van eigenschappen). Tot zover de algemeenheden, dan de struikelblokken in de tekst zelf: 'Het geluk kan niet op bij het zien van al het blauw.' - 'zijn geluk op kunnen' is een staande uitdrukking. Dat betekent dat je per se een bezittelijk voornaamwoord moet gebruiken, dus in dit geval 'mijn' en niet 'het'. Verder zou ik hier 'al dat blauw' schrijven in plaats van 'al het blauw' (al is ook jouw variant niet fout. De aangepaste zin zou dan worden: 'Ik kan mijn geluk niet op bij het zien van al dat blauw.' Ik ben benieuwd of je dat zelf ook een vooruitgang vindt. 'Het duurt maar een poosje want mijn hersenen beginnen zich snel te vervelen.' --> Ik vind dit een beetje een verwarrende zin, omdat de elementen 'een poosje', 'beginnen' en 'snel' naar mijn gevoel niet echt lekker op elkaar inspelen.Het zou denk ik al helpen als je 'al snel' zou schrijven in plaats van alleen 'snel'. 'In de verte komt een stoet met donswolken naar me toe.' --> Het woord 'stoet' kun je eigenlijk alleen maar gebruiken om mee naar personen te verwijzen. In geval van twijfel: zoek zo'n woord dan even op in een goed woordenboek. Dat heb ik nu ook gedaan en de Dikke Van Dale komt met drie betekenissen: 1. ge­volg, dienst­per­so­neel 2. me­nig­te van af­zon­der­lij­ke in­di­vi­du­en 3. ge­heel van zich, veel­al sta­tig, voort­be­we­gen­de per­so­nen, al dan niet met voer­tui­gen Meer mogelijkheden zijn er blijkbaar niet, dus het moet altijd om mensen gaan. Natuurlijk bestaat er zoiets als dichterlijke vrijheid, maar daar zou ik me pas mee inlaten als je echt goed weet wat eigenlijk wél de juiste opties zijn. O en als je 'stoet' gebruikt, zou ik 'met' sowieso weglaten. --> 'in de verte...naar me toe' is een beetje problematisch. Beter 'VANUIT de verte' en dan ook nog liever in combinatie met bijvoorbeeld 'mijn kant op' in plaats van 'naar me toe'. 'Het verheugt mij, want welke vormen zullen ten tonele komen?' --> 'het verheugt mij' vind ik vrij verheven klinken en minder passen bij de rest van de tekst. Dat is dus een registerprobleem. --> 'ten tonele' maakt deel uit van de staande uitdrukking 'ten tonele verschijnen'. Zodra je 'ten tonele' zit je dus ook aan het werkwoord 'verschijnen' vast. ' Ik laat mij verrassen door de acts van de lucht.' --> Ik ben geen fan van het woord 'acts'. Het staat in de Van Dale als Nederlands woord, dus ik mag het niet afkeuren, maar ik vind het toch een beetje een zwaktebod. En afgezien van de Engelse oorsprong, belooft het woord ook wel erg veel. De verrassing zal hem vermoedelijk slechts in de vormen gaan zitten. Ik verwacht geen echte acrobatiek of karaokeoptredens. ''Het geristel van het duingras kietelt mijn oren, het zand streelt mijn benen.' --> Jammer van de typfout in 'geritsel', want verder vind ik het wel de mooiste zin van de hele tekst. 'geritsel dat kietelt' is een vorm van synesthesie (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Synesthesie_(stijlf… ) en dat werkt vaak heel goed, zo ook hier. 'Voor even laat ik het afweten en sluit mijn ogen.' --> Ik heb hier moeite met het gebruk van 'het laten afweten'. Qua betekenis klopt het wel: in de Dikke Van Dale staat o.a. 'niet doen wat je ge­acht wordt of ver­plicht bent te doen', maar er staat ook bij dat het woord in deze betekenis 'schertsend' is. En dat sluit niet echt aan bij de rest van de tekst. 'De film waar geen einde aan zou mogen komen, heeft een verrassende wending aangenomen.' --> wendingen worden niet 'AANgenomen' maar gewoon 'genomen', zonder 'aan'. De resterende zinnen staan bol van de staande uitdrukkingen, naar mijn smaak een beetje te veel van het goede. Niks mis met metaforen, maar alles met mate (en variatie): de revue passeren, zijn intrede doen, zijn biezen pakken, een veilige haven kiezen. En ten slotte heb ik nog moeite met 'het regent liters water': is dat veel? liters water per wat? per uur per vierkante meter grond? Je wilt vast zeggen dat er veel regen valt, maar ik denk dat het al heel snel liters water regent als je even wacht en/of het meegerekende gebied niet minuscuul maakt. Dat is misschien wel erg pietepeuterig, maar zo moet je wel naar een tekst kijken. Bewuste, zorgvuldige en weloverwogen keuzes maken, al snap ik wel dat je bijvoorbeeld al die staande uitdrukkingen op het eind expres hebt gebruikt om bijvoeglijk naamwoorden uit de weg te gaan (ik had zelf mijn opdracht geen naam gegeven, die heeft Marije erbij gezet, en ik kan me voorstellen dat je focus daardoor wel heel erg op die bijvoeglijk naamwoorden kwam te liggen).

Hoi Katja, Dank je voor je zeer uitgebreide reactie. Vaak is mijn verhaal aan de lange kant, dus ik dacht laat ik het deze keer ietsje korter houden. In grote lijnen ken ik de Nederlandse grammatica en regels, maar veel kennis is verloren gegaan de afgelopen 20 jaar en ik zal alles opnieuw moeten leren. Daarom twijfelde ik bij de reactie van Mw.Marie. Ik was aan het twijfelen of ik, 'het geluk kan niet op bij het zien van al het blauw' of (inderdaad) de betere versie: 'mijn geluk kan niet op bij het zien van al dat blauw' moest kiezen. Helaas de verkeerde keuze gemaakt. Jammer van het typfoutje 'geritsel', dat was mij niet opgevallen. Ik heb inderdaad veel staande uitdrukkingen gebruikt om de bijvoeglijk naamwoorden te ontwijken. Ik gebruik vaak bijvoeglijk naamwoorden in verhalen, dus het was een uitdaging om ze niet toe te mogen passen. Ik ga mijn verhaal aanpassen, nogmaals bedankt voor je advies!

Openluchttheater vind ik een heel mooi woord. Waarom neem je het niet als titel? (Is maar een suggestie.) Graag gelezen.

Openluchttheater vind ik een heel mooi woord. Waarom neem je het niet als titel? (Is maar een suggestie.) Graag gelezen.

Een goed idee! Ik was niet helemaal tevreden over de titel. Dank je voor je reactie.

Hoi Anke, heerlijk, zo in de duinen! Ik genoot ervan, zeker in deze grijze januaridagen! Ik had even een associatie bij het donderen en bliksemen, namelijk van 'het regent meters bier'... :p Vergeef mij deze barbarij.

Mooie suggestie, die nieuwe titel. Ik zou 'openluchttheater' wel gewoon met een kleine letter schrijven. Het is toch vooral een Engelse/Amerikaanse gewoonte om (bijna) elk woord in een titel met een hoofdletter te schrijven. Zie ook https://taaladvies.net/taal/advies/tekst/98/hoofd…

Een prachtige, natuurlijke film die zich hier afspeelt. Er hoort popcorn bij, zout lijkt me passend bij de zee. De wisselingen maken het verhaal dynamisch, dat bevalt me wel.

Hoi Anke, heerlijk, zo in de duinen! Ik genoot ervan, zeker in deze grijze januaridagen! Ik had even een associatie bij het donderen en bliksemen, namelijk van 'het regent meters bier'... :p Vergeef mij deze barbarij.

Hoi Ton Badhemd, Die associatie klopt, die gedachte had ik ook :nod: Ik heb zelfs nog even gedacht om het bier in het verhaal te verwerken, maar heb het maar niet gedaan... Dank je voor je positieve en leuke reactie.

Mooie suggestie, die nieuwe titel. Ik zou 'openluchttheater' wel gewoon met een kleine letter schrijven. Het is toch vooral een Engelse/Amerikaanse gewoonte om (bijna) elk woord in een titel met een hoofdletter te schrijven. Zie ook https://taaladvies.net/taal/advies/tekst/98/hoofd…

Hoi Katja, Wat leuk dat je nog even terug komt. Ik dacht dat de hele titel altijd met een hoofdletter moest worden geschreven. Weer wat geleerd!

Een prachtige, natuurlijke film die zich hier afspeelt. Er hoort popcorn bij, zout lijkt me passend bij de zee. De wisselingen maken het verhaal dynamisch, dat bevalt me wel.

Dank je voor je positieve reactie J.C. Hommel, dat doet mij goed. Misschien kan ik de popcorn nog toevoegen aan het verhaal, ik ga erover nadenken!

Mooi hoe je de verbinding met de natuur beschrijft. Originele invulling van het begrip openluchttheater. Dat theater zouden meer mensen moeten bezoeken. Het is nog gratis ook. gr. Nynke

Heerlijke sfeer. Ik zie het voor me. op zoek naar een veilige haven: een mooi en passend einde. Maakt het verhaal helemaal rond.

Mooi hoe je de verbinding met de natuur beschrijft. Originele invulling van het begrip openluchttheater. Dat theater zouden meer mensen moeten bezoeken. Het is nog gratis ook. gr. Nynke

Vandaag zou het openluchttheater gesloten moeten zijn met die wind... Alhoewel er nu genoeg te zien is in de lucht! Ik zit ook teveel binnen, een uurtje naar buiten doet inderdaad vaak goed. Bedankt voor je fijne reactie!

Heerlijke sfeer. Ik zie het voor me. op zoek naar een veilige haven: een mooi en passend einde. Maakt het verhaal helemaal rond.

Dank je SanVis voor je fijne reactie!

Met aandacht en plezier je stukje en de feedback gelezen. Ik kijk graag naar wolken, een inspiratiebron voor mij. Bij je eerst geschreven stoet dacht ik aan Boudewijn de Groot: 'Het land van Maas en Waal.' Daarom dacht ik aan dansen donswolken naar me toe. Ook ik vind openluchttheater heel leuk gekozen in je stukje. Daarom jammer als titel. Ik weet niet wat je titel eerst was. Zo zie je maar dat elke lezer iets anders opvalt, dat maakt het zo levendig.

Met aandacht en plezier je stukje en de feedback gelezen. Ik kijk graag naar wolken, een inspiratiebron voor mij. Bij je eerst geschreven stoet dacht ik aan Boudewijn de Groot: 'Het land van Maas en Waal.' Daarom dacht ik aan dansen donswolken naar me toe. Ook ik vind openluchttheater heel leuk gekozen in je stukje. Daarom jammer als titel. Ik weet niet wat je titel eerst was. Zo zie je maar dat elke lezer iets anders opvalt, dat maakt het zo levendig.

Als nog bedankt voor je fijne reactie Levina! Ook ik kijk graag naar het wolkendek, het heeft iets bijzonders en af en toe zit er een boodschap in verstopt. Ik vond het wel jammer dat ik stoet moest vervangen, ik vond het juist goed passen. Leuk om te lezen dat je het vergelijkt met Boudewijn de Groot. Het verrast mij dat je openluchttheater niet zo bevalt als titel. Ieder heeft onderdaad zijn eigen mening, maar goed ook anders werd het al snel saai. In eerste instantie had ik; 'de lucht' gekozen. Maar dat vond ik niet zo'n succes.