@Odile: ik hoor mijn stem niet graag, maar bij het schrijven wel altijd in gedachten. Klank en ritme horen voor mij bij formuleren. Alleen als ik alleen ben, wat zelden is, lees ik een tekst ook wel eens hardop terug - maar meestal hoor ik dan niets nieuws. Mezelf opnemen zag ik met manlief werkend aan de andere kant van de kamer niet zitten, maar ik heb mezelf toegestaan in een soort stream of consciousness te schrijven, zonder voor iedere zin te bedenken wat ik nu eigenlijk precies wilde zeggen en zat daarmee behoorlijk buiten mijn comfort zone. Mijn on-poëtische inborst is op dit forum vaker ter sprake gekomen, maar ik durf hem langzaamaan steeds vaker de kop in te drukken. @Levina: Ik heb zelf juist erg getwijfeld over de maar in de laatste alinea. Maar nu dus ook over de eerste ;) @Willemina: :o @Karel123: tja, het is niet zo'n concreet verhaal, geloof ik @SanVis: Ik zal eens wat teksten van hem opzoeken; ken ze eigenlijk niet echt. In elk geval bedankt voor het compliment. Allen bedankt, ook May, natuurlijk, voor de vriendelijke woorden en complimenten. Ik vond het een doodeng verhaal om te plaatsen - zo weinig concreet en inderdaad een tikkeltje poëtisch. Fijn voor mijn schrijvershartje te zien dat dit weldegelijk goed overkomt. Heb ik wel weer wat te stoeien de komende tijd; mijn innerlijke 'poëtisch gezever' detector moet bijgesteld, want ik hoef kennelijk veel minder streng te zijn dan ik doorgaans ben. We zullen zien.