#219 van het papier af

Dit vind ik echt poëtisch, ook hoe je de werkwoorden in halfrijm laat rijmen en het zachte ritme dat je toepast, met telkens groepjes van twee tegenstellingen of juist drie paukenslagen aan het eind. Werk je weleens met je stem? Of hoor je jezelf spreken wanneer je schrijft? Het is af en toe goed uit je comfortzone te gaan en vertellen uit te proberen.

Met groot genoegen gelezen. Mijn advies om het maar weg te laten. Zeker in de eerste alinea.

Schrijvenmaar, Een juweeltje. Mag ik hem opslaan op mijn computer? Dit wil ik graag heel vaak (her)lezen. Wat een heerlijk ritme hebben je zinnen. Prachtig. Poëtisch proza. :thumbsup:

Heel mooi! Loopt heel lekker, ook beeldend. Verhaal-gedicht. Wat nog een optie zou zijn, dat miste ik een beetje, is één concreet beeld (maar weet niet hoe dat werkt nu). Bijvoorbeeld: ze loopt / staat nu ergens, waagt een (metaphorische) sprong, haar paden liggen nog voor haar, zoiets. Maar erg mooie zinnen weer.

Oh een pareltje! Je verhaal heeft een heerlijke cadans, je zinnen zijn om te smullen. Ik krijg spontaan zin om mijn knapzak te pakken.

Heel erg mooi. Prachtige zinnen en woorden, een voortstuwend ritme. Ik moet aan Ramses Shaffy denken.

Lekker zweverig, dromerig geschreven. Zonder bestemming. Poëtisch inderdaad. :nod: :thumbsup:

@Odile: ik hoor mijn stem niet graag, maar bij het schrijven wel altijd in gedachten. Klank en ritme horen voor mij bij formuleren. Alleen als ik alleen ben, wat zelden is, lees ik een tekst ook wel eens hardop terug - maar meestal hoor ik dan niets nieuws. Mezelf opnemen zag ik met manlief werkend aan de andere kant van de kamer niet zitten, maar ik heb mezelf toegestaan in een soort stream of consciousness te schrijven, zonder voor iedere zin te bedenken wat ik nu eigenlijk precies wilde zeggen en zat daarmee behoorlijk buiten mijn comfort zone. Mijn on-poëtische inborst is op dit forum vaker ter sprake gekomen, maar ik durf hem langzaamaan steeds vaker de kop in te drukken. @Levina: Ik heb zelf juist erg getwijfeld over de maar in de laatste alinea. Maar nu dus ook over de eerste ;) @Willemina: :o @Karel123: tja, het is niet zo'n concreet verhaal, geloof ik @SanVis: Ik zal eens wat teksten van hem opzoeken; ken ze eigenlijk niet echt. In elk geval bedankt voor het compliment. Allen bedankt, ook May, natuurlijk, voor de vriendelijke woorden en complimenten. Ik vond het een doodeng verhaal om te plaatsen - zo weinig concreet en inderdaad een tikkeltje poëtisch. Fijn voor mijn schrijvershartje te zien dat dit weldegelijk goed overkomt. Heb ik wel weer wat te stoeien de komende tijd; mijn innerlijke 'poëtisch gezever' detector moet bijgesteld, want ik hoef kennelijk veel minder streng te zijn dan ik doorgaans ben. We zullen zien.

Hallo Schrijvenmaar, … wat een heerlijke invulling van de opdracht, met of zonder inspreektoestelletje. Je hebt er iets heel vlinderlichts van gemaakt. Met plezier gelezen.