Het is de achteloosheid waardoor ik zo makkelijk slachtoffers maak. Een achteloosheid die wordt gevoed door schoonheid en een vals gevoel van veiligheid. Geen man die mijn verschijning verbindt met gevaar, ook al is de plek waar ik ze opwacht van duisternis doordrenkt. Er is geen enkel wantrouwen als ik ze in één oogopslag laat verdrinken in verlangen. Ze luisteren niet meer naar hun intuïtie en verwarren de waarschuwingssignalen van hun lichaam met de zinderingen van lust. En juist dan, als ze mij ademloos maar onherroepelijk in hun armen nemen, lust ik ze rauw.