#218 De Dertien Woorden

Karel123, Originele invulling! De werkelijkheid als de gruwel. Goed gedaan. Een terzijde over woordkeus/beeldspraak:

Het papier knispert onrustig in mijn handen.

onrustig slaat in deze zin op het papier - het is dus een personificatie, met als doel de lezer indirect informeren over de gemoedsgesteldheid van de vader. Dit is wat er eigenlijk gebeurt: 'Ik ben onrustig, het papier knispert in mijn handen' - dat is misschien wat te direct. Als je het alleen toont, is het dit: 'Het papier knispert in mijn handen.' Het is dan aan de lezer om in te vullen waarom het papier knispert. Om die reden vind ik de zin sterker zonder de beeldspraak. Een zoon van 18 die papa/pap zegt. Ik zou er pa van maken.

Karel123, Originele invulling! De werkelijkheid als de gruwel. Goed gedaan. Een terzijde over woordkeus/beeldspraak:

Het papier knispert onrustig in mijn handen.

onrustig slaat in deze zin op het papier - het is dus een personificatie, met als doel de lezer indirect informeren over de gemoedsgesteldheid van de vader. Dit is wat er eigenlijk gebeurt: 'Ik ben onrustig, het papier knispert in mijn handen' - dat is misschien wat te direct. Als je het alleen toont, is het dit: 'Het papier knispert in mijn handen.' Het is dan aan de lezer om in te vullen waarom het papier knispert. Om die reden vind ik de zin sterker zonder de beeldspraak. Een zoon van 18 die papa/pap zegt. Ik zou er pa van maken.

Dank voor het lezen en je uitgebreide feedback! Ik heb de zin met het papier aangepast. Je hebt mijn bedoeling inderdaad correct gepakt en op deze manier is het sterker ja. "Papa" laat ik nog even staan. Ik zeg het zelf (en ik ben al wat ouder dan 18 :p), en ik wil ook het beeld van een onervaren jochie met een blos op zijn wangetjes neerzetten. (18 is jong hoor!). Ik kijk even of er meer mensen over vallen. Ik hou het in gedachten. Nogmaals bedankt voor je scherpe feedback + toelichting.

Ik vind het ook leuk omdat ik me op meta-niveau afvraag welke woorden de lijst niet hebben gehaald. Ik vind persoonlijk 'pap,' maar liever nog 'papa' beter dan het afstandelijke 'pa'. Je wilt namelijk zoveel mogelijk onschuld bij het kind bewaren in dit verhaal.

Ik vind het ook leuk omdat ik me op meta-niveau afvraag welke woorden de lijst niet hebben gehaald. Ik vind persoonlijk 'pap,' maar liever nog 'papa' beter dan het afstandelijke 'pa'. Je wilt namelijk zoveel mogelijk onschuld bij het kind bewaren in dit verhaal.

Dank voor je feedback :D. Ja, dat was het idee bij 'pap' / 'papa'. Tnx. Streepje bij de pap/papa-fans :p.

Mooi gevonden, zeker bloedstollend, het volwassenwordingsproces, origineel gevonden. Leest lekker door, alhoewel ik me wel bij de 4de regel afvraag of vader of zoon nu dit ziet. Het is me duidelijk, maar ik moest wel twee maal lezen. Fijne avond.

Mooi gevonden, zeker bloedstollend, het volwassenwordingsproces, origineel gevonden. Leest lekker door, alhoewel ik me wel bij de 4de regel afvraag of vader of zoon nu dit ziet. Het is me duidelijk, maar ik moest wel twee maal lezen. Fijne avond.

Dank! Dank! Mmm, ik ga nog even kijken of ik dat kan aanpassen.

Heel origineel, mooi gedaan. Ook ik zat even met de vierde regel. Dacht even dat je hier van het perspectief afweek, maar toch niet.

Heel origineel, mooi gedaan. Ook ik zat even met de vierde regel. Dacht even dat je hier van het perspectief afweek, maar toch niet.

Maar hoe dan? Ik snap het niet, je bent de tweede al. Van welk perspectief naar welk perspectief dacht je dat het ging? (als ik het beter snap kan ik het ook beter aanpassen denk ik).

Je schrijft vanuit de vader. In de derde zin zegt vader iets tegen zijn zoon. Omdat je daarna op een nieuwe regel begint met ‘De ochtendzin werpt ...’ twijfel ik daar even over wiens gezicht de rode gloed valt. Zin vijf lost dat op. Ik denk dus niet dat je het persé moet aanpassen. Als je dat wel wil, dan is ‘ over zijn zoons gezicht’ een oplossing. Of geen nieuwe regel, zodat de lezer meteen weet dat het bij de waarneming vader hoort.

Heel mooi Karel. Ook de titel goed gekozen. Dat getal 13 roept direct een spannend beeld op. Om de spanning nog wat op te voeren, zou je van de ochtendzon ook nog een volle maan kunnen maken. Maar misschien is dat voor het verhaal wat onlogisch?

Ik heb met plezier je verhaal gelezen. Het einde deed mij even huiveren. Alleen mis ik het thema Halloween een beetje in je verhaal. Ik sluit mij aan bij de reactie van Chantal. Misschien zou je ochtendzon kunnen vervangen door volle maan. Dan geef je het verhaal nog meer spanning.

Om de spanning nog wat op te voeren, zou je van de ochtendzon ook nog een volle maan kunnen maken. Maar misschien is dat voor het verhaal wat onlogisch?

Je schrijft vanuit de vader. In de derde zin zegt vader iets tegen zijn zoon. Omdat je daarna op een nieuwe regel begint met ‘De ochtendzin werpt ...’ twijfel ik daar even over wiens gezicht de rode gloed valt.

Ik heb met plezier je verhaal gelezen. Het einde deed mij even huiveren. Alleen mis ik het thema Halloween een beetje in je verhaal. Misschien zou je ochtendzon kunnen vervangen door volle maan. Dan geef je het verhaal nog meer spanning.

Dank jullie allen voor de feedback! Ik heb het aangepast. De maan past mooi in het verhaal, omdat hij toch om 00:00 18 wordt, dus past. Ik snap nu de perspectiefwisseling, heb ook dat herschreven. Dank dank! Hoop dat het nu beter loopt.

Nu is het perspectief in regel 4 direct duidelijk voor mij. Leuk dat je Halloween erin brengt. Ik dacht begrepen te hebben dat de weekopdracht de spanning bloedstollend moest zijn. Zelf hen ik geen Halloween gebruikt. Een rode maan werpt een gloed over zijn gezichtje. Gezicht moet ik nu zeggen. Hij wordt achttien. Als ik nog iets mag zeuren: gezichtje kan ik niet goed plaatsen voor een net 18-jarige jongen- , cq -man. Het is jouw tekst, dus jij mag het zeggen natuurlijk. Mss De maan werpt een rode goed over zijn gezicht, de eerste stoppeltjes zijn er. Hij wordt achttien. Fijn weekend.

Mooi opgelost, het hikje is eruit en inderdaad de maan past goed. :thumbsup:

Een heel goed stukje, Karel. Aan de ene kant vind ik het komisch maar tegelijkertijd is het natuurlijk ook een heel gruwelijk gegeven. Knap opgebouwd naar het einde toe. gr. Nynke

Nu is het perspectief in regel 4 direct duidelijk voor mij. Leuk dat je Halloween erin brengt. Ik dacht begrepen te hebben dat de weekopdracht de spanning bloedstollend moest zijn. Zelf hen ik geen Halloween gebruikt. Een rode maan werpt een gloed over zijn gezichtje. Gezicht moet ik nu zeggen. Hij wordt achttien. Als ik nog iets mag zeuren: gezichtje kan ik niet goed plaatsen voor een net 18-jarige jongen- , cq -man. Het is jouw tekst, dus jij mag het zeggen natuurlijk. Mss De maan werpt een rode goed over zijn gezicht, de eerste stoppeltjes zijn er. Hij wordt achttien. Fijn weekend.

Hartelijk dank voor je uitgebreide feedback! Ik heb de maan erin, en klokslag 12, dit maakt het misschien wat meer Halloween :p. Het voelt zeker als een verbetering, tnx! Gezichtje ga ik nog over nadenken. Het past wel bij hoe ik het voor me zie, en als ik er gezicht van maak, dan hebben we het perspectiefprobleem weer terug :rolleyes: . Ik kijk even of anderen er ook over vallen.

Karel, … bij technisch schrijven moet je (nog) niet bij mij zijn. Het is een mooi stuk, het doet me denken aan de sprongen in het diepe die je moet nemen in je leven. Pa weet dat en wenst zoon succes.

Karel, … bij technisch schrijven moet je (nog) niet bij mij zijn. Het is een mooi stuk, het doet me denken aan de sprongen in het diepe die je moet nemen in je leven. Pa weet dat en wenst zoon succes.

Yes :). Dank, dank!

Intrigerend stukje want ik krijg het niet helemaal duidelijk maar wil het wel. Grr. :nod: De titel is 13 woorden en vervolgens worden er 12 oplezen. Wat is het dertiende woord? Dood kan niet want de vader heeft het overleefd op zijn 18 de. Is het zelfstandigheid? Moed om alleen Halloween te vieren? :\\ Onhoorbaar fluisteren kan m.i. niet. 'Succes', fluister ik te zacht :?

Intrigerend stukje want ik krijg het niet helemaal duidelijk maar wil het wel. Grr. :nod: De titel is 13 woorden en vervolgens worden er 12 oplezen. Wat is het dertiende woord? Dood kan niet want de vader heeft het overleefd op zijn 18 de. Is het zelfstandigheid? Moed om alleen Halloween te vieren? :\\ Onhoorbaar fluisteren kan m.i. niet. 'Succes', fluister ik te zacht :?

Dag May! Dank voor het lezen en je feedback! Oh, jammer dat het niet duidelijk is :(! Ik weet ook niet wat je wel/niet eruit haalt, dus kan het niet goed aanpassen. :( Onhoorbaar fluisteren ga ik wel houden. Ik heb er een beeld bij (je mond bewegen en zo zacht iets zeggen, dat het niet hoorbaar is.) Ik voel me gesteund door wikipedia: "Niet alleen mensen fluisteren. Ook bij katoentamarins, een apensoort, is - voor mensen onhoorbaar - fluistergedrag vastgesteld." :p Het dertiende woord! Ik dacht al: wanneer gaat iemand tellen :D, kudo's voor jou :thumbsup: . Het dertiende woord, het wordt gewoon in het rijtje gezegd, alleen na de handeling "deur sluiten". Je noemt het woord zelf ook in je commentaar ... p.s. misschien een hint over wat het verhaal betekent, reagerend op dat vader ook nog leeft, het is een rite van kind-zijn naar volwassenheid. Vader die zoon loslaat om de rest van zijn leven te gaan leiden. Vader is daar zelf ook nog mee bezig, vandaar dat hij de dertien woorden nog niet heeft afgerond.

Intrigerend stukje want ik krijg het niet helemaal duidelijk maar wil het wel. Grr. :nod: De titel is 13 woorden en vervolgens worden er 12 oplezen. Wat is het dertiende woord? Dood kan niet want de vader heeft het overleefd op zijn 18 de. Is het zelfstandigheid? Moed om alleen Halloween te vieren? :\\ Onhoorbaar fluisteren kan m.i. niet. 'Succes', fluister ik te zacht :?

Dag May! Dank voor het lezen en je feedback! Oh, jammer dat het niet duidelijk is :(! Ik weet ook niet wat je wel/niet eruit haalt, dus kan het niet goed aanpassen. :( Onhoorbaar fluisteren ga ik wel houden. Ik heb er een beeld bij (je mond bewegen en zo zacht iets zeggen, dat het niet hoorbaar is.) Ik voel me gesteund door wikipedia: "Niet alleen mensen fluisteren. Ook bij katoentamarins, een apensoort, is - voor mensen onhoorbaar - fluistergedrag vastgesteld." :p Het dertiende woord! Ik dacht al: wanneer gaat iemand tellen :D, kudo's voor jou :thumbsup: . Het dertiende woord, het wordt gewoon in het rijtje gezegd, alleen na de handeling "deur sluiten". Je noemt het woord zelf ook in je commentaar ... p.s. misschien een hint over wat het verhaal betekent, reagerend op dat vader ook nog leeft, het is een rite van kind-zijn naar volwassenheid. Vader die zoon loslaat om de rest van zijn leven te gaan leiden. Vader is daar zelf ook nog mee bezig, vandaar dat hij de dertien woorden nog niet heeft afgerond.

Aha! De vader is ook nog niet volwassen ;) voor mij het bewijs dat de traditie meer kapot maakt dan bijdraagt. Toch zelfstandigheid dus. :nod: Ik dacht te creepy. Bedankt voor je kudo's (denk ik :? ) :D

Aha! De vader is ook nog niet volwassen ;) voor mij het bewijs dat de traditie meer kapot maakt dan bijdraagt. Toch zelfstandigheid dus. :nod: Ik dacht te creepy. Bedankt voor je kudo's (denk ik :? ) :D

- Vader is misschien al wel/niet volwassen, in ieder geval is hij nog niet dood, dus hij is nog met het rijtje bezig :D. Het rijtje wat volgt nadat je lekker onbezorgd kind was. - Yup, kudo's waren oprecht :D. Leuk dat je geteld hebt, maar er was over nagedacht ;).

Mijn eerste indruk is bij het lezen dat iemand tegen zijn spiegelbeeld spreekt. Zoiets als het lied: 'Je wordt ouder, papa.' Na alle reacties denk ik anders. Mooier zou ik de titel vinden:'Dertien woorden.' In het stukje wel de dertien woorden, die inderdaad verrassend er twaalf blijken te zijn. Leuk detail!

Je denkt eerst dat er iets griezeligs komt en dan zijn het dingen die je in het volwassen leven tegenkomt, die niet minder eng zijn. Heeft vaderlief net zijn zoon de deur uitgezet, of mag hij nog terugkomen? Graag gelezen.

Mijn eerste indruk is bij het lezen dat iemand tegen zijn spiegelbeeld spreekt. Zoiets als het lied: 'Je wordt ouder, papa.' Na alle reacties denk ik anders. Mooier zou ik de titel vinden:'Dertien woorden.' In het stukje wel de dertien woorden, die inderdaad verrassend er twaalf blijken te zijn. Leuk detail!

Dag Levina, Supercool idee! Tenminste, na jouw reactie zag ik voor me dat iemand die 18 is geworden, als het ware van zijn "innerlijk kind" en onschuld afscheid neemt en deze buiten de deur zet. Dan zou het einde net iets anders zijn denk ik. Zoiets als: ik sloot de deur. 'succes,' klonk nog van de andere kant, met de laatste s als zeer zwak geluid, van iets van aan het vervagen was, om nooit meer terug te komen. Alleen dan iets minder cliché. Maar zoals ik het nu bedoeld heb, is het meer een overgangsrite tussen vader en zoon, die al generaties lang doorgaat. Bij 18e loslaten, geen Peter Pan generatie, hop aan de slag. Daarom hou ik ook De dertien woorden. Het zijn al al die jaren al specifiek deze 13 (12 + succes). Maar erg bedankt voor de suggestie. Ik vind het wel heel mooi. Misschien ga ik het eens een keer richting die kant herschrijven.

Je denkt eerst dat er iets griezeligs komt en dan zijn het dingen die je in het volwassen leven tegenkomt, die niet minder eng zijn. Heeft vaderlief net zijn zoon de deur uitgezet, of mag hij nog terugkomen? Graag gelezen.

Dank je voor de feedback. Lief dat je je zo om zoon bekommerd :).

Hoi Karel, intrigerend stuk toen ik het voor het eerst las. Na alle commentaren en antwoorden is het voor mij alleen maar gegroeid, chapeau!

Hoi Karel, intrigerend stuk toen ik het voor het eerst las. Na alle commentaren en antwoorden is het voor mij alleen maar gegroeid, chapeau!

Dag Ton, Hartelijk dank voor je feedback en dat je het tweemaal leest!

Wat een gruwel, alleen al bij 'verantwoordelijkheid' staan mijn nekharen overeind. Van 'gezichtje' naar een 18-jarige was voor mij wel een heel grote stap. Te groot, eigenlijk. Ze zijn jong, ja, 18-jarigen, maar ze hebben geen gezichtjes meer. Ze zijn zelfs hun puistenkoppen (grotendeels) alweer ontgroeid. Als ouder kan ik me wel voorstellen dat je kijkt naar het gezicht, en je er vervolgens over verbaast dat het alweer een 18-jarig gezicht is. Misschien kun je daar iet smee. Ik twijfel ook of ik 'de rode maan' niet mooier zou vinden Eigenlijk. 'Papa' was me niet opgevallen, maar als ik erover na moet denken, kan ik het ook niet storend vinden. Ik ben ook al een poosje geen achttien meer, maar mijn ouders blijven papa en mama. Bovendien benadrukt het hier het kind zijn van het kind. Dus eigenlijk zou ik vooral geen 'pa' willen zien. Het klinkt in mijn oren al automatisch met een zucht, van 'wat mot die ouwe nou weer.'

en nou heb ik natuurlijk Doe Maar in mijn hoofd