Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Annabel Schrijfopdracht #217 - Witte kat

Annabel Nauwelijks hoorbaar loopt Annabel naar het bed van mevrouw De Wit en neemt plaats op de matrasrand. Een kunststof onderlaken kraakt zachtjes onder haar gewicht. Annabel is jong en beweegt zich gracieus. Ze heeft een smal gezichtje met daarin glanzende, lichtblauwe ogen. De mooiste die ik ooit heb gezien. Haar slanke postuur lijkt steviger nu ze zo dicht naast het frêle lichaam van de oude dame zit. Ik bekijk de twee vanuit mijn stoel bij het raam. Drie maanden geleden heb ik me aangemeld als vrijwilligster in dit hospice. Direct na mijn pensionering. Met mijn achtergrond als verpleegkundige verliep de procedure eenvoudig. “Wat zullen we doen, Annabel?” Ze rekt zich uit en kijkt me daarbij indringend aan. “Is het genoeg geweest?” Annabel antwoord niet. Ze kijkt me aan zonder dat ik kan doorgronden wat ze wil. Dan draait ze vanuit haar slanke taille haar lichaam en kijkt naar het kussen dat het hoofd met ingevallen wangen, smalle kleurloze lippen en donkere oogkassen ondersteunt. Dit is mijn teken. “Mooi zo Annabel. Nu begrijp ik je”, fluister ik. Spanning als die van een leerling voor een belangrijke test rolt door mijn maag en buik. Gelijktijdig heb ik de beheersing van de leraar die beoordeelt. Uit de smalle kledingkast tegenover het bed pak ik een kussen. “Hoe kan ik je iets weigeren? ”, fluister ik tegen Annabel en streel even haar witte vacht. Dan druk ik het kussen stevig op het gezicht van mevrouw De Wit. Drie minuten is genoeg. Daarna leg ik het kussen terug. Annabel springt in de big-shopper met wollen dekentje die naast de stoel staat. Ze spint wanneer ik op de alarmknop naast het bed druk. Ik zal melden dat mevrouw De Wit zojuist vredig in haar slaap is overleden.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal! - Met mijn achtergrond als verpleegkundige verliep de procedure eenvoudig.- Prachtig dat je met deze simpele zin de spanning opvoert, de lezer nieuwsgierig maakt en aan het einde alles verklaart! :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ellen, Ik vind het een prima verhaal. Paar suggesties: - 'met een paar passen' misschien veranderen in 'nauwelijks hoorbaar loopt Annabel' (ik krijg 'passen' niet gelinkt aan een kat - kan aan mij liggen) - het laken kraakt zachtjes onder haar gewicht vind ik verwarrend, een kat weegt maar een paar kilo - 'Ze rekt zicht uit ..' op een nieuwe regel is duidelijker - 'Is het genoeg geweest?' idem - 'Annabel antwoordt niet' idem Eng verhaal, omdat het (zonder kat) ook wel is gebeurd dat verpleegkundigen patiënten op die manier naar de andere wereld helpen. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt een sterk verhaal geschreven, Ellen. Met een originele invulling van de opdracht. Partners in crime, zo kan ze haar kat de schuld geven. Wat een horror-vrijwilligster is dit. Tot het einde laat je de lezer in onwetendheid over de ware toedracht, dat is knap. gr. Nynke

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Brrr echte horror, ik mag hopen dat dit nooit gebeurd. Je zou bijna bang worden voor zo'n vrijwilligster. Doet me denken aan Lucie de B, die later vrijgesproken is. Dus goed geschreven verhaal, lijkt rustig kabbelend en dan stiekem zo'n einde. Fijn weekend.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sterke binnenkomer van je! Mooi opgebouwd en originele insteek. Klein dingetje 1: hoorbare in zin 1 moet zijn : hoorbaar Klein dingetje 2 : de mooiste die ik ook heb gezien? Ik denk dat ook= ooit. Graag gelezen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je bouwt de spanning bijna onmerkbaar op, wat goed is. Wat een griezelig verhaal. Ik vind de boodschappentas waarin de kat zit een goed gekozen detail dat de vraag oproept van wie de kat nu is en waarom zit ze in een tas? Er zit een tweede onverteld verhaal achter.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Ellen, Wat een fascinerend verhaal, waarbij je me eerst nog op de verkeerde been zet. Ik dacht echt dat Annabel een leerling verpleegster is. Daarom vind ik misschien nog spannender als je witte vacht zou vervangen door witte huid. Dan zou op het einde me de vrijwilligster met kat nog meer op de kast krijgen.

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank jullie wel allemaal voor de goede feedback! Ik heb e.e.a. aangepast. Helemaal gelijk Karinska! Dank. Levina, ik begrijp wat je schrijft, Goede suggestie ook, maar ik houd het toch bij vacht. Ik vind dat bij een kat de huid onder de vacht zit. Of de enge kat van de vrijwilligster moest een naaktkat zijn. Wat zeker zou passen als extra eng detail wanneer er meer schrijfruimte zou zijn. Ik denk dat dat detail,nu omschrijven, voor mij, teveel van de 99 woorden zou afsnoepen.