Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#213 Over dolfijnen en stropdassen

‘Philip, sorry sorry! Het spijt me dat ik zo laat… wauw, wat zie je er chique uit.’ Anna negeert de stoel naast Philip en kruipt direct bij hem op schoot. ‘Anna stop, het hele café kijkt naar je.’ Philip voelt hoe hij kleurt - is het schaamte of opwinding? – en zet haar gedecideerd naast zich neer. ‘Nou en? Ze vinden ons vast een leuk stel!’ Anna woelt vrolijk door Philips haar en knipoogt naar de kleerkast die een tafeltje verderop samenzweerderig teruggrijnst. ‘Vast’ bijt Philip haar toe. Harder dan hij van plan was. Anna heeft niets in de gaten en wiebelt vrolijk door. ‘Ik heb een verrassing voor je; ogen dicht!’ ‘Anna, nee, laten we nou eerst wat te drinken bestellen. Ze schenken hier een hele mooie Bordeaux..’ ‘Nee Philip, daar kan ik niet op wachten. Dit moet je zien!’ In een oogwenk tilt ze haar trui omhoog en wijst ze met een slanke vinger naar een plekje net onder haar bh. ‘Een dolfijntje!’ ‘Anna doe normaal! Laat die trui zakken!’ ‘Wat? Vind je hem niet mooi? Ik heb hem gisteren laten zetten. Kijk, hij springt met gemak over mijn moedervlek hier..’ ‘Laat die trui verdomme zakken Anna.’ Philip pakt de wol en trekt het met een ruk naar beneden. Het dolfijntje verdwijnt in de diepte. ‘Ik hoef je toch niet te vertellen hoe lang het duurt voordat je spijt krijgt van deze belachelijke uitspatting? Mijn god, hoe onnozel kan je zijn.’ Anna’s ogen schieten vuur maar nog voordat ze de kans heeft iets terug te zeggen, doemt de goedlachse spierbundel naast haar op. ‘Luister toch niet naar die slappe stropdas schat, het staat je geweldi...’ Zonder enige waarschuwing haalt Philip uit en slaat de opgepompte grijns tegen de vloer. Hij trekt zijn stropdas recht, legt een briefje van twintig op tafel en pakt Anna’s hand. ‘Stomme kutdolfijn’ sist hij.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leest vlot. Graag gelezen. Wel een beetje rare personages, Anna, Philip en hun dolfijn. De spierbundel lijkt me hier nog de normaalste van het gezelschap, en die krijgt dan nog de klappen. :rolleyes:

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, dit is lachen! Ik bereidde me voor op een clash tussen twee geliefden, maar nee, de kleerkast moet het ontgelden. Mooie wending, nadat de spanning overigens wel goed is opgebouwd. Maar iets zegt me, dat de tatoe-discussie nog niet is afgelopen. Ben benieuwd naar hoe dat gaat aflopen.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is het schaamte of opwinding? Schaamte toch? Mooi dat Philip die kleerkast neerhaalt. Die zag hij niet aankomen. Nog een geluk dat het een dolfijntje was en geen konijntje. Ik zeg maar wat.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
N. dank voor je reactie! De rara snuiters zijn vaak het kleurrijkst ;). John dank voor je compliment! Ton, dank voor je fijne reactie. Ja Popeye kwam er net op het verkeerde moment tussen. Ik zag hem ook niet aankomen :). En die tattoo? Ach, daar went Philip wel aan. Tilma, Philip vindt het stiekem hartstikke fijn dat Anna bij hem op schoot zit, alleen niet zo en plein public. Dat geeft wat verwarring. En een konijntje; dat had onze keurige man helemaal niet overleefd :).

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal, waar een tatoeage al niet toe kan lijden, hier voor meneer spierbundel. Philip gaat zeker wel met grote regelmaat naar de sportschool? Lekker gegrinikt om je verhaal, fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal waarbij je me direct confronteert met mijn vooroordelende achterhoofd. Anna, jong, vrolijk en impulsief. Ik denk dat ze ADHD heeft. Philip vind dat allemaal wel spannend maar kan er nog niet zo goed mee omgaan. Hij is dan ook een stuk ouder (want ja, wie heeft er tegenwoordig geen tatoeage). Misschien is hij wel getrouwd of ligt in scheiding. Ik moest erg lachen om je laatste zin.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Haha Stella! Ik denk dat je heel warm zit met deze persoonlijkheidsanalyse van Anna en Philip. Ookal is het gestoeld op vooroordeel :) Deborah dank voor je complimenten; daar ben ik blij mee!