Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#213 Bloed en scherven

Monologenman komt binnen. Vaste klant. Uitstekend rondjesgever waar hij het aanzien van zijn luisteraars mee koopt. Heeft een vrouw mee. Hier komen gewoonlijk geen vrouwen. Ze kijken beiden toch wat nijdig voor zich uit. “Ze zou knap kunnen zijn,” fluistert Nico zacht. “Ik doe dit wel,” zegt Lange Marc. We nemen dit er ook maar bij, denkt hij. Binnenkort gaan ze hun droomzaakje op Aruba openen. De mannen moesten eens weten… “Een whisky en een cola,” blaft monologenman. “Twee whisky,” zegt de vrouw. Het loopt wel los, denkt Marc. “Houd me niet langer voor de gek. Vertel het me nu. Wie is Suzanne? Ik heb al jouw sms’en gezien. De pers zou er een mooie kluif aan hebben als ik ze doorstuurde.” De vrouw neemt een slok en klapt het glas hardhandig op de toog. “Je bent zwak, Tonina. Dreigen is altijd zwak.” “Ik dreig niet!” De vrouw schreeuwt. “Ik vertel je wat ik had kunnen doen en wat ik niet gedaan heb. Ik eis uitleg, meer niet. Ik heb er recht op en dat weet je!” “Ik leg niets uit want er is niets uit te leggen,” zegt monologenman kil. Zo kil, hebben Nico en Marc hem nog nooit gezien. “Oja?” De vrouw roept weer. “Scheefpoeper!” “Oei,” zegt Nico. Iets te luid. De vrouw kijkt hem smerig aan, pakt het glas en giet de inhoud over de kop van monologenman. Marc ziet een ijsblokje verdwijnen tussen het borsthaar en de plooien van het veel te krappe hemd van hun vaste klant. Hij krijgt er de rillingen van. Dit loopt verkeerd, weet Marc. Onwillekeurig maakt deze gedachte hem wat kleiner. Hij bukt zich zelfs een beetje. Voordat hij het beseft, heeft monologenman de whiskyfles gepakt. De vrouw springt van de kruk. Het gezicht van Marc ziet er raar uit.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi NDD, mooie situatie die je daar schetst. Volgens mij ben je qua vertelperspecief consequent de buitenstaander die alle aanschouwt en duidt, complimenten daarvoor. Ook mooi hoe je je karakter 'monologenman' noemt. Ik vraag me alleen wel af wat je met de passage "Ik doe dit wel .... moesten eens weten...' wilt zeggen, ik was een beetje afgeleid. Ietwat onlogisch vind ik het dat een ijsblokje tussen de plooien van een veel te krap hemd verdwijnt; als een hemd strak zit, zijn er geen plooien.

Lid sinds

5 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een interessante dialoog. Ik merk, in tegenstelling tot Ton Badhemd, dat je vooral vanuit het perspectief van Marc vertelt. Klopt dat? Dan kun je deze zin beter veranderen 'Zo kil, hebben Nico en Marc hem nog nooit gezien.' Als je het alleen bij Marc laat, ben je consequenter. De andere punten van Tom zijn scherp, het is inderdaad niet waarschijnlijk dat een ijsblokje tussen plooien van een veel te krap hemd verdwijnt. Bovenal is het zeker een leuk stuk om te lezen.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
N.D.D. Heel leuk je tekst te lezen, vooral de scheefpoeper ga ik onthouden. Ik heb niets meer aan te vullen, hierboven alles al benoemd, fijne avond

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor het lezen allemaal. @Ton, Deborah, ik had een buitenstaander voor ogen als perspectief, iemand aan de toog die het dichtst bij Marc zit... "Het loopt wel los, denkt Marc." Ik vroeg me af of dit dan wel mocht. Strikt genomen kan een buitenstaander toch niet weten wat een ander denkt? @Ton: "Ik vraag me wel af wat je met de passage "Ik doe dit wel .... moesten eens weten...' wilt zeggen, ik was een beetje afgeleid." Daarom, onder andere, vond ik dit een moeilijke opdracht. Hoeveel body, achtergrondinfo geef je mee met de twee nevenpersonages? Nico en Marc zijn geliefden. Ze hebben een hekel gekregen aan hun klandizie die hoofdzakelijk uit macho hetero's bestaat. Vooral monologenman moeten ze niet erg... Ze durven zich zeker niet outen en hun klandizie heeft al hun echte vrienden verjaagd. Ze willen een nieuw leven beginnen in Aruba, waar ze van plan zijn om zichzelf te zijn, en alleen klanten die hun voorkeur hebben aan te trekken. En ja dat hemd... Hoe los ik dat op? Het is te krap rond de (bier-)buik, en het zit te ruim daarboven.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ondat we Marc horen denken is het inderdaad vreemd dat we opeens merken dat Monologenman iets doet voor hij het beseft. Ik ben niet van deze tijd, dus ik weet ook niet waar dit over gaat. Als het niet over de actualiteit gaat, zou ik misschien iets meer concreets willen lezen. Vind ik altijd lekker.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Tilma: thnks. Het perspectief klopt inderdaad niet. Ik kijk er morgen nog eens naar met een frissere blik. En het is fictie. (Wat niet uitsluit dat dit ergens ook echt kan gebeuren.)

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi N., een interessante dialoog zet je hier neer. Hij roept bij mij wel vragen op. Waarom komen er alleen maar mannen in dit café? Is Suzanne wellicht geen vrouw en is monologenman stiekem gay? Ook het Aruba stukje trok mij even weg bij het verhaal. Nu ik je uitleg heb gelezen is het duidelijk. Het lastige van 300 woorden, is dat je niet alles een podium kan geven. Dat is moeilijk, vooral als je een heel verhaal in je hoofd hebt. Hier had je de verhaallijn van de twee barmannen misschien achterwege kunnen laten. De dialoog tussen de twee echtelieden is al sterk genoeg!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het perspectief vanuit auctoriaal standpunt, alwetendheid dus, is hier het enige wat klopt. Ik laat deze tekst zoals hij is. Dit is toch maar een oefening. Ik ben weer bij. Jullie opmerkingen hebben me op de goede weg gebracht. Bedankt allemaal.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een stuk dat in eerste instantie vlot wegleest, maar me daarna wel met vragen achterlaat. Misschien komt het ook wel door de overdaad aan personages -monologenman, de vrouw, Nico, Marc en een alwetende aan-/toeschouwer- waardoor het ook alert blijven is tijdens het lezen.