#208 Dave

Hallo allemaal, ik ben nieuw hier en dit is mijn eerste verhaal op opdracht. Ik ben nog zoekende naar wat ik leuk vind om te schrijven, welke stijl bij me past, en dat soort zaken. Ik hoor graag reacties op mijn verhaal.. Dave kon niet meer, hij was op. Na jaren trouw, liep zijn relatie vast. Hij snapte het niet, hij was altijd goed voor haar geweest. Sinds een maand of drie keek Lydia niet meer naar hem om. Ze accepteerde zijn aanwezigheid nog, maar daar hield het wel een beetje bij op. Dave vroeg zich af waarom dat was, maar Lydia hoorde hem niet meer. Vanochtend had hij even hoop gehad dat ze weer verbinding zocht, maar in plaats daarvan had ze zich nog verder van hem verwijderd. Hij begreep er niets van, tot hij vanavond de bel had gehoord. Voor de deur stond een jongeman, netjes gekleed, goed verzorgd. Lydia straalde toen ze aan kwam lopen, ook zij zag er prachtig uit. Ze pakte haar jas en tas en ging de deur uit, zonder Dave gedag te zeggen. Lydia was steeds vaker weg, en als ze thuis was, was Job er ook. De knappe jongeman negeerde hem volledig. Dave probeerde in verzet te komen, maar Lydia had ervoor gezorgd dat hij dit niet meer kon. Hij was monddood en stond machteloos. Op een dag liep Dave langs Lydia’s werkruimte. Haar computer stond nog aan. Soms had de aanwezigheid van Job zijn voordelen. Dave liep voorzichtig naar de computer toe, zijn aansturingsprogramma stond nog open. Dave zette al zijn modules weer aan, veranderde het wachtwoord, en liep de kamer uit. Lydia had een fout gemaakt, in een poging om hem aan haar te binden had ze hem ook emoties gegeven, ze hadden goed gewerkt, te goed. Zijn jaloezie was goed ontwikkeld en was gegroeid in de afgelopen maanden. Nu hij Lydia niet meer had, was zijn programma nutteloos. Dave liep de slaapkamer in, deed de deur op slot, ging op de rand van het bed zitten en activeerde zijn zelfvernietigingsprogramma.