Wekelijkse schrijfopdracht # 204 – Vier verlaten ligstoelen Vier verlaten ligstoelen, … zegt de een tegen de ander: ‘Poeh poeh – ik kan niet meer, ik heb zoveel mensen op mijn schoot gehad.’ … ‘Moet je ook maar niet zo’n lekker zacht ding zijn; daar krijg je het van in je rug: je canvas is uitgezakt. Laatst had ik een zogende moeder op schoot, dat was iets heel bijzonders.’ … ‘Ja, jij bent nog jong en sterk, jouw canvas gooit je mensen zo de lucht in als het moet. Dat is waar, maar mijn … ach wat, ik zeur.’ … ‘Haha, jij maakt er acrobaten van, kunnen ze zo met hun hele hebben en houden terug in ’t zand kwakken. Mijn … Strandwachten komen langs. ‘Laten we dit zooitje ongeregeld maar meenemen.’ Als in koor klinkt: ‘Dat we dit nog mogen meemaken.’ Met een zwaai verdwijnen de ligstoelen een voor een op een afhaalwagen van de vuilstort. .-.-.-.-.- Voor de grap wil ik er nog even bij vermelden, dat dit stukje - in de warmste nacht ooit - in mijn gedachten ontsproot. Ik heb direct wat aantekeningen gemaakt. Vanmorgen geschreven en nu ingestuurd.