Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#202 Daar ben je

“Bart?” Je stem, herkenbaar doorheen de kakofonie. Mijn hoofd dreunt. “Ben je oké?” De wereld tolt in het niets. Ik druk mijn handen op koude harde asfalt en zet me recht. Pijn schiet door mijn zij. Ik kreun. Ik voel je, nog voor je me aanraakt. Een zachte warme gloed, een domper op het geraas van de wereld. De zoete geur van J’Adore perfect gemengd met de subtielere geur van jij. Je grijpt mijn arm en je steunt me. “Het gaat wel,” mompel ik, ondanks de snijdende pijn in mijn zij. Instinctief grijp ik er naar. Maar trek mijn hand snel terug van de snerende pijn. Ik duizel maar je grijpt me stevig vast, je arm rond mij leun ik tegen jou. Ik graaf in mijn versufte brein. Ik tracht mijn ogen te openen en besef plots dat ze reeds open zijn. Mijn adem stokt. Mijn vrije hand grijpt heftig in het ijle op zoek naar jou. Je hand vindt de mijne. Mijn vingers krullen in die van jou. In de verte klinkt een sirene.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gekoer van de duisternis zegt me helemaal niets. Sommige zinnen zou ik als ik jou was redigeren. Het is me niet helemaal duidelijk wat er gebeurt is.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad, dat gekoer van de duisternis is niet echt wat het moet zijn. Bij gekoer denk ik aan duiven, en dat zet mijn brein vermoedelijk op een verkeerd spoor. Dat er een ongeluk is gebeurd, en dat de hp onverwacht blind is geworden, komt bij mij in de volgende zinnen wel over. Een fietsongeluk misschien? (vermits de hp zich op het harde asfalt bevindt?) Als je nog wat details toevoegt, kan de lezer het denk ik beter invullen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Jannekepanneke, je eerste versie niet gezien, deze is indrukwekkend; naast duisternis en zintuigen heb je heel goed de ontreddering en steun/troost van HP's partner weergegeven.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooie zintuiglijke weergave van een ongeluk waardoor je HP blijkbaar het zicht verloren heeft. Erg aangrijpend en goed neergezet. Mooie zinnen zitten er in. Bijvoorbeeld : "De wereld tolt in het niets" en "k graaf in mijn versufte brein" Maar ik heb enkele puntjes: Je schrijft : Je stem, herkenbaar doorheen de kakofonie. Mijn hoofd dreunt. Misschien is het Vlaams, maar "doorheen de kakofonie" loopt niet in het Nederlands. Bijvoorbeeld "dwars door de kakofonie van geluiden heen -of zoiets. Ik druk mijn handen op koude harde asfalt en zet me recht. >> zet me recht? probeer rechtop te zitten? De zoete geur van J’Adore perfect gemengd met de subtielere geur van jij >> jou. Instinctief grijp ik er naar., maar trek mijn hand snel terug van de snerende pijn. (komma maar in plaats van nieuwe zin met Maar beginnen) Ik ben getroffen door de toewijding en het begrip van de vriend/partner van je HP. Ook je eind is prachtig!