#202 Daar ben je

Gekoer van de duisternis zegt me helemaal niets. Sommige zinnen zou ik als ik jou was redigeren. Het is me niet helemaal duidelijk wat er gebeurt is.

Inderdaad, dat gekoer van de duisternis is niet echt wat het moet zijn. Bij gekoer denk ik aan duiven, en dat zet mijn brein vermoedelijk op een verkeerd spoor. Dat er een ongeluk is gebeurd, en dat de hp onverwacht blind is geworden, komt bij mij in de volgende zinnen wel over. Een fietsongeluk misschien? (vermits de hp zich op het harde asfalt bevindt?) Als je nog wat details toevoegt, kan de lezer het denk ik beter invullen.

Bedankt. Het gekoer sloeg gewoon op het geheel aan geluiden rondom hem. Slechte woordkeuze inderdaad. Bij deze aangepast.

Jannekepanneke: het verliezen van de werkelijkheid na een ongeluk herkenbaar weergegeven

Hoi Jannekepanneke, je eerste versie niet gezien, deze is indrukwekkend; naast duisternis en zintuigen heb je heel goed de ontreddering en steun/troost van HP's partner weergegeven.

Dank je wel voor het mooie compliment.

Een mooie zintuiglijke weergave van een ongeluk waardoor je HP blijkbaar het zicht verloren heeft. Erg aangrijpend en goed neergezet. Mooie zinnen zitten er in. Bijvoorbeeld : "De wereld tolt in het niets" en "k graaf in mijn versufte brein" Maar ik heb enkele puntjes: Je schrijft : Je stem, herkenbaar doorheen de kakofonie. Mijn hoofd dreunt. Misschien is het Vlaams, maar "doorheen de kakofonie" loopt niet in het Nederlands. Bijvoorbeeld "dwars door de kakofonie van geluiden heen -of zoiets. Ik druk mijn handen op koude harde asfalt en zet me recht. >> zet me recht? probeer rechtop te zitten? De zoete geur van J’Adore perfect gemengd met de subtielere geur van jij >> jou. Instinctief grijp ik er naar., maar trek mijn hand snel terug van de snerende pijn. (komma maar in plaats van nieuwe zin met Maar beginnen) Ik ben getroffen door de toewijding en het begrip van de vriend/partner van je HP. Ook je eind is prachtig!