Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#195 Temperatuurleed

Het is al een paar weken warm voor de tijd van het jaar. De warmst gemeten nacht ooit was vannacht geweest, zo vertelde de nieuwslezer vanmorgen. Een prima nacht om buiten door te brengen. Vanuit het raam kijkt hij naar het geplette gras, de plek waar ze het grootste gedeelte van de nacht hebben doorgebracht. Nog nooit had hij het zo heet gehad, zowel overdag als ’s nachts. Het komt absoluut niet alleen door die belachelijk hoge temperaturen. De gedachte hieraan maakt opnieuw veel in hem los. Hij merkt het direct in zijn hoofd, maar ook in zijn lijf. Zijn hart maakt sprongen, vaker dan gezond is. Nauwelijks herkent hij bij zichzelf de hevige gevoelens, verlangens en gedachten die steeds opspelen als hij met haar is. Alles om hem heen lijkt ver weg, de waas lijkt oneindig. Ze is al een tijdje weg, waarschijnlijk is het op dit tijdstip nog druk ook. Ze zou alleen wat broodjes halen toch? Hij realiseert zich dat hij niet eens weet waar ze naartoe is gegaan. Had ze het over de bakker of de supermarkt gehad? Door de waas in zijn hoofd kan hij het niet meer bedenken. Het zweet breekt hem plotseling uit, terwijl hij niet eens precies weet waarom. Je zou kunnen zeggen dat het een voorgevoel is. Hij zoekt zijn telefoon en portemonnee. Het enige wat hij vindt is een briefje. De kilte die volgt drukt alle warmte in één klap uit de kamer en uit zijn hart. Hij heeft het ijskoud.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Brenda, heftig verhaal; die zag ik niet aankomen, na het veelbelovende begin. Althans, veelbelovend voor HP... En toen kwam hij van een koude kermis thuis. Ook voor mij was het een veelbelovend begin; ik was benieuwd na het geplette gras (dat gaf mij al een bepaald vermoeden...) naar het ongetwijfeld romantische vervolg. Je hebt de spanning er goed ingebracht en gehouden! Een klein dingetje; volgens mij zou het (nog) lekkerder lezen als je in de 1e alinea een nieuwe regel begint bij 'Vanuit het raam...'

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Brena, Ik sluit me bij Ton aan. Goed geschreven en door de knappe opbouw komt de clou inderdaad als een verrassing. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk dat het fraaier leest als je niet twee keer "buiten doorbrengen" achter elkaar gebruikt. Het kan volgens mij ook zo: "Vanuit het raam kijkt hij naar het geplette gras. Het was een prima nacht om buiten door te brengen. Hij had het zelfs nog nooit zo heet gehad." Ik vind ook het ordenen van zijn gedachten en de drukte in zijn hoofd een beetje moeilijk leesbaar. Het gaat om lustgevoelens en verliefdheidsvlinders, maar deze beschrijvingen doen het lijken of hij een overvolle agenda heeft waar hij onrustig door wordt. De tweede alinea maakt verder duidelijk dat afgelopen nacht ver buiten de comfort zone van de hoofdpersoon heeft afgespeeld. Kennelijk is hij doorgaans geen gevoelig type. Als je je echter aan zulke introspectie waagt, denk ik dat dat een grotere rol in het verhaal zou moeten spelen. Waarom is dit? Is hij nog heel jong, autistisch, een accountant, of een belasting inspecteur? Als dat er niet toe doet, zou ik het kleiner laten. Ten slotte -en dan houd ik echt op want eigenlijk vind ik het in de essentie een leuk stuk- komt het gekunsteld over dat het ene moment het zweet hem uitbreekt en het andere moment hij het ijskoud heeft. Kon het ook een rilling zijn? Of dat hart dat nog een huppeltje maakt?

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach, wat een deceptie, zo verliefd en dan bestolen worden maar wel een leuk verhaal. Ik vind 2 x was in de eerste alinea niet zo mooi. De laatste alinea vind ik het sterkste door de innerlijke monoloog. Waarom is broodjes halen cliché? Misschien heb ik te weinig one-night-stands gehad (lees geen :D )

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dubbel genaaid zullen we dan maar heel plat zeggen.... en dat past eigenlijk niet bij je verhaal, want het is een mooi fragment met een goede opbouw. Maar, ik zag het al aankomen bij alinea 3. Vooral ook omdat het benadrukt wordt. Kijk ook even naar die zin 'Ze beloofden een aantal minuten geleden...' Ze kan het wel beloofd hebben, maar misschien staat ze dus gewoon nog in de kamer. Misschien het overwegen waard om heel alinea 3 te schrappen? In bovenstaand feedback zie ik ook dat die alinea sowieso meer vragen oproept. Dan kan je het broodjes halen noemen in de eerste zin van de volgende alinea. 'Ze ging broodjes halen, maar is al een tijdje weg.'

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie reacties! Ik heb zitten schaven en schrappen en ben zelf nu meer tevreden over het resultaat. Tilma, over het ordenen van de gedachten heb je inderdaad een goed punt, zo had ik het zelf nog niet bekeken.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Brenda, Ik ken je vorige niet maar deze versie vind ik goed omdat ik er als lezer uithaal dat hij in korte tijd van euforie (verliefd) en ongeloof (weinig ervaring met deze dingen/gevoelens) switcht naar onzekerheid (door lang weg blijven) en ongeloof/besef (hij is belazerd). De wat chaotische sprongen in zijn gedachten storen mij niet. Gedachten springen naar mijn mening juist vaak van de hak op de tak. "Hij heeft het ijskoud." Ik heb ergens het gevoel dat dat sterker kan maar hoe is de vraag. Iets met het woord kilte, misschien? Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik bij 'ze is al een tijdje weg' een beeld van een oudere man voor me zag, die een moment van geheugenverlies heeft door alzheimer. Zo zie je maar, wat één zin bij je kan oproepen, qua beeld, he ;) Graag gelezen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Brenda, mooi gespeeld met de temperatuur zonder dat het overemotioneel wordt. Ook super dat je de clou niet ziet aankomen, terwijl je er wel naartoe werkt.