Het wordt toch die strijkplank Jan.... ;). Net als de straat op het plaatje, gaat het in het gedicht ook om een lege wereld. Het woord ontaarden is bewust gekozen vanwege al die betekenissen. Zal eerlijk toegeven dat ik eerst een ander woord had waar niet zo goed over na was gedacht. Het gaat er mij om of we bij een herdenking echt de doden herdenken (de persoon die het is geweest) of dat er een ander beeld wordt gecreëerd, zoals we het graag zien. Herdenken we echt de persoon of het beeld dat we van de persoon hadden. Vandaar dat ze ontaarden, ze zijn niet meer bij ons op deze aarde (letterlijk) maar in onze poging ze te herdenken ook niet. Mijn opa werd bijv begraven onder een preek waarvan wij zeiden 'dat is hij niet'. Maar mijn oma was zwaar tevreden omdat dit precies het juiste beeld gaf. In diezelfde stroom (de punt was verkeerd die is verwijderd) worden we ouder (en minder onbevangen, ballonnen die knappen, bij een kinderverjaardag zijn vaak nog ballonnen) Strijk ik uniformiteit --> We leven allemaal onder dezelfde vlag, eensgezind maar eenzaam alleen niemand die dat ziet (omdat het de zon nooit raakt). Eens met @hadeke mbt de titel. Is aangepast.

Dank je wel Peter voor het lezen en het compliment!

Dat klopt Riny, maar het is wel prettig om richtlijnen te hebben en soms komt een gedicht ook niet over. Daarom is het altijd wel fijn als er vragen worden gesteld of feedback wordt gegeven. Die punt na de eerste strofe die er eerst stond, stond verkeerd waardoor de tekst ook anders werd.

Dank je wel @Tilma! Ik denk dat de kaarsjes wel worden uitgeblazen uiteindelijk. Ballonnen in de zin van een kinderverjaardag, en die knappen naarmate de tijd verstrijkt. Ook in de zin van dat het kind in je ook steeds serieuzer wordt. @Levina bedankt voor je reactie! Dank je wel@ Stella. Ja die eerste versie gaf hele andere associaties :).

Dank je wel Nel en Marie voor jullie reactie!