#194 Verjaren

Dit is ook zo’n fijne om een paar keer te lezen. Ontaarden vind ik prachtig zowel letterlijk als figuurlijk

Annette Rijsdam, Moeilijk deze. Je plaatst een punt na de 1e strofe. Ontaarden is een woord met veel betekenissen. Stranden/vastlopen/degenereren/doodlopen. Dus de doden blijven in de wind van (het) nooit vergeten. Mijn gevoel zegt, vreemd genoeg, het tegenovergestelde: in de wind ontaard het herdenken uiteindelijk in vergeten. Maar dat staat er niet. De 2e strofe is duidelijk voor mij, het leven wordt gevierd, steeds opnieuw. (Zolang het er is uiteraard). dan: 'Strijk ik uniformiteit in een eenzaamheid' het strijken vd vlag, denk ik - niet het strijken op een strijkplank, hoewel ik om persoonlijke reden wel die associatie maak. en dan: 'die de zon nooit raakt.' Misschien is het gewoon wat er staat: de vlag komt niet in de zon. Feitelijk andersom: het zonlicht raakt de vlag niet.

@JanP en letterlijk ontaarden als van de aarde loskomen en dan door de wind worden meegenomen ( zo lees ik het).

@Nancy Bastiaans Ik ben van de semantiek ;) Aarde in ontaarden is niet de letterlijke aarde. Uiteraard kan je die betekenis eraan geven. Dan wordt het wel een beetje een taalspelletje. (Bijvoorbeeld in het Engels is ontaarden 'to bestialize / to degenerate' de link met de aarde is weg.)

@JanP klopt inderdaad maar ja ik hou dan ook van taalspelletjes ;) , vandaar dat ik dacht; leuk gevonden. Nu de grote vraag wat Annette hier echt bedoelde.

Ik had een beetje hetzelfde als JanP: Wat staat er nu precies? Maar zonder het helemaal te kunnen doorgronden, spreekt het gedicht me wel aan. Misschien moet je gedichten niet altijd willen doorgronden en gewoonweg je eigen associaties volgen op gevoel bij het lezen. Wat voor mij niet echt werkt is de titel, die is binnen het gedicht voor mijn gevoel te 'woordgrapperig' en dat past niet zo bij de toon van de rest.

Het wordt toch die strijkplank Jan.... ;). Net als de straat op het plaatje, gaat het in het gedicht ook om een lege wereld. Het woord ontaarden is bewust gekozen vanwege al die betekenissen. Zal eerlijk toegeven dat ik eerst een ander woord had waar niet zo goed over na was gedacht. Het gaat er mij om of we bij een herdenking echt de doden herdenken (de persoon die het is geweest) of dat er een ander beeld wordt gecreëerd, zoals we het graag zien. Herdenken we echt de persoon of het beeld dat we van de persoon hadden. Vandaar dat ze ontaarden, ze zijn niet meer bij ons op deze aarde (letterlijk) maar in onze poging ze te herdenken ook niet. Mijn opa werd bijv begraven onder een preek waarvan wij zeiden 'dat is hij niet'. Maar mijn oma was zwaar tevreden omdat dit precies het juiste beeld gaf. In diezelfde stroom (de punt was verkeerd die is verwijderd) worden we ouder (en minder onbevangen, ballonnen die knappen, bij een kinderverjaardag zijn vaak nog ballonnen) Strijk ik uniformiteit --> We leven allemaal onder dezelfde vlag, eensgezind maar eenzaam alleen niemand die dat ziet (omdat het de zon nooit raakt). Eens met @hadeke mbt de titel. Is aangepast.

Annette Rijsdam, Bedankt voor je heldere, persoonlijke en ook interessante toelichting.

ik vind dat je een gedicht niet moet lezen maar voelen en dit voelt goed

Annette, ... er zijn gedichten die je meerdere keren moet lezen en dan nog kun je steeds weer tot een andere uitkomst komen. Het is net hoe je gesteld bent op dat moment. Dank voor je uitleg.

Dank je wel Peter voor het lezen en het compliment!

Dat klopt Riny, maar het is wel prettig om richtlijnen te hebben en soms komt een gedicht ook niet over. Daarom is het altijd wel fijn als er vragen worden gesteld of feedback wordt gegeven. Die punt na de eerste strofe die er eerst stond, stond verkeerd waardoor de tekst ook anders werd.

Keurig gedicht. Maar waarom worden die kaarsjes niet uitgeblazen? En dienen die ballonnen ergens aan te doen denken?

De titel neemt mij helemaal mee. Ik lees de tweede strofe als: Het leven wordt gevierd met kaarsjes erbij en ballonnen die knappen En bij de derde strofe heb ik zo mijn eigen gedachten. Dat is vaak het mooie van gedichten.

ik vind dat je een gedicht niet moet lezen maar voelen en dit voelt goed

Dat vond ik nou ook Annette, vooral als het gaat om dit gedicht. Ik ben heel blij met de aanpassing die je gedaan hebt, want de eerste versie leidde erg af van de schoonheid. Dit is weer typisch een 'ik snap het niet maar ik vind het mooi' - gedicht. Erg blij met je uitleg ondanks dat.

Dank je wel @Tilma! Ik denk dat de kaarsjes wel worden uitgeblazen uiteindelijk. Ballonnen in de zin van een kinderverjaardag, en die knappen naarmate de tijd verstrijkt. Ook in de zin van dat het kind in je ook steeds serieuzer wordt. @Levina bedankt voor je reactie! Dank je wel@ Stella. Ja die eerste versie gaf hele andere associaties :).

Indrukwekkend gedicht, @Annette. Om te herlezen.

Bijzonder gedicht, graag gelezen en fijne uitleg gaf je Annette nav de vragen van JanP. Fijne avond.

Dank je wel Nel en Marie voor jullie reactie!