Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #194 – Fotogedicht

Om het even welk land Een vlag kijkt naar onzichtbare doden, die dwalen door een lege straat, vol met verloren levens, vol met mannen, vrouwen, kinderen, die zoeken naar hun bestaan. Een vlag herinnert zich de bommen die de verkeerden troffen, de schoten die mensen doodden, vermomd als soldaten. Een vlag herinnert en ziet oorlog overleven. Anne C. Claes

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Anne, Dit gedicht heb ik heel graag gelezen. Mooi dat die vlag de herinneringen heeft en ook mooi dat je die concreet maakt: de doden die nog door de straten lopen. Ook vind ik het heel goed dat je de nuance erin brengt met 'de schoten die mensen doodden, vermomd als soldaten. Het eind is wrang, zet je aan het denken. Dank voor het insturen! Greetje Kruidhof

Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Greetje, Dank je wel. Onzekerheid is mijn droeve lot als schrijver, dus dit pept me wel op :) Het is ook erg tof om feedback te krijgen, want dat gebeurt niet vaak. Ja, oorlogen zijn wreed en steeds weerkerend he. Ik hoop wel dat we gaandeweg zullen leren om er mee op te houden. Met vriendelijke groeten, Anne

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goede titel ook en mooie conclusie. Zelf twijfel ik over de zin 'De bommen die de verkeerden troffen', maar ik weet ook geen alternatief. Soms moet een zin ook een beetje schuren om erover na te denken.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
de slotzin vind ik angstaanjagend realistisch en goed en alles daarvoor mooi het enige wat mij verbaast is - en dit is een algemene opmerking - dat ik een nieuwbouwwijk zie en dat veel gedichten geesten van oorlogsslachtoffers zien lopen, het is gewoon een stuk wei waar nu mensen wonen, maar oké associëren was de opdracht

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, ... gewoon prachtig! Jouw laatste zin aan Greetje is midden in de roos. Dankjewel.

Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goede titel ook en mooie conclusie. Zelf twijfel ik over de zin 'De bommen die de verkeerden troffen', maar ik weet ook geen alternatief. Soms moet een zin ook een beetje schuren om erover na te denken.
Dank je Annette voor je mooie feedback! Ik bedoel met die zin dat bommen eigenlijk tactisch worden ingezet en dus in principe alleen bedoeld zijn voor gebouwen en niet voor mensen (durf ik toch te hopen) Dus ja je hebt gelijk, dichterlijke vrijheid van mij en de zin zegt niet helemaal wat ik bedoel :)

Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
de slotzin vind ik angstaanjagend realistisch en goed en alles daarvoor mooi het enige wat mij verbaast is - en dit is een algemene opmerking - dat ik een nieuwbouwwijk zie en dat veel gedichten geesten van oorlogsslachtoffers zien lopen, het is gewoon een stuk wei waar nu mensen wonen, maar oké associëren was de opdracht
Dank je wel Peter voor je feedback. Ja je hebt gelijk. de overspannen verbeelding van iemand die een gedicht schrijft he. Ik zie helaas soms dingen die er niet zijn, maar dat heet inderdaad fantasie :) Ik twijfelde zelf of ik dingen zou toevoegen aan de foto en heb beslist het toch te doen. Een mens moet durven he :).

Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, ... gewoon prachtig! Jouw laatste zin aan Greetje is midden in de roos. Dankjewel.
Jij ook van harte bedankt voor je mooie feedback Riny. :) Ja die oorlogen he...Ik voer er spijtig genoeg zelf veel, ook met mezelf, dus ik vrees ervoor dat het nog wel even zal duren voor die uit het beeld van de mensheid verdwijnen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Anne, ... kom op jôh, geen oorlog voeren met jezelf; ga freewriten of praten. ;) Ik begrijp wel wat je bedoelt, hoor! :unibrow: Succes.