#194 Eenzame strijd
Ik vlag, zwaai of hang stil en alleen
in de trots, trouw en glorie van nu
dwars door geleden oorlogen heen
gemeen heeft de wind haar waai aangezet
zij laat mijn kleuren wild klapperen
door de leegte van alles
bepaalt zij mijn eenzaam verzet
strijders van nu vechten achter de ramen
blinderen, hun blik teruggetrokken
beweging staat stil door dovemansoren
die niet meer willen horen van samen
In vrijheid wapper ik, of is het de wind
die bepaalt dat mijn kleuren stralen
alleen en zo vaderlandsgezind
Ik wou pas lezen en reageren
Lid sinds
11 jaar 4 maandenRol
Dankjewel Cora, heb maar 1
Lid sinds
8 jaarRol
Een vol gedicht met veel. Ik
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Dankjewel Stelle, je maakt me
Lid sinds
8 jaarRol
Nancy, ... wat prachtig. Je
Lid sinds
11 jaar 11 maandenRol
Het zou een mooie tekst bij
Lid sinds
11 jaar 2 maandenRol
@Riny, dankjewel. Wat een
Lid sinds
8 jaarRol
@Nancy: toen ik je gedicht
Lid sinds
11 jaar 2 maandenRol
‘gemeen heeft de wind haar
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol
@Elyse wat maak je me blij
Lid sinds
8 jaarRol