#187 Spijt
Spijt
Het zorgeloze ochtendlicht doet het hoogpolig tapijt geen goed. Voegde het zich gisteravond nog zinnelijk naar mijn blote huid; nu strekt het zich uit als een synthetisch moeras waar de beelden van afgelopen nacht zich stevig in hebben vastgezogen. Ik ril onwillekeurig en kijk verlangend naar buiten. Daar spoelt de lenteregen de dag schoon.
‘Nog één aandenken!’ roept Jeroen. ‘Aan onze onvergetelijk nacht!’ Hij knipoogt samenzweerderig, pakt zijn telefoon en zet ons allemaal veel te dicht bij elkaar. En terwijl hij kiekjes van onze groep schiet, staar ik vol spijt naar mijn maagdelijk witte sloffen.
Mooie zinnen, leuk om te
Lid sinds
11 jaar 4 maandenRol
Ha Edwin, Mooie
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Dank Karamel voor je reactie!
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Het is weer een heerlijk
Lid sinds
7 jaarRol
Heel fraai Chantal, knap hoe
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Dank Tilma en Nancy voor
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Hoi, De een noemt je Edwin,
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
edwinchantalenq Een ietwat
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Dank Stella voor je reactie!
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Hoi Chantal, geslaagd
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hartelijk dank voor je
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Mooi. Heftige taal die goed
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Dankjewel Annette voor je
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Chantal, ... een leuke sfeer
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Edwin, mooie zinnen. Voor mij
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Bedankt Riny en mw. Marie
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol