Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het kado

29 maart 2018 - 10:10
Ik had vroeger een mamakoffer die vol zat met babykoffertjes van mijn oom gekregen. Matroesjka-koffers noemde hij ze, om geheimen te bewaren. De koffers waren griezelig. De buitenkant had een vreemde huidkleur die er bij elke lichtval weer anders uitzag. Het leer zat als een patchwork deken vast genaaid op de buitenkant. Soms dacht ik dat ik armen en benen erin kon zien, of een oor. Kinderlijke fantasie! Zei mijn moeder. Jaren later lees ik in de krant een artikel over een man die dode mensen opgroef, hen vilde en van hun huid gebruiksvoorwerpen maakte. (opdracht 187)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2018 - 21:41
Ha Angela, Leuk thema (leuk in de zin van goed gevonden maar wel luguber) ;) Let wel op de geloofwaardigheid. Armen en benen erin te zien is lastig als het om kleine koffers gaat. Mijn associatie bij matroska is klein en kleiner tot kleinst. Zelf zou ik dit scherper maken naar bijvoorbeeld vingers en tenen. Een been is een behoorlijke lap leer die makkelijk over een klein koffertje heeb kan. illegaal dode mensen is een beetje dubbelop. Je hoeft niet te benadrukken dat dit niet mag ;) Mooi dat het begin, de geheimen, en het einde op elkaar aansluiten.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2018 - 15:39
Leuk beschreven, die koffer. Misschien mag er een komma tussen 'babykoffertjes' en 'van'. Dat zou wat rustiger lezen. De 'jaren later'-alinea aan het eind is -althans, wat mij betreft- eigenlijk een belegen techniek.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 april 2018 - 21:35
Hoi AngelaMarina, Griezelig en luguber! Maar wel heel beeldend neergezet! Je zal maar zo'n oom hebben :\\ Nog een klein puntje; 'hen vilde' i.p.v. 'vildeN'

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2018 - 21:02
Luguber, gekken en kinderen spreken de waarheid. De rillingen lopen mij over mijn rug bij het lezen van je tekst. Dus goed geschreven. Fijne avond.