Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#186 Zeerijm: Woestijndood

26 maart 2018 - 21:35
Mijn mond was droog en mijn tong plakte tegen mijn gehemelte aan. Mijn huid was bedekt met schilfers. Ik bleef slikbewegingen maken, maar er was geen speeksel te vinden. Mijn hoofd voelde zwaar. Ik kon mijn gedachten niet meer onderscheiden. Mijn lijf riep om water, water. Mijn shirt en broek kleefde aan mijn lijf met opgedroogd zweet. Het was alsof mijn bewustzijn weggleed. Mijn lijf zakte op de grond in het zand. Ik riep nee zonder geluid. Ik voelde hoe mijn leed langzaam doofde. Ik raakte mijn lijf kwijt en verdween in een zwarte spleet. Ik deinde mee op de golven van een zee. Een donkere eindeloze zee. Er bestond geen ik of jij. Er bestond geen een of twee. Ik vloeide samen met de zee. Ik liet me gaan heel gedwee. Ik stopte in de woestijn met mijn mensenbestaan, dat was wat ik deed.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2018 - 8:33
Mooi zintuiglijk beschreven, waardoor ik me goed kon inleven. De woorden met ee zijn bijna allemaal op een natuurlijke manier in het verhaal verweven, waardoor ze nauwelijks opvallen. Ik weet niet of ee als klank past bij sterven. Dat vraag ik me nog even af. Maar wel bij gedwee en mee, dus dat zou het thema kunnen zijn, het vechten opgeven.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
27 maart 2018 - 12:11
Zonnestraal, ik krijg er dorst van. Je neemt me mooi mee van gevecht naar gelatenheid. Twee keer droog ( mond en huid) vind ik persoonlijk wat minder net als dat er veel zinnen beginnen met mijn. Met iets meer afwisseling is het helemaal top.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2018 - 16:55
Dankjulliewel voor jullie reacties. Ik heb wat kleine aanpassingen gemaakt. Ik begreep nu ik het terug las dat er veel mijn aan het begin was. Ja ik vind ee ook niet bij de dood passen het past meer bij het verlies van bewustzijn of de vastheid van een lichaam, denk ik.