schrijfopdracht 180 - Winnen

ZIJ WEL Vandaag start de rollenverdeling van onze musical. “We hebben een kakkerige Haagse dame nodig.” begint de meester. De spanning is voelbaar. Iedereen wil graag een belangrijke rol. Mijn hoop groeit. Dankzij mijn opvoeding spreek ik kakkerig, is mijn kledingstijl bovengemiddeld netjes en zijn mijn manieren onberispelijk. Het heeft mij nooit geholpen in het leven, zoals mijn moeder beweerde, ja…tot pispaal van de school. Ik ben altijd het buitenbeentje geweest. Maar nu is mijn kans in respect te winnen, want deze rol is mij op het lijf geschreven! “Josephine, wil jij de tekst als eerste voordragen?” Ik haal diep adem en begin. Het is een lang stuk. Na afloop krijg ik veel complimentjes, maar ook opmerkingen vol afgunst. Met een blos kijk ik verlegen naar de meester. “Heel goed gedaan. Je lijkt me geknipt voor deze rol. We gaan nu naar de anderen luisteren die ook een kans maken.” Na Angelique breekt onwillekeurig een glimlach door. Dat wordt niks. Pien is aan de beurt. Ik kan er niets aan doen, maar begin al te stralen en ben ervan overtuigd dat de rol voor mij is. Als Vannessa is geweest, ben ik vol van de dagdroom in de spotlight te staan met een grote bos bloemen na een geweldig toneelspel. “Fantastisch Vannessa, werkelijk fantastisch gedaan! Lekker overdreven, precies zoals het nodig is in deze musical! Sorry Josephine, de rol gaat naar Vannessa.” en hij kijkt snel weg. Het bloed trekt uit mijn gezicht. Ik voel me ineens heel slap. Kou trekt over mijn schouders. Ik wens vurig dat de grond onder mij nu openbarst, zodat ik zo snel mogelijk verdwijn uit het zicht van mijn nu gniffelende pesters. Weer een nederlaag! En het ergste is nog, dat ik mijn teleurstelling met geen mogelijkheid weet te verbergen.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mascha, oeps, dat doet zeer bij Josephine! En je hebt dat goed verwoord, het was of ik er bij zat. Kleine suggestie; ik zou het net even iets leesbaarder vinden als je af en toe een nieuwe regel begint, bijv. bij 'Na Angelique is...' en 'Pien is aan...'
10 februari 2018 - 22:02

Heel inlevend geschreven. Eén ding. De overgang tussen het volgende fragment is vrij plotseling. Dat zou je iets kunnen aanpassen. Als Vannessa is geweest, ben ik vol van de dagdroom in de spotlight te staan met een grote bos bloemen na een geweldig toneelspel. “Fantastisch Vannessa, werkelijk fantastisch gedaan! Lekker overdreven, precies zoals het nodig is in deze musical! Sorry Josephine, de rol gaat naar Vannessa.” en hij kijkt snel weg. Ik is in de glorie, maar de reactie op Vanessa slaat de hoop de bodem in. Dat komt niet echt duidelijk uit de verf. Begrijp je wat ik bedoel? Dat wegkijken van de onderwijzer is wel heel goed gevonden. Die onderwijzer heeft trouwens een plaat voor zijn hoofd en de tact van een koe.
27 februari 2018 - 16:05

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank Marijcke en Edith, fijne feedback. En haha Edith, je laatste opmerking! Eens! @Edith Mbt je tip: zou t schelen als ik in je geciteerde fragment zou schrijven: ...geweldig toneelspel. Dan hoor ik de meester in de verte zeggen: "Fantastisch...
3 maart 2018 - 13:28

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een ontgoocheling voor hp! Ik zak mee met haar onder de grond. De '... en hij kijkt snel weg' vind ik goed, maar staat niet op zijn plaats voor de gewenste uitwerking. Want hij kijkt weg van wie? Hp of Vanessa? Hij spreekt eerst de ene, dan J. aan zonder haar aan te kijken? (Kan zeurderig klinken maar meestal kijk je iemand aan als je deze aanspreekt - en je kan niet wegkijken zonder eerst aan te kijken) 'Fantastisch Vannessa, werkelijk fantastisch gedaan! Lekker overdreven, precies zoals het nodig is in deze musical! Sorry Josephine, de rol gaat naar Vannessa.” en hij kijkt snel weg. Herhaling vermijden heb ik al gelezen. 'Werkelijk fantastisch gedaan, Vanessa! Lekker overdreven, precies zoals het nodig is (in deze musical- kan je schrappen) Sorry Josephine,' hij keert zich naar mij toe, 'de rol gaat naar Vannessa.” Snel kijkt hij weg. Leuk verhaal, graag gelezen!
3 maart 2018 - 15:39

Dag Mascha. Jazeker, dat lijkt me een heel goede oplossing. De tegenstelling is dan bijzonder groot. De ik droomt verre dromen en komt met beide benen weer in het klaslokaal terug. Vooral die verte is dus heel goed gekozen!
5 maart 2018 - 23:15

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind twee keer fantastisch juist goed, zo praten mensen, tijdens de herhaling heeft de spreker tijd om na te denken over wat hij vervolgens gaat zeggen, hij geeft anderen geen kans ertussen te komen en degene voor wie het bedoeld is krijgt tijd om het te laten doordringen. Juist op zo'n punt in het verhaal. Mascha: sterk geschreven
10 maart 2018 - 9:20